Een zonnige afsluiting in Vlissingen

In de tweede helft van het toernooi werd het een beetje guur in Vlissingen. Het begon te regenen, de immer aanwezige zeewind was fris en de tent dreigde door te lekken. Ook in de speelzaal werd het taai. 18 rondes schaken in drie weken is best veel.

In ronde 5 wederom veel te sterke tegenstanders, behalve Vadim, die een mooie remise scoorde tegen de jonge Kevin Brands. André speelde een heel spannende partij tegen Marco Norden (1743) en had in het eindspel remise kunnen houden als hij a) zijn koning op het juiste veld zou hebben gezet en b) met zijn doorgebroken pion zou zijn gepromoveerd tot paard (want bij andere promotie zou paardvork met schaak komen waarna het gepromoveerde stuk weer in het doosje zou verdwijnen. Je moet het allemaal maar zien tijdens de wedstrijd....

In ronde 6 geen kansen voor de boys. André behaalde een bloedeloze remise tegen Sernin van de Krol, waar hij geizn diens rating (1667) best tevreen mee was.

Ronde 7 werd een heel gekke ronde. Julian en Vadim verloren hun partij, maar dat was niet het gekke. André speelde tegen de Belg Marcel de Schepper (1670) en stond zeer niet lekker, maar het was allemaal best complex. Zijn tegenstander nam voor elke zet veel tijd. Zo rond de 30e zet ging hij er eens lekker voor zitten, om vast iets briljants uit te dokteren. Dat vond hij blijkbaar zo aangenaam, dat hij door de vlag ging zonder de vereiste 40 zetten te hebben gedaan. 1-0 voor André. En dat was niet het enige: Lazlo kwam tegen Michiel van der Linden (1471) op twee pionnen achterstand en leek op een nederlaag af te stevenen. Maar hij had wel nog een doorgebroken pion, evenals zijn tegenstander. Zijn tegenstander rekende verkeerd en Lazlo vervolgens niet: promotie en vakkundige afwikkeling tot winst. Net een tempo voldoende. En Lazlo straalde de hele zaal warm.

Ook de zon begon weer te schijnen. In ronde 8 moesten Vadim en Julian tegen elkaar. Na een minuut of 10 tekenden ze de broedervrede en trokken ze naar mams op de camping, om vervolgens op Pokémon jacht te gaan. Lazlo had daar ook wel zin in en gaf ogenschijnlijk nogal vroeg in de partij op, met een pion achter en toch stukken afgeruild te hebben. Op het eerste oog leek het best wel speelbaar nog, maar later bleek zijn opgave wel terecht. Vast veel XP punten verdiend op het strand. André ondertussen kreeg door zijn bij elkaar gesprokkelde puntjes weer een 1800-speler, Carl Schoor. Hij kreeg een variant van het Siciliaan op het bord (O'Kelly volgens Fritz, met 3. c2), wat uiteindelijk tot een vervelende doorgeschoven pion leidde. Hij pareerde zo goed hij kon en beide hersenpannen kraakten. Maar in het eindspel stond wit met beide open lijnen gedekt met torens toch echt beter en André ging eraf. Zijn tegenstander zei dat hij dit lang niet meer gespeeld had, maar weer in gebruik ging nemen omdat Magnus Carlsen het ook zo doet. Wist ik niet :)

In zo'n lang toernooi is - als je niet heel veel gescoord hebt - ronde 9 altijd een ronde om naar uit te kijken, want dan tref je mensen in hetzelfde schuitje. Zo trof Julian de Luxemburger Carlo Diesel (1383), die hij het zo lastig maakte dat hij al snel minder goede zetten ging doen. Als een diesel (excuus) walste Julian zijn tegenstander van het bord en wederom ging er een warme gloed door de zaal. Vadim mocht aantreden tegen Michiel van der Linden (1471), die we nog kennen van diens onfortuinlijke nederlaag tegen Lazlo in de 7e ronde. Vadim putte daar veel moed uit, en rolde hem in een zet of 18 op. Van der Linden zal zich de naam Van Kuijk nog wel een tijdje herinneren, verwachten we. André mocht aantreden tegen de Middelburger Aart Kogeler (1762). Die vond het maar niets dat André het een thuiswedstrijd voor hem noemde. Dat vond André dan weer niets. Na een wat schuiverige opening ging eerst Kögeler in de aanval, maar André pareerde dit onmiddellijk met zo'n offer waarvan je voelt dat het goed is, maar zie het maar eens te doen. Het bleek andersom: het offer was niet heel erg goed, maar Kogeler behandelde het niet goed, waardoor het opeens wel een goed offer werd. Heerlijk dat zwart gedwongen werd om zijn koning achter de dame te laten schuilen, waarna Beppie gelijk gepend wordt en er geen houden meer aan is.

Kortom: Julian 1,5 punt, Lazlo en Vadim 2 punten en André 3,5 pt. André dacht hiermee een ratingprijs (tot 1600) te hebben gewonnen, maar helaas waren er meer spelers met dat puntenaantal en hij werd 5e. Voor allemaal een plusscore (en binnenkort een FIDE Rating).

Bovenin het toernooi natuurlijk fraai dat Loek van Wely overtuigend won en leuk om tussen al die cracks rond te kunnen lopen (geen afscherming zoals in Dieren of Wijk aan Zee).