Interne competitie P2 R9 2020-02-07
We zijn alweer over de helft van het seizoen en afgelopen vrijdag stond ronde 9 van periode 2 van de interne competitie op het program. Met Ciara in de rug kwamen 14 VSV'ers de Paperclip binnengewaaid. Alvorens de interne aanving, ontsteeg een luid gejuich de Paperclip als gevolg van de melding dat onze Son én met 8 uit 8 schoolschaakkampioen van Westervoort is geworden én ook nog eens in de top 10 staat van hoogste ratingstijgers in de afgelopen 3 maanden. Dat is nog eens goed nieuws.
Om de competitie aan de top nog enigszins spannend te maken, moet Ruud Verhoef de pas afgesneden worden. Dit keer was het de beurt aan Hans van Capelleveen. Die deed echt zijn uitsterste best en al ver na twaalven, toen de andere schakers al elders waren, bleek dat hij toch onvoldoende potten kon breken en de twee sterkste actieve spelers van de club kwamen remise overeen. Voor beide natuurlijk geen slecht resultaat, maar wie doet Ruud verder nog wat.
André en Julian van Kuijk waren daarentegen heel snel klaar. André zag een leuke truc in de opening die helemaal niet werkte. Julian zette gelijk een tegenaanval in die achteraf ook te pareren was, maar André zag het niet. Vrij snel gaf hij op, ingedachtig een soortgelijk akkefietje in de partij tegen Alain de week ervoor. Het liefst wilde hij snel naar huis om mistroostig wat te gaan mijmeren over zoveel ellende, maar er waren nog twee kuikens aan de gang en daar was het nog wel even op wachten.
Zo speelde Vadim van Kuijk met wil tegen Robert Ratering. Rustig maar gestaag drukte Vadim Robert van het bord. Een goede vingeroefening in de aanloop van het NK-kwalificatietoernooi dat Vadim in het weekeinde zou gaan spelen. Daar won hij de 1e 2 partijen en speelde in de 3e knap remise. Het uitzicht op een heel mooi eindresultaat verdween op dag 2 en met een 3,5 uti 7 eindscore kwam hij in de middenmoot terecht.
En Lazlo van Kuijk speelde met wit een spannende pot tegen Walter Manschot, die weer ouderwets van leer trok. Lazlo is niet vies van counterattacks en zo ontstond er weer een mooie stelling op het bord. Toen Lazlo een pion acherstond en hij niet direct winstkansen zag, bood hij voor de uitzondering toch maar eens remise aan. Walter weigerde resoluut want zag wegen tot winst (of zag daar in ieder geval mogelijkheden toe). Niet veel later snoepte Lazlo het pionnetje knap terug en Walter moest wel drie keer kijken voor hij besefte dat er ontzettend veel brandnetels en ander stekelig struikgewas op de weg naar winst was gegroeid. Er werd alsnog remise overeengekomen.
Eric de Winter speelde tegen Son Stavenuiter, die nog aan het nagenieten was van alle aandacht. Lang ging het gelijk op en Eric begon wat te zuchten en te steunen, totdat Son een vorkje toeliet. Lekkerbek Eric peuzelde met genoegen het stuk op dat dit opleverde en daarna was het vrij snel gedaan. Ook met het zuchten en steunen trouwens.
Menno Potjer liet met zwart tegen Nout van Eck zien dat hij nog altijd beschikt over een fraaie aanvalstechniek. Ook nu kwam hij weer voor te staan en - waar hij soms in het tweede helft van de partij nog wel eens verslapt - hij zette ferm door en al redelijk snel leverde hem dit het volle en terechte punt op. Bravo!
Ook Hans van Riek mocht een punt bijschrijven. Hij kon met zwart tegen Rick van Emden al een tijdje een stuk slaan, maar had een ander plan. Had dit niet gewerkt, dan was de hoon hem ten deel gevallen. Maar het werkte wel en Hans pakte zijn eerste overwinning van het seizoen. Gek eigenlijk dat zoiets nou nooit voorafgaande aan een competitieronde wordt gememoreerd.
Dus daarmee zijn de gespeelde partijen weer vermeld. In de ranglijst zien we enige verschuivingen. Ruud en Eric staan vastgeplakt op 1 en 2, maar daarachter maakt Julian een reuzesprong: hij haalt André, Alain én Hans in. Hans stijgt ook een plaatsje, ten koste van André. Verder passeren de jongste kuikens Wim Louwman, waarmee de helft van de top 8 nu een kippenhok is.
1) Ruud (=)
2) Eric (=)
3) Julian (+3)
4) Hans v C (+1)
5) André (-2)
6) Alain (-2)
7) Vadim (+1)
8) Lazlo (+1)
9) Wim (-2)
10) Son (=)
Om de competitie aan de top nog enigszins spannend te maken, moet Ruud Verhoef de pas afgesneden worden. Dit keer was het de beurt aan Hans van Capelleveen. Die deed echt zijn uitsterste best en al ver na twaalven, toen de andere schakers al elders waren, bleek dat hij toch onvoldoende potten kon breken en de twee sterkste actieve spelers van de club kwamen remise overeen. Voor beide natuurlijk geen slecht resultaat, maar wie doet Ruud verder nog wat.
André en Julian van Kuijk waren daarentegen heel snel klaar. André zag een leuke truc in de opening die helemaal niet werkte. Julian zette gelijk een tegenaanval in die achteraf ook te pareren was, maar André zag het niet. Vrij snel gaf hij op, ingedachtig een soortgelijk akkefietje in de partij tegen Alain de week ervoor. Het liefst wilde hij snel naar huis om mistroostig wat te gaan mijmeren over zoveel ellende, maar er waren nog twee kuikens aan de gang en daar was het nog wel even op wachten.
Zo speelde Vadim van Kuijk met wil tegen Robert Ratering. Rustig maar gestaag drukte Vadim Robert van het bord. Een goede vingeroefening in de aanloop van het NK-kwalificatietoernooi dat Vadim in het weekeinde zou gaan spelen. Daar won hij de 1e 2 partijen en speelde in de 3e knap remise. Het uitzicht op een heel mooi eindresultaat verdween op dag 2 en met een 3,5 uti 7 eindscore kwam hij in de middenmoot terecht.
En Lazlo van Kuijk speelde met wit een spannende pot tegen Walter Manschot, die weer ouderwets van leer trok. Lazlo is niet vies van counterattacks en zo ontstond er weer een mooie stelling op het bord. Toen Lazlo een pion acherstond en hij niet direct winstkansen zag, bood hij voor de uitzondering toch maar eens remise aan. Walter weigerde resoluut want zag wegen tot winst (of zag daar in ieder geval mogelijkheden toe). Niet veel later snoepte Lazlo het pionnetje knap terug en Walter moest wel drie keer kijken voor hij besefte dat er ontzettend veel brandnetels en ander stekelig struikgewas op de weg naar winst was gegroeid. Er werd alsnog remise overeengekomen.
Eric de Winter speelde tegen Son Stavenuiter, die nog aan het nagenieten was van alle aandacht. Lang ging het gelijk op en Eric begon wat te zuchten en te steunen, totdat Son een vorkje toeliet. Lekkerbek Eric peuzelde met genoegen het stuk op dat dit opleverde en daarna was het vrij snel gedaan. Ook met het zuchten en steunen trouwens.
Menno Potjer liet met zwart tegen Nout van Eck zien dat hij nog altijd beschikt over een fraaie aanvalstechniek. Ook nu kwam hij weer voor te staan en - waar hij soms in het tweede helft van de partij nog wel eens verslapt - hij zette ferm door en al redelijk snel leverde hem dit het volle en terechte punt op. Bravo!
Ook Hans van Riek mocht een punt bijschrijven. Hij kon met zwart tegen Rick van Emden al een tijdje een stuk slaan, maar had een ander plan. Had dit niet gewerkt, dan was de hoon hem ten deel gevallen. Maar het werkte wel en Hans pakte zijn eerste overwinning van het seizoen. Gek eigenlijk dat zoiets nou nooit voorafgaande aan een competitieronde wordt gememoreerd.
Dus daarmee zijn de gespeelde partijen weer vermeld. In de ranglijst zien we enige verschuivingen. Ruud en Eric staan vastgeplakt op 1 en 2, maar daarachter maakt Julian een reuzesprong: hij haalt André, Alain én Hans in. Hans stijgt ook een plaatsje, ten koste van André. Verder passeren de jongste kuikens Wim Louwman, waarmee de helft van de top 8 nu een kippenhok is.
1) Ruud (=)
2) Eric (=)
3) Julian (+3)
4) Hans v C (+1)
5) André (-2)
6) Alain (-2)
7) Vadim (+1)
8) Lazlo (+1)
9) Wim (-2)
10) Son (=)
Geschreven op 12 februari 2020.
Reacties
Reageren kan enkel als je ingelogd bent.MB schreef op 23 february, 2020:
Die Julian moet eens een halt worden toegeroepen. In dit tempo wordt hij nog clubkampioen!
Nieuws
29/06 | Jan Dijkhuizen is Clubkampioen van Velp 2023-24
29/06 | Dion Vaessen is Jeugdkampioen van Velp 2023-24
29/06 | Christiaan Dieperink is Bughouse Kampioen 2023-24
29/06 | Jan Dijkhuizen is Rapidkampioen 2023-24
05/05 | Aankondiging GP Jeugdtoernooi Velp op zondag 26 mei