IC P1R10 20172018

Het was als vanouds gezellig in de Paperclip. Met het vijfde team dat het gezellige Doesburg op bezoek had was het jong en goed gesteld, en dankzij nieuwkomer Dries waren er zomaar weer acht (er is iets met acht deze avond) zetjes aan het doen.

Op het vierde bord speelde de nieuwkomer tegen Jan Stuut een buitengewoon interessante en spannende partij. Jan wilde wel wat offeren, en kwam een kleine kwaliteit achter, waarbij hij wel koningsaanval had met de zware stukken. Dries had echter behoorlijk wat ervaring opgebouwd, haalde zijn koning keurig uit de penning, en bleef het materiaal voor. Toen Jan ook nog een tussenzetje miste waardoor hij nog meer materiaal moest inleveren leek het gebeurd met onze jongeling, maar Jan zou Jan niet zijn als hij niet nogmaals zijn steeds langer groeiende rug rechtte en door het afruilen van veel stukken een paard tegen een pion achter bleef. Hij probeerde, zoals op de training van 's middags nog behandeld, een vrijpion op de a-lijn te krijgen. Die kreeg hij, maar Dries offerde handig zijn paard en haalde de overgebleven twee pionnen op de koningsvleugel op. Door de ene te offeren promoveerde hij met de andere, en Jan liet zich sportief mat zetten. Dries won en kon op de eerste avond meteen zijn eerste punt voor de IC bijschrijven.

Op het derde bord speelden Wim en Walter tegen elkaar. De twee W's waren bezig met een merkwaardige partij: Walter leek met de witte stukken een pionnetje te winnen, maar dat ging niet door, waardoor Wim plotseling met de zwarte stukken een enorme ontwikkelingsvoorsprong kreeg. Walter moest hierdoor zijn koning in het centrum laten, en toen er ook nog een octopuspaard op d3 kwam koekeloeren stortte de witte stelling in elkaar. Walter probeerde via de h3-c8 diagonaal spel te krijgen, maar met zijn dame voor de zwarte vrijpion en zijn koning op c2 bood enkel de tijdsvoorsprong hem enige soelaas. Maar de druk werd Walter teveel. Door de slechte koning, stond er een stuk in de penning, en die kon geslagen worden zonder dat er enige compensatie was. Walter gaf meteen op.

Op bord twee leek Jan van Galen met zwart abominabel uit de opening te komen. Zijn Frans was volledig misgegaan. Of toch niet? Na een uurtje spelen had hij de witveldige loper best ok staan, lang gerokeerd, en had Eric, net terug uit Zweden, nu ineens iets teveel pionzetjes gedaan? Het zag er spannend uit. Eric wondt er geen doekjes om: met de vooruitgeschoven pionnen zette hij simpelweg de koningsaanval op de damevleugel op, en kwam met lichte in zware stukken steeds dichter bij de zwarte koning, die nu aardig in de penarie was. Terwijl Eric al zijn stukken naar de vijandelijk koning bracht, dirigeerde Jan al zijn stukken als verdedigers naar diezelfde koning. Eric speelde niet per se op trucjes, maar er kwamen zoveel dreigingen in de stelling dat het niet lang duurde of Jan kwam een kwaliteit achter. Daarmee was het einde in zicht, en het duurde niet voordat Eric de partij in zijn voordeel beslechtte.

Op het eerste bord zaten Brent en René uit te maken wie nou eigenlijk de beste was. De jongeling met de witte stukken schaakt tegenwoordig ook in Delft, en lijkt de volgende stap naar 2000-niveau nu te maken. Maar René is ook niet voor een kleintje vervaard, en zette met de zwarte stukken een stevige Siciliaan op. Met stukkenruil in het centrum bleef René met zijn isolani in het centrum zitten, maar Brent vond dat hij wat minder stond. De stukken van zwart stonden inderdaad ook wel vrij actief, maar om dan remise aan te bieden...
Een beetje treurig in de interne competitie, en dat besefte René zichzelf ook wel. Met een zeikstemmetje kwam hij bij de wedstrijdleider aankakken: "We hebben maar remise afgesproken, wedstrijdleider."

 

De wedstrijdleider herhaalde hem met een nog afgeknepener stemmetje: "We hebben maar remise afgesproken, wedstrijdleider."
Gelukkig waren de heren wel goed in het opruimen van stukken, borden, klokken en humeur.

En daarmede was een komisch eindje gekomen aan een fijne schaakavond.
Trek die stoute schoenen aan en wandel ook eens naar de Paperclip om kwart voor acht!
Potje schaken. Altijd lachen.