Glorieuze dag voor 50+ in Velp

Het bleef ’s middags stil in De Paperclip, want wegens omstandigheden werd de Schaakschool voor een keertje gesloten. Tegen zevenen kwam de schaakactiviteit op gang. Eerst met de volwassenencursus en spoedig daarna voor de wedstrijd van Velp 6 tegen De Cirkel 4 uit Ede, waarvan al op de avond zelf verslag werd gedaan.

Maar intern werd het een bijzondere avond. Een avond voor de routiniers, zou je rustig kunnen stellen. Er werden zeven partijen gespeeld, elf 50+ ers waren aanwezig van wie Hans van Riek helaas met de vrijloting te maken kreeg omdat we oneven waren. Maar iedereen die niet meer piep genoemd mag worden en soms, met alle respect, krasse knar, deed zijn of haar uiterste best, en vaak met succes.

Hoewel hij verloor gaat de meeste glorie toch naar Wim Louwman. Hij werd verslagen door mede-knar Hans van Capelleveen, die je eigenlijk voorlopig nog onder de jongere ouderen moet indelen. Maar aan het eind van de avond bleek hij zijn eerste plaats in de tweede periode te hebben behouden, zij het met geringe marge. Bravo! We hebben nu Brent van Dusseldorp en Wim Louwman als periodekampioenen, vóór de gevestigde orde. Wie had dat vooraf durven voorspellen! Intussen kwam Hans aan kop van de samengestelde ranglijst over de eerste plus tweede periode.

Diezelfde Brent werd opgebracht door André van Kuijk. Het was in elk geval voor de langslopende struurlui aan wal een boeiend schouwspel. André kreeg zeer actief stukkenspel terwijl de stukken van Brent op een gegeven moment met elkaar in de knoop leken te raken. Prachtige zege voor André.

Hij redde hiermee de eer van de familie want Hanna verloor in een Scandinaviër van Hans Wolthuis. Hanna had net in de cursus over Spaans, Italiaans en Schots gehoord en dan speelt die dekselse Hans Scandinavisch. Ook hier won dus de oudere.

En dat was ook zo bij Menno Potjer die de meer dan zestig jaar jongere Vadim van Kuijk het nakijken gaf. Vadim zei naderhand dat hij het verkeerde plan koos en aan te veel druk over de c-lijn ten onder ging.

Lazlo van Kuijk kon het ook niet bolwerken, hij had niet met een senior te maken maar met Jan Stuut. Die stond al gewonnen toen hij Lazlo nog tegenkansen toeliet via een ver opgerukte vrijpion. Tientallen zetten daarna moest Jan zien uit het eeuwig schaak te ontsnappen. Uiteindelijk lukte dat en werd de strijd beslist door dameruil.

Nog vier spelers te gaan, allemaal behoorlijk ver in de 50+!

Een opzienbarende partij speelden Erika Belle en Walter Manschot. Tot een uur of elf was er nog niets geslagen. Het bord bleef maar vol en het lijkt dan wel allemaal dichtgeschoven maar het blijft opletten. Na vele, vele zetten manoeuvreren vond Walter het tijd om wat te ‘doen’, waarna hij prompt een paar zetten laten kon opgeven omdat zijn loper geen vluchtvelden meer had. Da's toch wel een beetje zonde van alle inspanningen.

Op het bord ernaast zwoegden Jan van Galen en Eric de Winter in een wel mooie positionele strijd. Eric leek het overwicht te hebben maar koos waarschijnlijk het verkeerde plan en onderschatte een tegenactie. Toen waren de rollen snel volledig omgedraaid en leek Jan op de winst af te gaan. Dat had zeker gekund maar de scherpte was er na zo veel uren een beetje af. Remise door herhaling van zetten. Bliksemsnel daarna kon de winstvoering voor Jan worden aangetoond. Ook wel jammer, hij zou het hebben verdiend.

Volgende week begint iedereen met nieuwe kansen in periode 3. Kom allemaal meedoen, ook nieuwe gezichten zijn altijd welkom, jong en oud.