Theotorne 2 – Velp 4j

Theotorne 2 – Velp 4j   Omdat Theotorne niet op vrijdag speelt, kwam het Dierense team graag hun thuiswedstrijd in Velp spelen. Het aantal uitvallers was groot. Door kerstfeesten, -gala’s, -diners en -stalletjes was er een legertje jeugdspelers niet beschikbaar. Hierdoor moest er flink worden geïmproviseerd met de teamopstelling, maar gelukkig waren supersub Bert Janssen en uit de seniorenopleiding afkomstige Hans van Rieck bereid om in te vallen, zodat er met een voltallig team aan de start kon worden verschenen.   Om half acht begon de wedstrijd. Bert op bord 1 kwam al snel prettig te staan. Een vrijpion leek een handenbindertje, en door actief, geconcentreerd spel bouwde onze penningmeester zijn voorsprong gestaag uit. Toen schrijver dezes op de gang met wat ouders stond te babbelen over de voortgang van de Schaakschool, kwam Bert langs. “Hoe gaat het, Bert?” “Ik heb net een zet gedaan waar ik nog over na moet denken... Maar misschien had ik dat vooraf moeten doen. Ik weet niet of het goed is,” zei hij, terwijl hij de wc-deur achter zich dichttrok. Tien minuten later kwam hij weer langs: “Blijkbaar was het goed, want mijn tegenstander heeft opgegeven.” Het eerste punt binnen. Over goede zetten moet je blijkbaar pas achteraf nadenken...   Op het tweede bord maakt Hans een openingsfout, waardoor zijn tegenstander op f7 in kon slaan. Met een pion achter bleef onze man strijden voor wat hij waard was, opende het centrum en leek even spel te krijgen, maar met een prachtig aftrekschaak won zijn tegenstander de dame, waardoor Hans het bijltje erbij neer moest leggen.   Op bord drie had rijzende ster Brent de opening niet overleefd. Tegen de Najdorf speelde hij te snel zijn damevleugelpionnen op, waardoor zwart door het centrum heen brak. Met een volle e-pion achter zag het er niet goed uit. Dat Brent niet voor een kleintje vervaard is, bleek uit het getoonde spel. Met actief vechtschaak heroverde hij het bord op zijn sympathieke tegenstander. Van de twee zwarte centrumpionnen verdween er één in het bakje, en door de ongelijke lopers leek een remise weer binnen de mogelijkheden. Brent had een mazzeltje toen zijn tegenstander de verkeerde toren eerst afruilde, waardoor alle torens van het bord gingen. Hierdoor bleven enkel de ongelijke lopers over, en kon Brent na bijna drie uur een halfje uit het vuur slepen. Dat heet Karakter!   Jean op bord vier zat er zoals gebruikelijk de laatste tijd zeer geconcentreerd bij, nadat hij in de opening een pion had weg geblunderd. Da’s niet verkeerd – Jean moet zich soms gewoon een beetje boos maken achter het bord. Met een dubbele aanval op pion en stuk, leek hij het pionnetje te gaan terugwinnen, tot zijn tegenstander pardoes de pion dekte, in plaats van het stuk. Jean twijfelde niet en nam het kerstkadootje aan. Plots stond hij een paard voor, en dus gewonnen. Was onze jeugdspeler maar boos gebleven. Hij liet de dame van de tegenstander binnenkomen, en realiseerde zich dat er een mat op de onderste rij inzat. Hoe een keurig niet verzwakte koningsstelling uiteindelijk noodlottig kan zijn is soms pijnlijk. Hierdoor moest hij het paard teruggeven, en besliste uiteindelijk de eerder verloren pion.   Jongeling Vadim speelde tegen een sterke tegenstander één van zijn beste partijen ooit. Vadim heeft de afgelopen maanden duidelijk een grote stap gemaakt: hij gebruikt zijn tijd! De resultaten zijn evident, want met 1,5 uit 2 in de OSBO-competitie is Vadim de topscoorder van de jeugd. Ook in deze partij zorgden ongelijke lopers voor een stelling die altijd binnen de remisemarge bleef. Hoewel de eindspeltechniek van zijn tegenstander beter was, en hij door de pittige winstpogingen van Vadim uiteindelijk twee pionnen voor kwam te staan, was het niet te winnen. Hierdoor scoorde Vadim een prachtige remise tegen een tegenstander met een rating van 1363! Het spreekt voor zich dat hij van alle kanten gefeliciteerd werd. Die gaat met een warm gevoel de kerst in!   Op bord zes speelde de andere achtjarige van het team: Morris. De stap die Vadim heeft gezet was helaas nog niet aan Morris besteed. Met twaalf zetten in drie minuten speelde hij veel te snel. Hoewel in de nabespreking bleek dat onze man in die drie minuten eigenlijk nog enorm veel wél gezien had, miste Morris ook enkele eenvoudige dreigingen, waardoor hij vlot mat werd gezet door een tegenstander die terecht zijn sportieve plicht deed. Wanneer gaat dit grote talent ook zijn potentie waarmaken?   De avond werd dus afgesloten met een 4-2 verlies tegen Theotorne 2, de sterkste tegenstander in de poule. De voortekenen liegen er echter niet om. Hier kunnen wel eens een paar heel sterke schakers van komen. Op naar de volgende wedstrijd!