VSV3 het hele end naar Almen voor nipt verlies

 Op bord 1 speelde ik mijn eerste partij als teamleider en voorzitter met wit tegen de heer Vrieze (1413). Na een Siciliaanse opening, werd het al vlot ingewikkeld in het midden, waarop de tegenstander een dameruil in de hand werkte in zet 6. Hier maakte ik dankbaar gebruik van, omdat er vervolgens een groot gat in de verdediging van zwart viel. Na 14 zetten kwam ik een volle toren voor en was de partij vanaf daar vooral een uitspeel-partij. 

 Op bord 2 was Julian met een zeer gelijkwaardige partij bezig tegen de teamleider van de tegenstander, de heer Menkveld (1298). Vanuit defensieve stellingen werd wat rond geprikt, maar ontstond er niet echt een voordeel voor één van beide kleuren. Uiteindelijk kwam Julian stukje bij beetje in het nauw te staan, door een twee torens en een dame die samen richting de andere kant aan het turen waren in één rij. Uiteindelijk miste Julian een mat-in-één-zet met de dame van de tegenstander. Helaas zag de tegenstander dit wel. 

 Op bord 3 ging het even alle kanten op. Jan Stuut kwam ogenschijnlijk voor in een partij waarbij al vlot veel stukken van het bord verdwenen. In het eindspel moest Jan het met een pion meer doen, maar toen ik even niet keek, was dat een pion achterstand geworden. Uiteindelijk speelde Jan het gedegen uit tot een remise door goed op te blijven letten. 

Hanna speelde op bord 4 tegen de oudste schaker van de tegenstander. Dit zei overduidelijk niks, aangezien de beste man (rating 1517) goed aan het opletten was en Hanna al snel op een flinke achterstand had gezet. Hanna leek richting het eindspel nog wat terug te komen, maar dit resulteerde niet meer in voldoende voordeel om de partij echt te doen kantelen. 

 Spijtig van de gemiste overwinning (er had meer in gezeten tegen deze tegenstander), maar de eerste bordpunten zijn in ieder geval binnen. In november staat er een thuiswedstrijd te wachten, waarin we aan de andere kant van de streep hopen te eindigen!