Velp3 sluit af met 2-2; Paul topscoorder

Tijdens een slotronde kan er vanalles gebeuren. Alles moet netjes georganiseerd worden, alle teams moeten een knap plekje krijgen in “onze” Paperclip en de scores moeten goed inzichtelijk blijven voor iedereen, zodat er nog eventueel spanning ervaren kan worden rond de einduitslagen. Dit ging allemaal schitterend onder leiding van Hans van Cappeleveen. Het was de teamleider van Velp3 (ikzelf; Paul Stoffer) die voor spanning zorgde, door te denken dat het feestje om 20:00 zou beginnen, terwijl er toch echt 19:30 in de mail stond. Diezelfde teamleider had ook Hans van Riek voor 20:00 gevraagd om in te vallen en ook hij moest het daarom met aanzienlijk wat minder tijd doen.

Op bord 1 speelde ikzelf voor de tweede keer dit seizoen tegen Hans Erkamp (1581). Mijn achterstand in tijd, die ik mezelf had aangedaan, kon ik in de Siciliaanse opening makkelijk terugpakken. Vervolgens zag mijn tegenstander een dameruil over het hoofd, waarbij ik een pion won. De partij kwam voor wit vervolgens niet meer echt op gang en ik kon rustig opbouwen tot een vervelende aanval, waarbij meer pionnen dreigden te vallen. Mijn tegenstander staarde zich stuk op de aanval en gaf in een moment van concentratieverlies een toren weg, waarop hij direct opgaf.

Op bord 2 zat een zieke Julian, die ironisch genoeg een van zijn beter partijen van zijn externe seizoen speelde tegen Huib Kamminga (1450). De partij bleef netjes gelijk opgaan tot een punt dat beide kanten niet echt meer een aanval leken te gaan krijgen op de korte termijn. Huib bood remise aan en Julian speelde door. Even later kwam er weer een remisebo en koos Julian ditmaal wel voor het verdienstelijke halve puntje.

Jan Stuut trof op het derde boord Louis Trautwein (1488) en ook Jan speelde zeker één van zijn betere externe partijen van het jaar. Jan gaf achteraf ook toe dat hij lekker aanvallend gespeeld had, waardoor er complexiteit ontstond en hij hierdoor extra geconcentreerd was. Een recept dat uitmondde in een veelbelovende aanval, die Jan uiteindelijk niet kon verzilveren. Terwijl een hele zaal om het derde bord heen al tot de conclusie kwam dat het een remisestelling was geworden, liet Jan zich terecht niet gek maken en speelde hij nog even rustig verder. Na een paar herhaalde zetten, werd het als nog remise.

Het vierde bord bleef aan Velpse kant lang leeg, dankzij mijn planningsvaardigheden. Hans van Riek was echter zo sportief om direct bij binnenkomst gewoon aan te schuiven en te gaan schaken, ondanks de 25 minuten achterstand die hij van mij cadeau had gekregen. Hans liet zich niet gek maken en gaf tegen Derk Hilhorst (1066) weinig weg in de openingsfase. Toch kwam Hans op een gegeven moment in de knel te zitten en verloor hij zijn dame. Daarna was het snel bekeken voor mijn invaller.

Velp3 sloot hiermee het seizoen af met een aardige 2-2 tegen de uiteindelijke kampioen van 4D. Hiermee eindigden we na zes partijen op 3 wedstrijdpunten en tien bordpunten, maar helaas wel op de laatste plaats.