Doesborgh 1 duidelijk maatje te groot

En Doesborgh 1 is op papier het sterkste team van de poule. Maar de op voorhand gedoodverfde kampioen van deze klasse vergaloppeerde zich in de eerste ronde. Gelukkig lieten ze in deze wedstrijd tegen het jeugdteam van Velp hun sterkste twee spelers thuis. Daardoor werd het op de borden toch nog een leuke strijd.

Bij Trustin Burton Göbel herhaalde de geschiedenis van ronde 1 zich op bord 8. Nu speelde Trustin met de zwarte stukken, maar ook nu weer nekte de aanval over de h-lijn zijn goedbedoelde koningsaanval op de damevleugel. Als Trustin iets meer aandacht  krijgt voor de dreigingen van de tegenstander dan doet hij zichzelf daarmee een plezier.

Aan bord zeven speelde Nout van Eck tegen de teamleider Jan Ravensteijn uit Doesburg. Die kent ons team wel en gaf Nout alle ruimte om te laten zien wat hij in huis heeft. Nout heeft in de analyse geleerd dat hij actievere zetten moet doen. Nu verzette hij verschillende stukken meerdere malen achter elkaar en verloor daarmee veel tempo's. Door de rustige aanpak van de vriendelijke tegenstander leidde dit niet meteen tot problemen. Maar nadat Nout door onvoorzichtigheid stukken verloor won Jan terecht. Jan merkte op over Nout: "Wat een vriendelijk knaapje". En dat dit uit een goed hart komt is ons ook volkomen duidelijk☺.

Rick Schuren was gelukkig weer van de partij en liet zien dat hij het niet verleerd is. Hij speelde een prachtige partij waarin hij langzaam maar zeker zijn tegenstander wegspeelde. De tegenstander speelde nog lang door, wellicht hopend op een patje, maar Rick lette goed op en kon met een grote grijns op zijn gezicht zijn zwarte koning op e5 zetten.

Floris van Capelleveen speelde met wit op bord vijf. Hij speelde geconcentreerd en bracht zijn tegenstander al snel in positionele problemen. Hij kon het echter niet omzetten in materiële voorsprong. Beiden waren niet van het bord te slaan en speelde tot de tijd vrijwel op was. En ook toen ging het gelijk op. Doordat geen van tweeën er dacht remise aan te bieden werd tot het gaatje doorgespeeld. Tot dat Floris een toren weggaf. De zucht die door de zaal gonsde nadat hij zijn stuk losliet was een duidelijk signaal voor zijn tegenstander. En daarna wist de tegenstander hem in de tijdnood probleemloos mat te voeren. Jammer maar mooie partij!

Invaller Menno Potjer speelde tegen zijn oude maatje uit de GOVA-tijd Fred Rienstra. Maar het ging er op het bord niet vriendelijk aan toe. Beiden wilden de ander hel even laten zien wie de betere speler is. Na een lange strijd viel het kwartje voor Menno helaas de verkeerde kant op.

Aan bord drie speelde Son Stavenuiter een leerzame partij. Doordat de stelling werd dichtgeschoven leek het op remise af te stevenen. En dat zou ook een mooi resultaat geweest zijn. Maar het ontwikkelen van een plan in de stelling waar niets te beleven is dat is geen sinecure. De tegenstander verzon wel een plan en toen de stelling uiteindelijk geopend werd moest Son eerst een kwaliteit geven en daarna nog meer materiaal. Teleurgesteld gaf hij op.

Alain van der Velden komt lekker op dreef en laat zien dat het talent dat hij als twaalfjarige al liet zien er nog steeds zit. Tijd om het uit te bouwen tegen kanonnen als Robbie Gerhardus. Beiden houden wel van complex vuurwerk en ze verwenden hun publiek dan ook met combinatoir geweld. En juist als je denkt: Nu wordt alles afgeruild en wordt het remise spelen de mannen nog even door.. Robbie bood tegen beter weten in wel remise aan, maar Alain had al gezien dat zijn koning vrij spel had en het pionneneindspel probleemloos kon winnen. Knap!

 

De meest wonderlijke partij vinden we aan bord 1: Dries van Eijk met zwart tegen ex-VSV-er Patrick van Waardenburg. Ook hier twee mannen die de combinatie niet schuwen. Maar Dries kreeg het zwaar. De koningsaanval van Patrick leek killing. Dries verdedigde zich creatief en Patrick verlegde zijn kansen naar het centrum waar hij een vrijpion creëerde.

In de absolute tijdnoodfase waren de mannen nog steeds bezig. Doordat je niet meer hoeft te noteren als je eenmaal minder dan 5 minuten tijd over hebt, werd het schrijven bij beide spelers overgenomen door de omstanders. Dries plaatste een laatste tegenaanval. Op hoop van zegen want het pionnenfront op de damevleugel zou hem gaan overlopen. Pf6+ Tg5+. Met  nog dertig seconden op de klok zijn dat prima zetten! Maar dan moet je wel de klok indrukken...

Patrick nam de tijd. Was zo vriendelijk om wel een zet uit te voeren, maar Dries zat zo in de aanval dat hij de klok compleet vergat. Zijn vlag viel en het resultaat was helder..

Deze 6-2 overwinning van Doesborgh 1 is niet gestolen en we wensen Doesburg dan ook succes met de weg richting het kampioenschap.