VSV 2 - De Toren 4 | OSBO 2016/2017

Nu Het Tweede ook gepromoveerd is, moesten er twee nieuwe spelers bijkomen. Captain Andre heeft een mooi team weten samen te stellen, dat is opgebouwd uit nieuwe leden, oudgedienden, promovendi en een jeugdtalent. Een mooie mix, waarvan iedereen benieuwd is hoe ze zich zullen handhaven in deze sterke klasse 2C.

Meteen de eerste wedstrijd mocht er worden aangetreden tegen het op papier veel sterkere Toren 4. Want schrik niet - gemiddeld scheelde het op elk bord maar liefst tweehonderd punten. Nu is het duidelijk dat een aantal van de Velpse spelers een hoger niveau heeft dan hun rating, maar toch zou het een moeilijke wedstrijd worden.

Op het eerste bord wist Menno tegen het loperpaar en een zwakke pion niet echt in de problemen te komen, totdat hij toeliet dat zijn tegenstander met zijn koning helemaal naar a5 kon lopen. Plots kostte het hem een pion, en toen er twee pionnen op de damevleugel naar de overzijde gingen wandelen was het pleit helaas snel beslecht. Er had meer voor Menno ingezeten, maar nu moest hij zijn meerdere erkennen.

Erwin speelde op het tweede bord een complexe partij, waarbij de vele gefiancheerde lopers de stelling doorkliefden als Samoerai-zwaarden. Beide mannen probeerden kansjes te creëren, maar wisten niet door elkaars positie heen te breken, zodat een puntendeling het meest logische resultaat was.

Wim speelde op het derde bord tegen een jeugdspeler, die veel te snel zette. Wim kwam dan ook twee pionnen voor en in gewonnen stelling. Zijn jonge tegenstander wist Wim voor complicaties te zetten, die onze man in tijdsdruk niet helemaal correct behandelde. Er was objectief weinig aan de hand, zelfs toen een van de twee gewonnen pionnen moest worden terug gegeven. Wim hield zijn stelling niet en moest de handdoek in de ring gooien. Jammer, want meestentijds is Wim uitstekend in staat om een dergelijke positie uit te tikken, en in dit geval was de overwinning verdiend geweest.

Op het vierde bord speelde teamcaptain Andre een uitstekende partij. Zijn tegenstander schoof tegen Andre's loperpaar de stelling dicht, maar moest met lede ogen toezien hoe wit steeds zijn pionnenketen kon aanvallen. Het hielp toen bij de zoveelste dichtschuiving Andre de pion gewoon kon slaan, omdat de dekkende pion in de penning richting de koning stond. Dit was het begin van het einde voor de zwarte stelling. Andre koos keer op keer het juiste plan, en hoewel zijn tegenstander lange tijd uitstekend verdedigde, bezweek hij toch onder de druk en schoot er een kwaliteit bij in. Het eindspel was gemakkelijk gewonnen, en steeds deed Andre de juiste zetten, om met twee verbonden vrijpionnen op de koningsvleugel een dame te gaan halen. Maar tot ontzetting van de omstanders, miste onze man de uiteindelijke genadeklap en wist zijn tegenstander met het eenzame paard knap tegenspel te maken. In zware tijdnood bij beide heren kon zwart door zijn eigen vrijpionnen te geven met zijn paard de pionnen van Andre ophalen, die lekkere hapjes bleken. Er bleef een eindspel toren tegen paard over, en dit ging Andre niet meer proberen: hij nam de remise aan. Zoals een clubgenoot nadien zei tegen de logischerwijs ietwat teleurgestelde Velpenaar: "Gewoon een uitstekende overwinning tegen een goede tegenstander, maar remise."

Jan van Galen moest zijn dame offeren tegen een loper en een toren, maar wist met het toren- en loperpaar mooi tegenspel te ontwikkelen. Zijn tegenstander speelde steeds op de truc van Lxe6, en hoewel Jan dit vele keren pareerde trapte hij er uiteindelijk toch in. De koningsstelling ging open, en Jan kwam er niet meer aan te pas. Voordat het mat ging gaf hij op.

Hans Wolthuis speelde ook tegen een jeugdspeler: een jongedame. In Hans zijn typische opening hield hij te lang zijn koning in het centrum, waar zijn tegenstandster handig gebruik van maakte. Een knappe overwinning voor haar, en Hans is weer een partijtje dichter bij de vorm die hem de sterkste schakers heeft doen verschalken.

Onze jeugdtalent Vadim speelde met zwart een complexe partij. In uitstekende stelling dacht hij een tijdelijk stukoffer te plaatsen. Vadim had alle varianten doorgerekend, maar had door dubbele ruiming in een van de varianten een tussenschaakje gemist. Hierdoor bleef hij niet alleen het stuk achter, maar kon zijn tegenstander ook nog een kwaliteit ophalen. Met een volle toren achter speelde Vadim niet lang door. Meteen na het opgeven zocht onze man de betere varianten, want hij voelde dat het stukoffer wel ergens goed was. Er zaten inderdaad prachtige varianten in, en hoewel verloren, bleek de materialisatie van het talent van onze jongeman weer eens.

Op het achtste bord speelde Paul de beste partij van de avond. Zijn tegenstander, de derde jeugdspeler in het team van de tegenstanders, speelde ook veel te rap. Deze speler was eerder de tegenstander van Paul geweest bij het ONK afgelopen zomer, en hoewel Paul daar ook groot voordeel had, wist hij het nog te verbruien, waardoor zijn wraak nu zoet was.
Met gevoel voor detail blies hij zijn jonge tegenstander van het bord. Het ene stuk na het andere kon in het doosje, en hoewel de jeugdspeler nog enige trucjes probeerde, was het pleit al beslecht. Enkele zetten voordat hij midden op het bord mat ging gaf hij op, en mocht Paul het punt incasseren.
Het is mooi om te zien dat een volwassen speler harder kan groeien dan een jeugdspeler!

Het verlies was terecht, maar de 6-2 enigszins vertekend.
Vanwege het enorme ratingverschil biedt dit alle hoop op een lekker seizoen voor Het Tweede!