Velp 2 verliest van U.V.S. 6

Als je kampioen wil worden maar de eerste ronde verliest, gebeuren er in de tweede ronde soms vreemde dingen. En zo geschiedde op maandag 6 november, in Nijmegen tegen U.V.S. 6, in café-zaal Groenewijd daar aan die roemruchte Groesbeekseweg.

Velp 2 ging in de standaardopstelling van start. Die is op rating van begin van het jaar. Nu Lazlo als een speer omhoog gaat, moeten we dat nog maar eens tegen het licht houden. Onze jongeling begon op bord 6 tegen een speler met een rating van ongeveer 1250. Tot voor kort hoopte je dan dat Lazlo het goed zou gaan doen. En nu weet je dat eigenlijk gewoon wel zeker. Lazlo bouwde al snel een aanval op die zijn weerga niet kende en met kunst en vliegwerk hield zijn tegenstander het nog verrassend lang vol. Maar al snel vloog de dame van Lazlo over het bord als een ballerina on acid en wit kon mat niet meer voorkomen. Dat dat met een blunder ging, deed er totaal niet toe. Het ging er niet om of, maar wanneer het zou gebeuren.

Jan van Galen op bord 4 had het verslag van vorige keer goed gelezen en kwam na een tijdje bij de TL netjes vragen of hij remise mocht aannemen (in ronde 1 nam hij nog het heft in eigen handen). André keek even op de andere borden (niet naar de stelling van Jan natuurlijk) en zei dat Jan moest doorspelen. Toen hij daarna naar de stelling van Jan keek, had hij daar erge spijt van: Jan stond verloren. Even later porde Jan André aan "ik wil echt remise aannemen". Snel zei André dat het mocht. Tout U.V.S. was stomverbaasd over deze actie van de U.V.S.'er. Maar ook de Velpenaren....

En toen gebeurden de hierboven al aangekondigde rare dingen. Zowel Wim op 3 als Rik op 1 leken goed te gaan en op tenminste remise uit te komen, waarschijnlijk meer. Maar zo halverwege de avond moesten beiden de koning omleggen. Wim door een eersteklas blunder, volgens eigen zeggen. Bij Rik werd niet duidelijk wat er gebeurde, maar best was het niet.

En toen waren Menno op 2 en André op 5 nog over. André zette volle druk op zijn tegenstander (met grappig genoeg exact dezelfde rating), die het hield bij het verdedigen van zijn stelling. Een betonnen kasteel werd het meer en meer en de foefjes die André inbracht, waren toch te licht om echt door te breken, al zag het daar wel naar uit. Om een uur of 11 bood de Nijmegenaar remise aan en André kwam tot de conclusie dat hij dit niet aan kon nemen, al zat er niet heel veel muziek meer in zijn aanval. Dan maar een eindspel over de streep trekken, dacht hij.

Voor de club was op dat moment de partij van Menno cruciaal. Menno had al vrij vroeg in de avond gevraagd of hij remise aan mocht bieden. Liever niet, maar André besloot het niet tegen te houden. Met een pion meer voor de Nijmegenaar ging de partij natuurlijk door. En zowaar, Menno wist het pionnetje terug te winnen en er kwam weer wat vreugde in de harten van de Velpenaren. Menno begon zich echter aan zijn tegenstander te irriteren en bood nog een keer remise aan, wat weer niet werd aangenomen. En Menno kwam weer een pion achter. Zo rond 23:15 moest Menno de koning omleggen, waarmee verlies voor Velp 2 een feit was.

André en zijn tegenstander berustten vervolgens alsnog in remise, waarmee de eindstand 4-2 werd.

Daar waar we vooraf toch zeker als kampioenskandidaat werden beschouwd, heeft de realiteit ons ingehaald en moeten we ons nu vooral richten op het terugvinden van focus en strijdvaardigheid, zodat we a) in ieder geval niet degraderen en b) voor de resterende teams weer een geduchte tegenstander worden.

Maar goed, Man of the Match aan onze zijde was Lazlo. Niet alleen vanwege het punt, maar zeker ook vanwege de zelfverzekerde en doeltreffende wijze waarop hij dit klaarspeelde.