Velp 2 verliest van UVS 3

Op maandag 10 december speelde Velp 2 in Nijmegen tegen UVS3. Maandag is natuurlijk niet ideaal, qua begin van de werk-/schoolweek en behoefte om wat verloren slaapuurtjes in te halen. En dan begint de match nog wat later ook. Slecht voorteken?

Laten we gelijk maar met de ster van de avond beginnen. Lazlo van Kuijk zet op bord 2 tegen een 1600-speler een woeste aanval in op de koningsvleugel. Rokeren is zooooo 20e eeuw, die pionnen met de toren erachter, het paard erbij en de dame op de achterhand knepen zijn tegenstander aardig bij de strot. Misschien dat in de analyse ooit zal blijken dat het strijdplan niet helemaal klopte, feit was dat er na 15 zetten ondekbaar mat in 2 op het bord stond. Lazlo flikte een heel fraai kunstje. Goed voorteken?

Hans Wolthuis op 7 ergerde zich groen en geel aan zijn tegenstander, met name de snelheid waarmee de rijk besierraadde man schaakte. Hans werd er erg confuus van en deed een paar mindere zetten. Dit werd hem fataal. 1-1 en niets aan de hand.

Wim Louwman op 1 kreeg al snel een remiseaanbod. Dit mocht hij van André niet aannemen. Waarschijnlijk deed hij dit incorrect met de mededeling ‘We staan achter’, want zoals André’s tegenstander terecht zei, stonden we gelijk, edoch André zag op zijn bord het verlies in de lucht hangen. Maar ja, je mag niet naar de stand op de borden kijken als teamcaptain. Wim speelde nog een paar zetten en besloot toen alsnog om remise te accepteren. Het zij zo.

Jan van Galen op 4 en Jan Stuut op 6 leken lang op weg naar een mooi resultaat, tenminste remise of wie weet meer. Maar helaas werden ze ver in het middenspel wat minder scherp en beiden scoorden een 0. Op dat moment raakten we het zicht op een goed teamresultaat langzaamaan kwijt (tussenstand 1,5-3,5).

Want zoals eerder gezegd stond André van Kuijk op bord 3 slecht, door een fraaie truc van zijn tegenstander, die hem een pion opleverde en een naar gat voor de koning. Hij zette nog wel een zware mataanval op, die zijn tegenstander weliswaar liet wankelen, maar die vond steeds de (enig) juiste zet en André moest capituleren.

Julian van Kuijk speelde op bord 5 een lange partij. Hij heeft de laatste tijd veel bijgeleerd door veelvuldig op internet te supersnelschaken. Maar zo’n lange partij is toch weer anders. Hij kwam al redelijk vlot in de partij wat minder te staan, maar rechtte zijn rug en probeerde zijn huid zo duur mogelijk te verkopen. Zijn tegenstander, een bekende van het ONK Dieren van afgelopen zomer, schaakt nog niet lang en was duidelijk op zijn hoede. Julian had net als zijn vader nog een mataanval ter compensatie voor ogen, maar ook bij hem werkte het net niet. De paardvork met resulterend torenverlies deed hem definitief de das om.

En toen was alleen Rick van Emden. Rick stond eigenlijk niet heel goed, maar hij neemt zijn tijd en ook hij ging in de eindfase een tegenaanval in waarvan hij hoopte dat ie zou doorslaan. Driemaal is scheepsrecht: zijn tegenstander zag verbijsterd dat hij mat werd gezet. Hulde voor Rick!

We zijn niet blij met 5,5-2,5, maar er is niet veel op af te dingen. Een plaats in de grijzewe middenmoot is ons deel.

En dan blijkt ook nog eens dat het rechter voorlicht, het linker achterlicht en een kentekenlicht (Rick ziet dat soort dingen) het niet goed deden. We hebben betere dagen gekend...