Velp 2 houdt huis

Vanwege een oneven aantal in de poule, kwam Velp 2 pas de tweede ronde voor het eerst in actie. De teleurstelling over de eerste vrije ronde had bij menigeen een enorme schaakhonger teweeggebracht. Met twee jongelingen in de gelederen, die vanwege hun goede prestaties het afgelopen seizoen zijn gepromoveerd naar de nog grotere mannen van het tweede, was de tijd eindelijk daar om de teamkracht te meten aan die van een andere club. Het vriendelijke Kasteel 4 uit Wijchen mocht als prooidier fungeren, en de intelligente jacht ving aan.Op bord 6 had de eerste van de twee jongelingen Vadim al snel voordeel uit de opening. Zijn tegenstander liet de zwarte koning in het centrum staan, en Vadim wist zonder zijn eigen verdediging uit het oog te verliezen, zijn d-pion door te drukken naar de zesde rij. Daar mocht zwart niet slaan, op straffe van vervelende schaakjes en positioneel verlies, dus koos hij ervoor om te rokeren, waardoor Vadim al na een zetje of 12 een vrijpion op de zevende rij had. En zoals dat gaat met witte vrijpionnen op de zevende rij: het zijn handenbindertjes.Nadat Vadim de pion stevig gedekt had, en zijn tegenstander op zoek ging naar stukken om de pion aan te vallen, bracht onze man zijn koning in veiligheid, opende een tweede frontje, en won een tweede pion. Een soepele overwinning leek in de maak, en zelfs het uiteindelijke verlies van die prachtige c7-pion deed de stelling niet kantelen. Wellicht was zijn tegenstander voorbarig ontspannen, want met het winnen van de vrijpion zei hij in de tijd van Vadim nog "die moest er wel af, want dat was een vervelend pionnetje". Vadim zette nog wat druk, en zijn tegenstander bezweek. Hij deed een paardje kado. Zo'n pakketje weet Vadim wel te verzilveren, en het eerste punt was een feit.Op bord vijf had Hans Wolthuis met zwart veel ruimte, maar zijn ontwikkelingsachterstand was immens. Beide schakers profiteerden niet, en er ontspon een interessant gevecht, waarbij wit niet van plan leek te rokeren. Dus opende Hans wat lijntjes, en wist hij lekkere aanknopingspunten te verkrijgen. Misschien had Hans iets doortastender kunnen zijn, zodat zijn tegenstander uiteindelijk helemaal niet had kunnen rokeren, maar de complicaties waren enorm. De kemphanen hielden de balans, waardoor het bord nooit helemaal in vuur en vlam kwam te staan, tot teleurstelling van Hans, die achteraf met een knipoog verklaarde de volgende keer maar weer het koningsgambiet te gaan spelen. Een puntendeling was het eindresultaat van deze partij.Het vierde bord was door de tweede jongeling Brent van Dusseldorp. Brent, die in negen maanden tijd 571 ratingpunten is gestegen, koos met wit in de opening steeds de goede zetten. Hier en daar een potentieel kansje van zijn tegenstander in de kiem smorend, zette hij zijn stukken simpelweg beter neer dan zijn tegenstander. Zijn tegenstander wachtte af, en dat moet je inmiddels niet meer tegen Brent doen. Hij bestelde nog een papje aan de bar, verdubbelde zijn witte torens op de open lijn verdubbeld en de combinaties leken al in de maak. Zo gezegd zo gedaan: een kwartiertje later was het afgelopen. De Kasteelspeler werd hardhandig van het bord gecombineerd en gaf gedesillusioneerd op. Een soepele doch geconcentreerde overwinning van onze man!André moest zelf tegen een jeugdspeler, maar met zoveel jong talent thuis, draait hij daar zijn hand inmiddels niet meer voor om. Een interessante Siciliaanse partij verscheen op de vierenzestig velden, en André wist steeds een betere zet te vinden dan rokade. Hoewel zijn tegenstander met de witte stukken positioneel vaardig bleek, zocht André ook naar tactische mogelijkheden, en op dat gebied bleek hij een maat te groot voor zijn jonge opponent. Eerst won hij een kleine kwaliteit, en toen wit gratis de witveldige loper ruilde, verzwakte hij de witte velden zo enorm dat de open diagonalen hem fataal werden. André won steeds meer materiaal, en kon het punt bijschrijven in de boeken.Ook Walter op bord twee kreeg gratis de loper van de witte velden. waarmee zijn tegenstander tevens het loperpaar opgaf in behoorlijk open stelling. Tevens had hij zijn enige aanknopingspunt g2 daarmee om zeep geholpen. Misschien was dit meer noodzaak dan bij het belendende bord van André, maar het niet al te veel voorstellende aanvalletje van Walter kreeg plots orkaankracht. De witte stukken stonden frappant veel beter dan de zwarte, en stukverlies kon niet worden voorkomen. Het stuk voorsprong werden er twee, er kwamen nog wat pionnen bij, en de wedstrijdleider dacht er al over om een bijzettafeltje naast Walter neer te zetten. Met een berg materiaal achterstand trok ook Walter het punt naar zich toe. Een prima overwinning.Inmiddels was de tussenstand 4,5 - 0,5 en leek de eerste wedstrijd een monsterzege te kunnen worden voor Het Tweede. Alles duurde lang bij de partij van Bert. Voor het wachten op de koffie koos hij zelf: als een gentleman liet hij de ene na de andere besteller voorgaan, die dankzij de prima bardiensten van Jan en Hennie hun natje en hun droogje hadden. Dat het een zet of veertig duurde dat zijn witveldige loper enigszins in het spel kwam was de schuld van zijn tegenstander en de verdienste van onze man. De opening liep op eufemistisch uitgedrukt niet geweldig, waardoor Bert de ene na de andere enige zet uit de hoge hoed moest toveren. Het was knap om te zien hoe de kopman staande bleef, en zich ontworstelde aan de houtgreep waarin hij gevangen leek. Maar de aanhouder wint, en door een petit-combinaison wist Bert materiaal te winnen. Met een volle toren voor zou het punt eenvoudig naar binnen gehengeld kunnen worden. Helas. De energiehuishouding van onze man kwam langzaam in de rode cijfers, waardoor hij een volle toren wegblunderde en de vrijpion van zijn tegenstander door wat stellingspech niet meer kon stoppen. Helaas voor Bert, maar de overwinning was al binnen. Met de winst van 4,5 - 1,5 heeft Velp 2 het seizoen goed afgetrapt. Eens kijken wat er nog meer in het vat zit. En houdt toch vooral die witveldige lopers op het bord.