Slotronde Velp 2 in mineur

Zoals we deze campagne in Wageningen tegen Wageningen met een zepert begonnen, zo sloten we hem in Wageningen ook af, nu tegen SMB 3. Aan de avond lag het niet, want die was door Wageningen fijn georganiseerd, met lekker hapjes erbij. Maar Velp 2 weet dit jaar simpelweg onvoldoende tot scoren te komen.

Captain André speelde op bord 4 een redelijk agressieve d4-opening, waarin hij steeds een offer op de koningsvleugel in de smiezen had. Zijn tegenstander zag dat, maar kon de hele partij niet anders dan reageren. Toen hij wat ademlucht kreeg, aarzelde deze aardige mijnheer (50 ratingpuntjes meer dan André) niet om de dames gedwongen af te ruilen. Er zat niet veel muziek meer in de stelling en André bood remise aan. Na een braaf overlegje werd dit in dank aanvaard.

Wim op 1 speelde tegen een op papier ietsie sterkere tegenstander. Wim voelde zich in goede doen en ging stevig in de aanval. Hij zag offers die tot winst zouden leiden. Zijn tegenstander zag echter het juiste antwoord en Wim moet in een nederlaag berusten.

Julian daarentegen scharrelde kort daarna nonchalant langs het bord van André, die zat na te spelen, met de opmerking dat hij zijn 40 punten sterkere tegenstander had opgerold. Julian zet hiermee een opmerkelijke reeks voort. Na een serie verliespartijen met 50 ratingpunten verlies tot gevolg, timmert hij nu hard aan de weg terug. Het is dat André dat ook doet, want anders zou Julian André zomaar weer inhalen. Een leuke familiecompetitie, met de kanttekening dat Lazlo langzaamaan ook in het vizier komt, wat natuurlijk nog meer motivatie oplevert.

Lazlo had een 90 punten sterkere tegenstander. Lazlo speelde op zich een nette partij, maar hij kwam toch al best snel op achterstand. Omdat hij geen compensatie wist te vinden, kantelde de partij nooit terug en hij kon niet anders dan zijn tegenstander feliciteren en de partij met hem analyseren.

Rick van Emden hoopte na de winst op Jan Stuut weer eens op een goed resultaat op bord 5, tegen een speler met 1409. Rick streed voor wat hij waard was, maar deze tegenstander was een maatje te groot.

Jan Stuut speelde tegen een tegenstander met 200 ratingpunten meer. Dat is een optisch verschil, want het speelniveau van Jan is hoger dan zijn rating. Alhoewel in deze partij hardhandig het ene na het andere stuk van hem werd afgepakt. Met alleen een koning tegen zo'n beetje een heel legioen zocht Jan naar een escapepatje. Dat zat er niet in. Een matje wel.

Hans Wolthuis speelde op bord 8 een heel behoorlijke wedstrijd. Naarmate de avond vorderde begonnen zijn benen hem wat op te spelen. Eigenlijk had ie moeten investeren in een goede wandeling. Maar het schaken ging voor. Het niveau daarvan had desondanks wel te leiden van die blessure. Met lede ogen zag hij het verlies over zich heenkomen. Verdikkie.

Tot slot Jan van Galen. Diep respect voor de wijze waarop hij de wedstrijd tegen zijn blinde tegenstander (uiterst sympathiek en schaakvriend van de Kuikens) uitvoerde. Zoals je mag verwachten ging er van alles mis, met natuurlijk hier en daar een omgevallen drankje, mijn tegenstander die regelmatig drankjes ging halen voor hen wat mij afleidde, de blindegeleidehond die af en toe fratsen uithaalt en de dovigheid van Jan die zorgt dat het soms lang duurt voor een uitgesproken zet ook daadwerkelijk begrepen werd. Maar Jan begreep overall hoe het werkte, raakte niet in de war van de hele bedoening, speelde lang scherp en leek gewoon op winst (of eventueel remise) uit te komen. Maar de tegenstander van Jan kennen we als scherp tot het einde en toen Jan een klein foutje maakte, werd dit bruut afgestraft. Jan kwam er vanaf dat moment niet meer aan te pas en met een zeer fraaie eindstelling ging het punt naar SMB.

Dus het werd 1,5-6,5, bepaald niet een score om mee thuis te komen tegen een op papier gelijkwaardige tegenstander.

En dan maken we gelijk de balans maar op. We waren een hecht team en hebben slechts 4 keer een invaller nodig gehad. Bizar dat we maar twee matchesverloren hebben en we toch op de 7e plaats eindigen. De andere matches betroffen twee gelijkspelen en twee keer winst. Eigenlijk geheel niet slecht, maar we kijken als Velp 2 toch vooral omhoog. Hopelijk kunnen we volgend seizoen de strijd om promotie aangaan.

Julian is onze teamtopscoorder geworden, met 4 gewonnen bordpunten. Hulde!

De totale volgorde luidt (met tussenhaakjes gescoorde W-We, wat een maat is voor de ratingstijging of daling):
1) Julian 4 uit 7 (+0,39)
2) André 3,5 uit 6 (+0,53)
3) Wim 3,5 uit 7 (-0,32)
4) Jan S 3,5 uit 7 (+1,21)
5) Lazlo 2,5 uit 6 (-0,06)
6) Rick v. E. 2,5 uit 6 (nog geen rating)
7) Jan v. G. 2 uit 7 (-1,13)
8) Hans W 1 uit 6 (-1,91)
9) Walter 0,5 uit 2 (-0,73)
10) Dries 0,5 uit 1 (-0,29)
11) Son 0 uit 1 (-0,15)