Gehavend VSV 2 houdt huis tegen ASV 11 en is veilig

Op papier zou het voor Velp 2 een makkeiljke avond moeten worden tegen ASV, gelet op de gemiddelde ratings. Maar we hebben eerder gezien dat de waarheid soms weerbarstiger is dan je denkt en bovendien waren we nogal gehavend. Een paar vaste krachten waren er niet en omdat ook Velp 1 dezelfde avond actief was en niet voltallig, was het vooraf nogal een strijd om de invallers.

Voor Velp gold dat ze bij winst zeker zouden zijn van klassebehoud en bij verlies nog een kans hadden in de laatste ronde om dit recht te zetten. Voor ASV was het hun laatste wedstrijd van het seizoen en bij verlies ligt hun lot in de handen van de andere degradatiekandidaten. Toch wel een beladen avond dus in de Paperclip, waar geen ronde voor de interne competitie werd gehouden (en zie daar, ons nieuwe lid Victor Pelt was daar niet van op de hoogte, we hadden dus in ieder geval een supporter).

Na de openingswoorden van WL André barstte de strijd los. En al gauw waren er een paar mooie observaties mogelijk voor de onzen, met name de stand op de borden van onze invallers Paul Stoffer en Jan Stuut. Jan kwam op bord 6 in een voordelige positie te staan en moest er alleen voor zorgen dat hij het het voor hem zo beduchte vermoeidheidsspook kon ontlopen. Dit lukte hem prima en hij kon halverwege de avond het eerste punt voor het team aantekenen. Dat deed hem zichtbaar goed. Paul stond ondertussen lang een kwaliteit voor en niet veel na Jan kreeg ook hij de felicitaties van zijn tegenstander. Paul heeft alle partijen in de externe competitie nog gewonnen dit seizoen, waarvan akte.

De reguliere spelers van het tweede hadden het beduidend lastiger. Lazlo speelde op bord 4 een breipartij, met lang alle stukken op het bord. Dit overkomt hem wel vaker en het levert niet altijd een goed resultaat op. Zo ook hier. Waar je vooraf al achteloos in potlood een 1 optekent voor hem - gezien zijn uitstekende progressie over het arfgelopen jaar en de sterkte van zijn opponent - zag hij allerlei beren op de weg en misschien met wel iets te veel respect liet hij zich in het ravijn duwen. Dat was een lelijke tegenvaller. Daar komt nog bij dat Lazlo kanshebber was voor de topscoorderspositie in Klasse 3D, maar dan moet je wel blijven winnen.

André had zichzelf op bord 3 gepositioneerd. Hij speelde tegen een speler met twee beesten in zijn naam (Lion de Cock). Er kwam een Najdorf op het bord waarbij André vaak het gevoel heeft dat het zo maar flink mis kan gaan en het billenknijpen is tot halverwege de partij, wanneer de taktische grappen en grollen gaan komen. Die kwamen van de ASV'er, die besloot de stelling open te breken met een offer. Dat nam André aan, maar toen moesten wel alle zeilen bij worden gezet. Net op dat moment trok een naburige ASV'er een bak pindanoten open en schoof hand na hand naar binnen, het geluid waarvan in André hoofd rondddenderde. André dacht dat iedereen daar veel last van had en besloot er als WL wat van te zeggen, waar de goede man van schrok. Achteraf had dat iets vriendelijker gekund (excuus!) en het bleek dat vooral André alleen er last van had. Maar ook dat telt natuurlijk. André deed een paar zetten later een tegenoffer, waarmee zijn dame snoeihard de witte stelling binnenknalde en moordlustig om zich heen keek, terwijl ze ook haar kindjes achter haar verdedigde door op de juiste velden te staan. Dit schaap met de 5 poten was niet te stoppen. Met een fraai slotdansje zette zij wit elegant mat en daar was niets aan te doen.

Menno op bord 2 speelde tegen de noteneter een prima partij, maar het was allemaal wel tricky met zijn koning onbeschermd midden op het veld. Hij gaf aan blij te zijn met remise. Dat mocht zwart niet aannemen, omdat er nog een noot te kraken was op bord 1, dus de heren ploeterden voort.

Op bord 1 speelde Rik, die nogal wat werkkilometers in zijn benen had, alsmede kleine oogjes vanwege de recente gezinsuitbreiding, slordig in de opening en hij gaf daar een pion weg. Die pion achterstand hield hij lang, maar je zag ook wel dat hij zijn rug rechtte en dat zijn stelling stukje bij beetje beter werd dan die van wit. Tegen het einde van het middenspel stond zijn loper mooi gepositioneerd als dekker van het vluchtveld voor de koning om mat achter de paaltjes te voorkomen. De dame van zwart ging lustig stukken ophalen om de witte dame weg te lokken en daarmee dat matje (met de afwachtende toren) uit te voeren. Dat zag wit natuurlijk, maar toen was het eigenlijk al te laat en na wat struggels gaf wit op en was onze overwinning een feit.
Menno en zijn tegenstanders besloten vervolgens snel tot remise, waarmee de eindstand 4,5-1,5 werd.

Velp 2 staat nu veilig in de middenmoot en de laatste match tegen Wageningen is voor beide partijen van generlei belang. Voor ASV is het goede nieuws dat Elster Toren met 6-0 op de broek heeft gekregen van Wageningen. Alleen een stunt van Elster Toren tegen het sterke OPC kan voor de Arnhemmers nog roet in het eten gooien. Die kans is net zo klein als dat PSV met 5-0 van Willem II verliest, totaal ondenkbaar (toch?).