Zevenaar 2 - Velp 1

In de laatste wedstrijd van het seizoen 2015/2016 wilde Het Eerste haar sportieve plicht doen om het soepie een eerlijke kans te geven op lijfsbehoud. Want daar waar Velp 1 in de vorige ronde al overtuigend kampioen werd, waren zes van de acht (!) teams nog degradatiekandidaten in de klasse 2D. De hegemonie van de kampioen had daar credit aan, alsmede de duidelijke nummer twee Zutphen 2, die zonder de klasbakken uit Velp waarschijnlijk kampioen waren geworden.

De wedstrijd werd gespeeld bij ASV in Arnhem. Het was goed georganiseerd, hoewel de zaal veel te warm was om fatsoenlijk te kunnen schaken. De ontkleding der schakers en de bijbehorende tomatenhoofden waren daar het bewijs van. Geen prettig aanzicht, zult u begrijpen. Toen er werd aangegeven dat de tropische temperaturen niet bijdroegen aan het schaakniveau, werd er gelukkig een deur open gezet, waardoor er wat frisse buienlucht door de zaal woei.
Ook werd er door menigeen gemord over het gebrek aan tussenstanden. De teamleiders van de clubs die belang hadden bij de andere uitslagen waren dan ook naarstig hun eigen rangetjes en standjes aan het bijwerken, wat weer bijdroeg aan het geroezemoes in de zaal. Hoe meer borden er uitgespeeld waren, hoe hoger het volume.

Het is toch merkwaardig dat dezelfde schakers die achter het bord geïrriteerd om stilte sissen, hardop voor zich uit brabbelen als hun partij voorbij is. Enige zelfreflectie zou voor hen op zijn plaats zijn.

De wedstrijd begon voorspoedig. Met een licht gewijzigde opstelling kwamen de eerste punten van de eerste borden.
Eric, op bord één geposteerd, had al snel een waardige stelling opgebouwd, waarmee zijn tegenstander niet goed raad wist. Eric dreigde al een pion te gaan winnen toen zijn tegenstander wat groter materiaal cadeau deed. Toen Castrop dat kunstje nog eens herhaalde, stond Eric volgens eigen zeggen een half kistje voor, waardoor het geen zin had om door te spelen. Eerste puntje in de tuut en Eric op de monsterscore van 6,5 uit 7, wat hem noopte om tegen Martijn te grappen, die op dat moment 6 uit 6 had: "En nu verliezen jij!"
Ook de topscoorder uit de hele klasse zou naar Velp gaan - de vraag was wie 'm kreeg.

Erwin kwam geweldig uit de opening. Zijn tegenstander speelde op een truc op b7, maar verwaarloosde zowel zijn ontwikkeling als zijn koningsstelling. De dame van Erwin richtte onherroepelijk schade aan, waardoor onze man al na een zetje of 15 met zwart herhaling van zetten had afgedwongen, en remise aan wilde bieden. De teamleider stond dit toe, gezien het kampioenschap en het feit dat Erwin zich niet helemaal jofeltjes voelde, maar de stelling was compleet gewonnen voor onze man. Hij had zelfs eenvoudig een volle toren kunnen offeren om de witte koning midden op bord twee mat te laten gaan, maar in de 'rustiger' variant bleef Erwin gewoon een stuk een een handvol pionnen voor. Daarmee kwam Zevenaar dus goed weg.

Erika had ondertussen een dramatische stelling opgebouwd op bord drie. De gaten in haar pionnenstructuur zorgden voor zoveel zwaktes dat haar tegenstander heerlijke en ontastbare paarden op f4 en d5 kon zetten. Vaak staan paarden die elkaar dekken niet goed, maar deze knollen waren zo machtig dat het bijkans levende hippocentaurs waren. Het enige dat Erika daar tegenover kon stellen is een krachtige witveldige loper. Deze schuinsmarcheerder bleek langzaam maar zeker uit te groeien tot een kernraket, waarover 's middags in de Schaakschool nog een onderhoudende discussie werd gevoerd.
Erika wist tussen de vijandelijke raspaardjes heen te dansen met haar dame, en plots was daar een koningsaanval waar de paarden geen brood van lustten. Wellicht had zwart op enig moment al beslissend voordeel kunnen krijgen, maar nu was het de beurt aan Erika om krachtige zetten te doen. Ze kwam "binnen zonder kloppen", op h7, en won een kwaliteit, ruilde dames en één van de paarden, en de zwarte stelling klapte als een kaartenhuis in elkaar. Zo doen we dat bij Velp!

Kopman Martijn liet er op bord vier geen gras over groeien. Mede dankzij de komische noot van Eric zocht hij met de zwarte stukken de koning op van zijn tegenstander, die dat opmerkelijk knap wist te verdedigen. Tot tweemaal toe koos Martijn voor een strategische voortzetting in plaats van een tactische, om niet enkel met ongelijke lopers over te blijven. Zoals vaker in de lagere regionen kon de tegenstander van Martijn de druk niet meer aan en begon alles af te ruilen. Met elke ruil verbeterde hij de stelling van onze man echter, en toen de witspeler dameruil aanbood wist Martijn dat hij gewonnen stond. Hij wees het remise-voorstel van zijn tegenstander daarom subiet af, pakte een centrumpion voor een randpion en hield één der torens op het bord. De opmerkingen van omstanders waren niet van de lucht. Vooral het veelgehoorde "het is remise, want ongelijke lopers" kwam voorbij. Dat Martijn in alle varianten een pion ging winnen, er nog torens op het bord stonden, en Martijn een extra centrumpion had, werd volledig aan voorbijgegaan. Misschien het niveau, of misschien moet men eens beseffen dat een ongelijk lopereindspel niet eens zo vaak remise is als er voor de rest geen stukken meer op het bord staan. Laat staan als er nog andere stukken aanwezig zijn.
Uiteindelijk had Martijn een relatief eenvoudige overwinning en was daarmee tot groot verdriet van Eric topscoorder met een geweldige 100%-score van 7 uit 7.

Tussenstand: 3-1 voor de goeden!

Victor op het vijfde bord speelde veel te snel. Na 40 zetten had hij nog maar 20 minuten tijd verbruikt, terwijl zijn tegenstander wel fatsoenlijk na had gedacht. Het kost Victor de ene pion na de andere, waar Meiboom wel raad mee wist: hij liet op zijn gemakje een boertje naar d2 lopen, zette zijn toren op het slagveld en Victor kon promotie niet meer voorkomen. Daarmee kreeg het seizoen voor Victor toch een beetje een wrang nasmaakje. Na in de eerste 4 rondes de mega-score van 3,5 te hebben neergezet, verloor hij de laatste drie rondes. Met 50% deed onze nieuwkomer natuurlijk een goede duit in het kampioenschapszakje, maar zijn teamgenoten zijn ervan overtuigd dat zijn schaakinzicht en -kennis groot genoeg is om een betere score neer te kunnen zetten, als hij beter zijn tijd zou gebruiken...

Het zesde bord was de mooiste partij van de avond. Jeugdinvaller Brent bracht een prachtig torenoffer, en omdat het zo mooi was, volgt de beschrijving pas aan het eind van dit verslag. Jawel! Een regelrecht cliffhanger.

René werd subiet onder druk gezet door de razende Willy Veldkamp op bord zeven. Met de witte stukken kreeg hij een nogal ongecontroleerde koningsaanval over zich heen, door een stukoffer tegen twee pionnen. Maar door het gebrek aan open lijnen stelde dit niet al teveel voor en René bleef rustig de juiste zetten vinden. Steeds meer stukken gingen van het bord, René had genoeg verdedigers, en nam op het goede moment de aanval over. Akkoord, onze secretarbiter moest wat energie steken in de partij, maar kon dit met gemak opbrengen door het vele fietsen en hardlopen van de afgelopen maanden. Die is van de zomer weer een afgetraind baasje, wat ik u brom!
Een fijne overwinning tegen een matige tegenstander, waarmee hij de laatste overwinning voor Velp 1 binnenhaalde.

Hans had zichzelf aan bord 8 gezet, waar hij een invaller tegenkwam met een respectabele rating van 1790. De Spaanse partij werd zo complex als de afgeleiden van Wiskunde B, waarover ook in de Schaakschool nog een uitgebreid gesprek werd gevoerd enkele uren daarvoor, en het leek beide kanten op te kunnen vallen. Daar waar Hans een pionnetje won, had zijn tegenstander alle witte stukken gecentraliseerd, en Hans wist geen plan te vinden om daarom heen te spelen. Steeds gedrongener kwam onze teamcaptain te staan, en uiteindelijk kon hij geen vin meer verroeren. Toen klapte de zwarte stelling in elkaar. De opstomende witte pionnen marcheerden regelrecht naar de overkant, alle diagonalen en lijnen gingen open, en op enkele moment had wit al mat in drie. Dit miste hij, maar verkreeg groot materieel voorsprong, zodat het mat niet lang zou uitblijven. Het is jammer dat onze man aan de verkeerde kant van de uitslag zat van deze bewonderenswaardige partij. Na Hans' dramatische seizoensstart leek hij met twee overwinning op rij goed te herstellen, en is deze nul een beetje zuur.
Ons TeamCappie organiseerde dit seizoen alles tot in de puntjes, waarvoor wij hem ook vanaf deze plek van harte bedanken.

Dus Brent offerde een toren op g3...
Hij kreeg daar twee pionnen voor en zijn loper haalde in elk geval een kwaliteit terug. Kortom: een toren en een loper tegen een toren en twee pionnen. Een puntje erbij ingeschoten, maar Brent had zijn stelling veel beter opgebouwd. Alle stukken van de witspeler stonden wat ongemakkelijk, en hij manoeuvreerde niet veel beter. Brent had de open lijnen in bezit genomen, en was bezig de vele zwaktes van zijn tegenstander op de korrel te nemen, zonder zelf tegen een zeperd op te lopen. Met de zet ...Dd6 dreigde hij nog een pion te winnen, en in combinatie van de vrij h-pion kon zijn tegenstander voorlopig niets beters doen dan verdedigen. Achteraf meldde Brent dat hij ook het idee met ...e5 in zijn hoofd had, om de dame over de zesde rij de vrijpion op de h-lijn te laten ondersteunen.
Tuurlijk, Brent heeft de afgelopen twee seizoenen op schaakgebied geenszins stilgezeten, getuige zijn almaar oplopende rating, maar zowel zijn tactische als strategische inzicht begint nu exquise vormen aan te nemen!
Het werd een heroïsch gevecht, waarin Brent met een stuk achter steeds het beste van het spel had. Toen hij dames wist te ruilen leek zijn aanval over, maar ook hieruit bleek zijn inzicht. Zonder dames kon de zwarte koning de witte stelling binnen kuieren, en vanwege de zwaktes en de slechte witte loper op b2, werden de vijandelijke pionnen één voor één van het bord gesnoept.
Met nog slechts enkele minuten op de klok herhaalde Brent twee zetten, waarop zijn tegenstander remise claimde. Op subtiele wijze werd hem kenbaar gemaakt dat dit slechts tweemaal het geval was, en toen Brent ...Te2 speelde wisten de vele omstanders dat hij het winstplan had gezien. De torens werden geruild en de loper op b2 werd via ...Kd1! opgehaald. Nu vond zijn tegenstander het welletjes, en gaf op, waardoor Brent zijn eerste overwinning in Het Eerste kon bijschrijven, zijn tweede punt extern deze week, en een partij om nooit meer te vergeten afgaf.
Tegenstander Hans Corbeel wilde nog terug naar de zetherhaling, maar bleef sportief en liet zich snel overtuigen dat dezelfde stelling nooit driemaal op het bord was gekomen. Daarbij werd hij er nog op gewezen door René dat remise claimen nooit mag in de tijd van de ander, dus dat er van puntendeling überhaupt geen sprake kon zijn. Dat had arbiter René onlangs nog meegemaakt, waarna zijn -volgens eigen zeggen- doopperceel werd gelicht. Dat perceel zijn we op weg naar huis nergens tegengekomen.

Het Eerste is kampioen geworden met 14 wedstrijdpunten en 36,5 bordpunten.
Topscoorders in de klasse 2D zijn Martijn (7/7) en Eric (6,5/7).
Het team was in balans, en keert meteen terug naar de 1e klasse van de OSBO, waar het komend seizoen een rol van betekenis zal gaan spelen. Jeugdspelers uit de Schaakschool zijn succesvol ingevallen. Nieuwbakken senioren groeien mee. En ook Het Tweede is kampioen.

Het kan niet op, en er zit nog zoveel in het vat!