Velp 1 wint mooi van Rhenen

We doen om half elf een rondje langs de 512 velden. Daar zien we niet Martijn die ontbreekt vanwege andere inspanningen. We zien ook niet de geplande tegenstander van Brent, we horen dat die plotseling in het ziekenhuis is opgenomen. Beterschap! Gelukkig is Brent toch niet voor niks uit Delft gekomen, want de man achter de bar, die al vele potten koffie had klaargezet, viel in. Die schaakt beter dan onze eigen zeer gewaardeerde barman.

Erika (1842) is aan bord 1 geplaatst en krijgt een op het oog veelbelovende stelling tegen de Rhenenaar met de hoogste rating, Diederick Vos (1852). Die gaat in de tegenaanval met een stukoffer waardoor de koning van Erika plotseling behoorlijk alleen komt te staan. Zij plaatst een remiseaanbod waarover Vos langdurig aan het nadenken is.

Jan (1851) heeft weer een typische Jan-stelling op het bord, gewaagd en interessant. Het wordt een beetje een Janboel, erg moeilijk te beoordelen wat er in zit. Hij heeft een kwaliteit en twee pionnen geïnvesteerd. Als dat maar goed afloopt, want Corstiaan de Keijzer (1773) vindt nog steeds de goede verdedigingszetten.

Brent (1670) heeft tegen de ingevallen Geurt van Veenendaal (1443) meer bewegingsvrijheid op het bord. Groot voordeel is nog niet zichtbaar, de man met de veel lagere rating houdt dapper stand.

Hans (1812) krijgt een merkwaardige openingskeuze voor zijn kiezen. Eerst speelt Jacob de Gooijer (1714) b4, vaak oneerbiedig de Orang-oetan opening genoemd, gekoppeld aan een lange rokade. Jacob gooit daarbij al zijn stukken op de korte rokadestelling van Hans maar die lijkt afdoende verdedigd.

Eric (1731) speelt het positioneel tegen Cock Struijk (1745). Het is een nogal tam potje geworden en Cock biedt al na 15 zetten remise aan. ‘Wel erg vroeg’, vindt teamleider Hans, dus er wordt doorgespeeld. Even later kiest Eric voor een solide zet in plaats van een iets riskante. Na afloop blijkt de tegenstander op de meer riskante zet een slap en slecht antwoord te hebben gehad, maar daar mag je niet op gokken, of wel? Na het tweede remiseaanbod neemt Eric het aan. De eerste remise.

Rik (1688) pakt de pion in het Koningsgambiet en houdt die vast. Jan van Laar (1646) komt er eigenlijk niet aan te pas en ziet Rik zijn stelling steeds versterken. Dat moet goed aflopen.

Vadim (1650) heeft een koningsaanval gelanceerd tegen Gerard de Visser (1606). Er ontstaat een bijzondere materiaalverhouding: dame en een paar pionnen tegen drie stukken. Vadim heeft zo te zien verreweg de beste kansen.

Dries (1682) offert een stuk en krijgt daar een gigantische pionnenfalanx voor terug. René Hovestad (1564) ziet dit alles op zijn koningsstelling afkomen en probeert met zijn stukken een aanval te lanceren die tot mislukken gedoemd lijkt.

Tegen twaalven is alles duidelijk, het loopt zo’n beetje als kon worden voorspeld. We komen eerst op een 3-1 voorsprong. De tegenstander van Erika ziet geen mogelijkheden een mat te vinden tegen de bijna kale koning van Erika en neemt het remiseaanbod na zeker een half uur wikken en wegen aan. Dries heeft aan zijn roedel pionnen genoeg om beslissend voordeel te krijgen. Met zijn dame en torens erachter kan wit alleen nog spartelen totdat hij mat staat. Prachtige partij.

Rik heeft al lang groot voordeel en dat wordt beslissend als zijn tegenstander de dames laat ruilen. De direct verkregen pion voorsprong is goud waard. Ook uitstekend en resoluut gespeeld. Met de stelling van Jan gaat het mis. Het blijft lang gecompliceerd maar wit blijft op zijn hoede en krijgt tegendreigingen die met de materiële verhouding beslissend zijn. Is de spanning terug met 3-2? Eigenlijk niet. Vadim kan goed rekenen, pakt nog een pion mee, en pareert de aanval van zijn tegenstander bekwaam en ook wel komisch. Sommige omstanders zien de Rhenenspeler een mat-in-1 missen maar dat zit er echt niet in door een penning van zwarts toren op g2 door de witte toren op g1. Ook het matveld f2 (door een paard) is gedekt door een ver weg staande loper. De koning van Vadim staat hierbij op h1. Ziet er griezelig uit maar dat telt niet: 4-2.

Hans haalt het beslissende punt binnen. Hij blokkeert alle aanvalsmogelijkheden van zijn tegenstander en wordt zelf met zijn zware stukken dreigend over open lijnen en rijen. Het slot is een mooi matje. Ook van zowel Vadim als Hans puik spel.

Brent zal meer hebben verwacht dan remise. Hij tracht een doorbraak te forceren in combinatie met een onderste-rij motief maar dat werkt net niet en hij blijft uiteindelijk met een pion achterstand zitten in een toreneindspel. Remise is dan het maximaal haalbare en dat wordt het ook. 5½-2½ winst en dat is prima bij elkaar gespeeld in een gemoedelijke sfeer met een prima wedstrijdinstelling.