OSBO 2016-2017 R2 : Velp 1 – PION 2

Het zou een zware wedstrijd worden. Pion 2 is een geduchte tegenstander en Velp was gehavend. Twee basisspelers waren er niet en dat leidt altijd tot een verzwakking. De invaller bij PION was een sterkere speler dan de basisspeler.

Op bord 1 speelde Martijn Boele met zwart tegen de teamleider van de gasten die met wit van aanvang een aanvallende partij speelde. Martijn leek ge-h-lijnd te worden. Op bord 2 speelde Erika Belle tegen een sterke tegenstander. Zij bouwde haar partij degelijk op. Kende weinig zwakheden en ook weinig aangrijpingspunten. Het derde bord werd bezet door Eric de Winter die al snel een pion offerde om initiatief te krijgen in de Bird opening. Brent van Dusseldorp speelde aan bord 4 met de witte stukken. Er werd lang gerokeerd aan twee zijden en Brent leek het betere van het spel te hebben. Op bord vijf speelde Hans van Capelleveen weer een Slavische partij met zwart. Wit had meer ruimte en daardoor iets gemakkelijker spel maar Hans is een stugge verdediger..  Rik Tichelman werkte weer vrolijk aan het opdoen van ervaring aan bord zes. André van Kuijk viel in op bord zeven en bouwde het rustig op. Op bord acht viel Wim Louwman voor de tweede keer in. Er werd al snel afgewikkeld naar een middenspel waarin men beiden twee lichte stukken had en 6 pionnen. Wim had echter een geïsoleerde dubbelpion op de c-lijn en dat dat speelt niet lekker..

Lang waren er geen uitslagen in deze wedstrijd. Pas na tienen begon het zich af te tekenen..

Als eerste kreeg André remise aangeboden. Omdat hij als invaller tegen een sterkere speler speelde leek dat geen verkeerd resultaat: Aannemen dus. Daarna liep het bij Rik helemaal verkeerd. Zijn partij was opeens onhoudbaar en hij gaf op. Kort daarna had Hans de positie weten te stabiliseren Omdat hij geen aanknopingspunten zag bood Hans remise aan hetgeen werd aanvaard.

Inmiddels had Martijn de aanval op zijn koningsstelling kunnen weerstaan, dat had alleen een pion gekost. Door sterke druk op de stelling van de tegenstander won hij  een pion terug en remise leek weer binnen de mogelijkheden in een positioneel interessante stelling van 4 aaneengesloten pionnen voor Martijn tegen twee setjes van twee van de tegenstander. Een van die setjes leverde een vrijpion op. Spannend dus.

Erika had haar stelling gelijk kunnen houden. Wel complex, maar ze bezat de enige  open lijn. Het kostte echter allemaal veel tijd. Met nog een paar minuten op de klok kon het noteren aan een ander overgelaten worden. Ook spannend dus.

Op bord drie had Eric de tegenstander volledig in zijn macht. De vogeltjesdans was goed verlopen voor Eric die het initiatief had behouden en de tegenstander onder druk hield.  Die vogel uit Groesbeek verdedigde echter wel heel secuur en wist dame-afruil af te dwingen. Ook spannend.

Brent had een uitstekende stelling. De stelling van de tegenstander kende teveel zwakheden. Brent kreeg een remiseaanbod, maar gezien de stand van de wedstrijd mocht hij dat niet aannemen.

Wim wist de paarden van de tegenstander niet te beteugelen en wist geen voordeel te halen uit zijn loper. Hij kwam steeds slechter te staan en moest uiteindelijk opgeven.

Vervolgens kreeg Martijn een remiseaanbod. Die stelling kon alle kanten op. Martijn kreeg de vrije hand zelf te besluiten wat te doen. Uiteraard voelde Martijn de druk van het team. Drie-een achter betekent dat er nog drie punten uit vier partijen moesten komen om gelijkspel te krijgen. Daarop besloot Martijn om door te spelen en voor de winst te gaan. Cruciaal in die stelling werd de vrijpion van zwart. Door een dame te halen en met een vorkje schaak te geven werd de loper van Martijn opgehaald en werden de torens afgeruild. In eerste instantie leek het nog te keepen. Een pion tegen een paard met de koning in een betere positie.. Zwart kwam echter in zet dwang en moest zijn pionnen verlaten. Martijn verloor.

Bij Erika was de tijdnood toegeslagen. In tijdnood gaf ze haar open lijn op (slaan is een banaan!) en trachtte zich in te graven. Uiteindelijk had ze 10 seconden per zet en dat bleek voor één van haar zetten net te kort. Haar tegenstander wees haar er ook subiet op.

Hiermee was de wedstrijd ook verloren want PION had 5 punten. Dat haalde de druk van de ketel bij Eric en Brent. Eric berustte in remise. Brent niet. Die voerde de druk nog eens lekker op. Hoewel de dame van de tegenstander klaar stond om eeuwig schaak te geven roofde Brent met zijn dame een heel stel pionnen van het bord, steeds gepaard gaand met schaak. Uiteindelijk speelde Brent een dubbele aanval op dame en koning waarmee de dames van het bord gingen. Dat leverde een eindspel met pionnenmeerderheid op die hij met twee vingers in de neus kan winnen. De tegenstander gaf dan ook op.

Al met al een resultaat dat past bij de krachtsverhouding op papier. Uiteraard moet het team nu wel echt aan de bak. Want na een gelijkspel en een verloren partij moet er gewonnen worden om in de klasse te kunnen blijven.

 

Eric's verslag van zijn partij:

Ik  kreeg Wim Gielen tegenover me. Iemand met een behoorlijk wat hogere rating (1976) dan ik zelf (1841). Afgelopen zomer had hij in de reservegroep A in Dieren niets verloren en onder andere onze Arie en Pieter op remise gehouden. Geen makkelijk karwei dus. Hij begon met f4, de Bird-opening. Dat zet je meteen aan het denken. Allerlei zetten zijn mogelijk maar ik koos, een beetje tegen mijn gewoonte, voor het scherpste antwoord: e5. Grappig is dat je dan na 2. e4 in het Koningsgambiet verzeild raakt. Dat deed Wim niet: 2. fxe5. Met  .. d6 op bekend terrein: het From-gambiet. Wit zet door met 3. exd6, ik uiteraard Lxd6. Het belooft een spannende partij. Er dreigt direct Dh4 met mat. Daarom het gebruikelijke 4. Pf3. Het bekendste vervolg is nu g5 (het leukste is dan weer 5. h3 Lg3 mat); 5. d4 g4; 6. Pe5 Lxe5 7. dxe5 Dxd1; 8. Kxd1 Pc6 enz. Ik dacht, als wit 1. f4 speelt, dan kent hij dat natuurlijk goed, dus ik week al op de 4e zet af met .. Pc6. Zeker een speelbare zet, zwart ontwikkelt snel. 5. d4 Lg4. Als wit nu Pbd2 zou spelen (valse hoop natuurlijk) dan volgt Pxd4! Zoiets ziet meneer Gielen ook wel en hij vervolgde met 6. e3. Ik deed nu f5 in plaats van het meer verantwoorde De7, op zoek naar de ‘geitenkaas’ (Cruijff), gooide er later ook nog een keer g5 tegenaan. Kortom, geen slappe hap deze keer. Ik kreeg volledig het initiatief, kon alle witte stukken terugdringen maar de winst ontglipte me toen wit dameruil kon afdwingen met behoud van de pion voorsprong. De rest van mijn stukken stond nog goed genoeg om de remise te houden maar winst heb ik, ook achteraf, niet meer gezien. Toch wel tevreden met deze spannende remisepartij.