Het Eerste kampioen 2018/2019 SOS-competitie 1D

Het trotse kleurtje dat ene der Velpenaren het weekend voordien door de zon op zijn gezicht had weten te bewerkstelligen, was niemand opgevallen, maar het weer bleef allengs prettig. Met nog altijd een temperatuurtje van rond de 20 graden Celsius was het goed toeven in de auto's naar Nijmegen, waar de gezamenlijke slotronde werd gehouden van klasse 1D.

De winterjassen waren opgeborgen, waardoor colbertjes, witte en rode truien, en zelfs een bloemetjesbloes hoogtij vierden. Aan de kleding van anderen kon men zien dat dit geenszins een modeshow was, maar een heuse schaakwedstrijd.

Het Eerste, zoals immer piekfijn uitgedost, kwam met drie auto's naar de speelzaal van UVS. De Nijmeegse vereniging had de slotronde uitstekend georganiseerd. Wel werd het bloedheet in de speelzaal, en waren de kleine kopjes koffie met 2 euro 30 flink aan de prijs, maar het zwarte goud liet zich fluks naar binnen glijden, en dankzij de mooiweermode was de hitte niet onoverkomelijk.

Voor Velp 1 stond er nogal wat op het spel: het Kampioenschap!

In eerste instantie zag het er niet heel lekker uit allemaal. Waar de balans van de partijen dit seizoen na een uurtje behoorlijk uitslaat, was het tegen het thuisteam allemaal wat tegenvallend. Enkel over de borden van de invallers viel wat te zeggen: Dries stond fantastisch en Wim stond slecht. Voor de rest was er op bord zes en op bord acht nogal absurd gespeeld in de opening. De mindere goden moeten het toch hebben van een 'verrassende' opening, maar hoewel het soms heel wat leek, wisten Rik en respectievelijk Brent met de zwarte stukken gelijke tred te houden. Het wachten was op het ineenstorten van de slecht opgezette stellingen.

Terug naar Dries, die op bord vijf inviel, en zich niet van de wijs liet brengen door een kamikazepiloot. Zijn tegenstander speelde in een complexe stelling veel te snel, en nadat de eerste kruitdampen waren opgetrokken, bleef Dries een vol stuk plus de stelling voor. Oprollen die hap, wisten de omstanders, maar Dries blunderde, en gaf pardoes de stelling uit handen. Zijn tegenstander was misplaatst content met het punt. Erg jammer voor onze invaller, die volmondig het volle punt had verdiend.

Terwijl Dries onterecht verloor, wist de tegenstander van Wim zijn positie uit te bouwen. en Wim verloor terecht. Hem werd steeds verder de duimschroeven aangedraaid, en op het moment dat het materiële verlies onhoudbaar was, besloot hij het bijltje erbij neer te gooien. Verdiend punt voor UVS, maar plotseling stond Velp 1 met 2-0 achter. Dat was niet afgesproken!

Een rondje op de overige borden verried geen einduitslag. Ok, Martijn stond op het eerste bord prima, maar kon door taai verdedigen van zijn tegenstander het ook niet zomaar afmaken. Erika stond in een lekkere Siciliaan, maar waar was de winst? Vadim op drie was uitstekend de opening uitgekomen, maar had het voordeel een beetje laten verwateren, en nu was zijn koning enigszins in gevaar. Hans op vier stond slecht. Rik kreeg een offer op f7 tegen, waarvan de menigte zich afvroeg of het wel zo goed was. Brent kreeg steeds het betere van het spel.

Erika op drie werd een handje geholpen. Een stukoffer van haar tegenstander op d6 was incorrect door de zet ...h5. Erika toonde dit fijntjes aan, met gevoel voor positie en tactiek, en ze bleef een stuk voor. De creatieve pogingen van haar tegenstander om nog iets van de stelling te maken, waren meer doekjes voor het bloeden, en Erika hengelde de vis op het droge. Een punt!

Hans stond al slecht en kreeg geen kans zich te herpakken. Met goed schaak torpedeerde zijn tegenstander de koningsstelling van onze teamcaptain, waardoor Hans dweilde met de kraan open. Hoewel Hans niet zijn niveau behaalde, wist zijn tegenstander van de opties te profiteren, en verdiende zodoende de winst. Minder voor het team, want 3-1 achter...

Door de trickplay van zijn tegenstander was Brent inmiddels een vol stuk voorgekomen. De speler van UVS bleef maar tactiekjes inbouwen, maar onze man had geen enkel probleem om het deksel op de neus te duwen. Een soepele overwinning tegen elo 1727 was Brent's deel, waardoor hij met 5,5 uit 7 een enorm aandeel had in het kampioenschap van Velp 1.

Ook Rik won eenvoudig. Zijn tegenstander liet hem komen met de koningsvleugelpionnen, en dat moet je tegen Rik niet doen. Positioneel en tactisch was Rik in deze partij sterker dan zijn opponent, en ook hier gold het aloude adagium: spelen op trucjes is niet de manier om goede tegenstanders te verslaan. Een lekkere overwinning, want met deze overwinning kwam Rik op 6 uit 7, en met een tpr van 1996 bleek ook deze man een welkome aanvulling op het kampioensteam. Sterker nog: topscoorder!

Vadim promoveerde naar bord drie, dankzij zijn uitstekende resultaten van de afgelopen maanden, en bracht dat waanzinnige talent ook in deze wedstrijd weer naar voren. De jongeling kwam prima uit de opening, maar met fijnzinnig spel wist zijn tegenstander mooi terug te komen in de partij. Vadim gooide de knuppel in het hoenderhok, met als gevolg dat hij twee centrumpionnen voor de kwaliteit kreeg, maar geen enkele vrijpion. Deze ongebalanceerde materiaalverhouding bleek opmaat voor een buitengewoon interessante partij, die ook in de analyse nog vele fronsen en hersenschimmen gaf. Vadim was ondertussen in tijdnood gekomen, terwijl zijn tegenstander nog genoeg minuten op de klok had. Het probleem voor alle tegenstanders van ons jeugdtalent is dat hij geen fouten maakt als hij een Vadimmetje doet. Maar in tegenstelling tot zijn tegenstander bij de wedstrijd voor deze, bleef de UVS-er wel rustig kijken. Dit had tot gevolg dat ook hij een Vadimmetje deed. In een stelling die potremise leek, ging de Nijmegenaar door zijn vlag. Een puntendeling deed wellicht meer recht aan het spel, maar het punt was er niet minder vol van.

Omdat Velp een matchpunt en wat bordpunten voor stond op de nummer twee, bleek op dat moment dat we kampioen waren! De teamcaptain kwam dit aan de kopman vertellen, die inmiddels in een compleet gewonnen eindspel terecht was gekomen. De partij loog er niet om: uit een ontspannen opening creëerde Martijn kansen door twee mindere zetten van zijn goed spelende tegenstander op lange termijn uit te buiten. Hoewel onze man enige direct winnende voortzettingen had gemist, stond hij de hele partij beter. Een stukoffer op g4 deed zijn alleraardigste tegenstander de das om, en toen Hans dus kwam vertellen dat Velp kampioen was, gaf ook hij op. Met 5 uit 6 onafgebroken op het eerste bord, en een tpr van 2180 wist Martijn ook zijn stempel op dit kampioenschap te drukken.

Zo won Het Eerste met 5-3 van een uiterst sympathieke tegenstander.