Volle buit voor Vadim

Afgelopen weekeinde deden Vadim en zijn vader André mee aan de vierkamp van de SV Spijkenisse. Beiden leefden in de overtuiging dat ze sterker spelen dan hun rating doet vermoeden, dus het toernooi zou mooie opsteker kunnen zijn voor én ratingwinst én een geldprijsje.

Om met André te beginnen, dat liep anders dan verwacht. Op vrijdag speelde hij een mooie pot, nam remiseaanbod niet aan omdat hij op winst koerste, maar blunderde en zag een 0 aankomen. Echter, zijn tegenstander blunderde vriendelijk terug en zo werd het alsnog remise. In partij 2 kwam hij onder druk te staan, maar het leek allemaal wel te keepen. Alleen moest hij het eindspel wel op increment spelen. Waar dat Vadim meestal uitstekend afgaat, is André er beduidend minder bedreven in, hij deed een zet iets te laat en zijn tegenstander claimde subiet (ze zei later dat ze helemaal niet meer op winst uit was, want ook flink in de bonen, maar wel de klok in haar voordeel zag tikken). Door die tegenvaller moest André in de laatste ronde winnen om zijn toernooiresultaat te redden. Hij kon echter niets meer creëren, zijn tegenstander overigens ook niet, dus een remise. 1 uit 3 en 13 punten ratingverlies, da's niet best.

Vadim ondertussen nam op de 1e dag ontspannen plaats achter het bord, wetende dat hij bezig is met een uitstekende reeks. Na een klein uur bleek zijn tegenstander te veel fouten te hebben gemaakt, waarop Vadim het 1e punt kon noteren. Ook in de tweede partij liep het van een leien dakje, al was daar meer technisch vernuft nodig. In ronde 3 mocht hij aantreden tegen de mede-koploper. Het werd een mooi gevecht, waarbij voor de verandering niet Vadim, maar zijn tegenstander in tijdnood kwam. De stelling was complex, dus dan heb je wel tijd nodig voor de juiste zetten, als je tenminste nog geen plan hebt. En de tegenstander van Vadim koos het foute plan, waarna hij flux werd opgerold. 3 uit 3, 35 punten ratingwinst en EUR 25 aan prijzengeld, da's heel erg best. Vadim gaat een zevenklapper qua ratingstijging per 1 november maken en daarmee is zijn missie voor dit kwartaal geslaagd.

Verder gebeurt er tijdens zo'n toernooi altijd wel wat. Op een gegeven moment gaat de telefoon van een deelnemer spontaan babbelen over het beëindigen van de route. Alleen blijkt de eigenaar van de telefoon op dat moment niet in de zaal en iedereen laat het voorval lopen. Een tijdje later gebeurt het weer en ditmaal maakt de eigenaar zich kenbaar door zijn telefoon uit te zetten. Zijn jonge tegenstandster, die op het bord aardig verloren staat, gaat naar de wedstrijdleiding en claimt de winst. De 'gedupeerde' wordt hierop erg boos, waarna de dame sportief aanbiedt om het op remise te houden. Dit doet zijn stemming niet goed en hij verlaat de zaal en het toernooi, hiermee ook de andere spelers uit zijn groep duperend. De vraag blijft dan altijd, waarom deze claim wordt gezien als 'onsportief spelen met het mes op tafel', terwijl we als schakers andere regels als 'aanraken is zetten' gewoon accepteren omdat het nou eenmaal zo is afgesproken. En dit nota bene terwijl voor elke ronde de WL mensen herinnert aan het feit dat de telefoon uit moet zijn.