Reykjavik: op naar de eindsprint

Het blijft zwoegen voor Jan en mij. In de 7e ronde allebei verloren, in de 8e ronde won Jan gemakkelijk en was ook ik op weg naar de zege maar op het eind moest ik genoegen nemen met eeuwig schaak. Wat vorig jaar grotendeels lukte gaat nu niet. Een belangrijk leerpunt is het bewaren van geduld. In het algemeen ben ik daar goed in maar dan zijn de tegenstanders doorgaans van minder kaliber. In dit toernooi dacht ik soms prima stellingen te hebben maar in de analyse bleken de tegenstanders daar toch anders over te denken, en terecht. Op een gegeven moment wil je iets bereiken wat de stelling nog niet verdraagt ... Maar ja dan ben je soms al meer dan vier uur aan het zwoegen. Eergisteren 62 zetten waar mijn eerdere illusies in diggelen vielen. Het gaat dus een vracht ratingpunten kosten. Is dat erg? Nee, wel een beetje jammer want het was mischien onnodig. Winst op een paar spelers met lage rating levert weinig op. Voor Jan en mij geldt dat als je dan een keer wint je meteen weer tegen zo´n 2000 plus knakker wordt ingedeeld. Vanmiddag krijg ik een 12-jarige, due zijn ook nooit te onderschatten, Jan mag opboksen tegen 2017. Eerst een ontbijtje bij Tiu Dropar, favoriet tentje. Ondanks het ratingverlies blijft het hier super. Het is mijn 5e keer maar hopelijk niet de laatste. Ook Jan (3e keer) vindt het weer super!

Groet uit IJsland, Eric