Lichtpuntje in Vlissingen

Na de successen tijdens het ONK Dieren toog de familie Van Kuijk vol goede moed af naar Vlissingen, waar het jaarlijkse 9-rondige HZ toernooi wordt gehouden. Toen ze de deelnemerslijst scanden schrokken ze toch wel van de tegenstand. Geen huisschakers te bekennen. Hanna besloot hierop om zich uit te schrijven, wat te begrijpen is. De mannen besloten om er in te duiken, elk punt is er één.

Je houdt wel of niet van het systeem in Zeeland. Eén grote poule, dus in ronde 1 t/m 3 zijn de ratingverschillen bizar groot, oplopend tot  600 of zo. Dergelijke 2000+ spelers winnen blind nog van ons. Ze deden het met open ogen.

In ronde 4 konden we het eerste lichtpunt aanschouwen: André won in een slopende match van de vriendelijke Frank Schrickx (1900), die in ronde 5  mag aantreden tegen Julian. De overwinning kwam niet door een bizar stukverlies of zo, maar Schrickx was wat voorzichtig en toen kantelde de partij. Altijd leuk als dit gebeurt nadat iemand een remise-aanbod heeft afgeslagen (terwijl het toen echt remiserig was). Maar dat is dus ook inherent aan het systeem: het zou hem te veel rating- en eer-verlies opleveren.

We hopen erop dat we in de komende rondes punten gaan pakken, nu we op papier tegen gelijkwaardiger tegenstanders  uit gaan komen (voor zover aanwezig).

Overigens is de stemming opperbest. Aan de oever van de Westerschelde bevinden zich fraaie Pokémons, die gevangen, getraind, gelured en wat dan ook niet moeten worden. En was is Vlissingen heerlijk rustig, geen massatoerisme. De stadscamping bevindt zich 20m van het strand.

Wordt vervolgd!