Geslaagde missie naar Amsterdam Open

Afgelopen vrijdag 21 september reisden Vadim en André van Kuijk af naar IJburg (Amsterdam) om mee te doen aan het Amsterdam Open. De overnachtingen waren geregeld bij een collega van André die op Steigereiland woont en de mannen uitstekend verzorgde, zodat ze monter ten tonele verschenen.

Vadim's missie was drieledig, maar eigenlijk ook enkelvoudig: groep C winnen, het prijzengeld opstrijken en redelijk wat rating winnen. Het ene gaat niet zonder het andere. André's ambitie was gematigder: een plaats in de subtop en niet te veel blunders. Wat ratingwinst zou mooi meegenomen zijn.

In ronde 1 was het weer zover: André won van iemand die geen rating bleek te hebben en in zet 5 zijn paard weggaf zonder enige vorm van compensatie. Vadim had het verrassend zwaar tegen een op papier zwakkere tegenstandster, die lang de goede zetten vond, maar in het eindspel toch overklast bleek.

Na een iets te korte nachtrust begon zaterdagochtend ronde 2, met een nette winst van Vadim en een rustige remise van André.

Ronde 3 was tegen de jeugd. André moest alle zeilen bijzetten om een drieste aanvaller van zijn lijf te houden, maar toen het goede pad gevonden was, ging de storm liggen en werd de vrede getekend. Ook bij Vadim ging het er hard aan toe. Hij was zeer ontevreden met het halfje dat hij moest afstaan, naar later bleek tegen de uiteindelijke nr 2.

De avondronde begon bizar: de tegenstander van André kwam niet opdagen. Een vol punt kado (geen rating wederom) en een min of meer verloren avond. Vadim was goed op dreef tegen een tegenstander met dito achternaam en tikte weer een puntje binnen.

Zo gingen ze slapen met Vadim samen met zijn tegenstander van ronde 3 op de 1e plaats met 3,5 punten, met daarachter 5 spelers (waaronder André) met 3 punten.

Het hele weekeinde regende het dat het goot. Maar op zondag hoeft men geen parkeergeld te betalen op IJburg, dus de auto werd flux van de P+R gehaald en er kon droog gereisd worden naar de speelzaal voor de twee finalepartijen. In ronde 5 trad Vadim aan tegen de knul waar André nog met moeite remise tegen had gemaakt in ronde 3. Deze jongen leek een knappe aanval op te zetten die tot kwaliteitswinst zou leiden en leek daar zelf uitermate tevreden over. Vadim gebruikte veel tijd en ieder dacht dat hij de schade aan het keepen was. Het bleek anders: hij offerde een loper tegen een pion - met schaak - die teruggepakt werd met de koning. Vervolgens schaak met paard, wat gelijk een vork was op de loper die zijn toren leek te pakken. De omstanders zagen wel dat hiermee het kwaad bezworen was, maar niet dat Vadim een duivels plan had. Nadat de koning uit het schaakje wegliep, liet Vadim de toren voor wat hij was en stuiterde met zijn dame naar voren voor een allesverwoestende mataanval. Zelden een blik vol zelfvertrouwen zo snel zien omslaan als op het moment dat zijn tegenstander realiseerde dat hij tuk was genomen. Werkelijk een genot om te zien. André was op dat moment al lang klaar. Een enigszins laf remise-aanbodje van hem werd aangenomen en de teller bleef staan op 0 x verlies of blunders.

En toen kwam die allesbepalende laatste ronde. De stakes waren duidelijk. Allereerst André: bij verlies leuk toernooi zoals wel vaker, bij remise kansje op prijs en bij winst zeker prijs. Hij moest tegen de speler met de hoogste rating van het veld (1580). Waar het precies door kwam is niet duidelijk, maar de mooie aanvalspartijen van Vadim (zoals gewoonlijk vaak in hoge tijdnood uitgevoerd) inspireerden André om, toen daar een kansje voor kwam, woest de aanval te zoeken, met een loper die op h6 inslaat met na terugslaan de dame die de koningsstelling binnenvliegt en een paard oppeuzelt. Nadat zwart dames wil ruilen doet André dat niet, maar dekt de dame met zijn paard, wat gelijk een mat in 1 dreiging oplevert. Zwart moet dames ruilen en de stelling van André wordt per zet sterker. Hij is niet gewend om paarden op h4 en h5 te hebben, maar ditmaal was het daar tijd voor. In het slotakkoord werden ook de torens om de koning heen geleid naar de vrije g en h lijnen, waarna zwart wat verbouwereerd opgaf. Het was overigens de broer van de tegenstander die André in ronde 1 oprolde. Uw verslaggever hoorde André mompelen 'beste partij in jaren'. Overigens zei zijn tegenstander dat ook, wat tekenend was voor de schaakliefde van de twee broers.

Vadim wist ook waar hij aan toe was tegen de tegenstander waar André in ronde 2 remise tegen had gespeeld: winnen is de hoofdprijs, remise is gedeeld 1-2 en verlies is een troostprijs. Het werd een klassiek Vadimmetje met lang een ogenschijnlijk wat betere stelling voor zijn tegenstander, die meer dan 30 minuten had en Vadim nog 30 s. Een tijdje later ziet de stelling er ietsie beter uit, en is het 10 min tegen 40 s. En weer een tijdje later (uw verslaggever redt het niet om dit zenuwengedoe continue aan te staren) staan beide klokken op nog ca een minuut, maar vooral Vadim compleet gewonnen. Hij superrelaxed, zijn tegenstander m et een nogal doffe blik naar het bord turend of er niet echt nog wat inzit. Nee dus.

En toen kwam de prijsuitreiking. Er waren 4 mensen die de 4e prijs deelden. André verwachtte daarbij te zitten, maar dat was niet zo. Hij was al bezig om over protest na te denken, toen werd omgeroepen dat hij met 4,5 punt de ongedeelde winnaar was van de 3e prijs (EUR 75). Zeer tevreden, natuurlijk ook met TPR 1604 en zo'n 25 ratingpunten erbij. En Vadim won de C groep met een fantastisch resultaat van 5,5 uit 6, TPR 1854 (!) en 40 ratingpunten erbij. In zijn de envelop zat EUR 200.

Kortom, de missie van Vadim is volledig conform zijn verwachting verlopen en dit bevestigt dat hij een groeispurt lijkt te hebben ingezet naar de volgende verdieping. Voor André viel het kwartje dit keer goed, wat de kater van het OSKA wegspoelde en veel vertrouwen geeft in het aankomende competitieseizoen.

De terugreis naar Dieren verliep uitermate plezierig....