Kampioenschap Rheden 2017 R1-R3

In de alsmaar gezelliger wordende Paperclip kwamen twee dozijn schakers bijeen om het Kampioenschap Schaken van de Gemeente Rheden uit te vechten op de 64 velden. Hierbij hoort ook Rosendaal, en een handvol vrienden, bekenden en genodigden maakten het schaakfeest compleet.

In de eerste ronde vielen alle dubbeltjes bijna allemaal de theoretisch goede kant op. Bijna geen enkele verrassende uitslag, hoewel Hans van Rieck dichtbij een enorme stunt was, toen Brent van Dusseldorp, de jeugdkampioen van 2016, in een enkel loper-eindspel mis tastte en plotseling verloren stond. Hans wist echter niet de twee juiste winnende zetten te vinden, en Brent overleefde, met een pion achterstand. Zijn meerderheid in het centrum rukte op, en toen Hans voor het eerst in zijn schaakcarrière een pion en passant geslagen kreeg was de winst er toch voor de gelukkige jongeling, die heel sportief aangaf waar Hans had kunnen winnen.

De op papier potentiële winnaars wisten relatief eenvoudig te winnen, waarbij Erica Belle tegen Lazlo van Kuijk indruk maakte met een soepele, positionele overwinning. Eric de Winter, hoofdorganisator van het Kampioenschap Rheden, zette zijn partij ook vlot in winst om, en kersverse clubkampioen Hans van Capelleveen wist zijn pluspionnen ten gelde te maken. De ratingnummers één en twee van de ranglijst, Pieter Verhoef en Martijn Boele, maakten geen fout en gehakt van hun tegenstanders.

Was er dan geen enkele verrassing?
Jawel! Wim Louwman zette een vloeiende en prachtige aanval op tegen René Kniest en won overtuigend in de koningsaanval. Hierbij moet worden opgemerkt dat René als wedstrijdleider en indeler tegelijkertijd ook met andere zaken bezig moest zijn, maar ere wie ere toekomt - dat maakte de overwinning van Wim niet minder mooi.

In de tweede ronde werden de bokken van de schapen gescheiden. De opening van Eric de Winter mislukte volledig, en in positioneel slechte stelling maakte hij een blunder, waardoor zijn tegenstander Martijn Boele een stuk won. Enkele zetten later gaf de voormalig voorzitter enigszins gedesillusioneerd op.

Pieter Verhoef moest tegen René van Alfen diep gaan om de winst binnen te halen. René speelde een defensief spel, waardoor er veel materiaal werd afgeruild. Pieter had gezien dat de witte pionnen van René kwetsbaarder waren voor het zwarte paard, dan de zwarte pionnen voor de witte loper van René, en in het verre eindspel kon hij het punt binnenslepen. Daar waar de omstanders onder het genot van een drankje al remise dachten te zien, bleef de jongste Verhoef op koers.

De oudere Verhoef speelde tegen Brent van Dusseldorp en leek op een eenvoudige overwinning af te stevenen: een octopuspaard op d3 en een open koningsstelling gaf genoeg aanknopingspunten, maar ergens midden in de partij hervond Brent zijn vorm. Hij bleef rustig, kon zijn paard omspelen dankzij een positioneel foutje van Ruud, en zodoende vond het octopusje zijn Waterloo. Ruud Verhoef creëerde een vrijpion, maar doordat hij in tijdnood een tussenplaatsing miste, ging die vrijpion verloren en kwam Brent met wit een pion voor. Dit gaf hij niet meer weg en haalde met technisch knap spel van beide kanten het punt binnen.

Erica Belle had tegen toptalent Vadim van Kuijk nogal wat problemen op de witte velden, maar Vadim had een open koning van jewelste. Met de vrije a- en b-lijn kwamen de zwarte torens hard binnen, waardoor Vadim materiaal en de partij verloor.

Rob Huberts had tegen Quirine Naber een pion geofferd om tegengestelde rokades te verkrijgen, en begon op de koningsstelling van de Velpse dame te beuken. Ook Quirine vertrok geen spier, greep een extra pionnetje mee, en maakte handig gebruik van de tactiek om haar toren op f2 en prise te laten. Dit zag Rob wel, maar zijn stelling viel door de invaderende zwarte stukken in duigen. Een knappe prestatie van Quirine, die hiermee ook op 2 uit 2 kwam.

Hans van Capelleveen liet zich verrassen, doordat Walter Manschot de stelling dicht bleef schuiven. Hoewel Hans op diverse stukoffers zat te azen, liet Walter zich niet meer de kaas van het brood eten. Een knappe remise voor hem was de beloning, terwijl hij toch 200 ratingpunten minder heeft.

De jongste jongelingen, Lucas en Mathijs, wisten via leuke partijen veel te leren, en de tegenstanders waren immer hoffelijk en geduldig.

Nu de kentering duidelijk was, kwam het neer op de ultieme schifting, waardoor in de volgende rondes de winnaar zal blijken.

Pieter Verhoef had begrijpelijk een bye opgenomen, en werd door zijn vader thuisgebracht, omdat hij de volgende dag een zware KSNB-wedstrijd tegemoet zou zien.

Reuzendoder Quirine Naber mocht met de witte stukken tegen de grootste van het stel aantreden. Ze maakte met goed rekenwerk en positioneel inzicht het Martijn Boele bijzonder lastig, en slechts in het verre toreneindspel bleek de techniek van Martijn de meerwaarde die de doorslag gaf. Op het moment dat Martijn een tweede pion buit zou gaan maken gaf ze sportief op. Had daar ergens een remise in gezeten..?

Verder op de ranglijst kwam Kees van Keulen gewonnen te staan tegen Lazlo van Kuijk, maar de jonge creatieveling bleek niet voor één gat te vangen. Hij speelde scherp door, en toen Kees zijn toren weg blunderde wist Lazlo met oog voor alle patjes het punt binnen te harken.

Zijn vader stond ook geweldig, maar vergat het matveld te blijven dekken door zijn loper tussen te plaatsen, en Theo Koeweiden was er als de kippen bij om mat in één te geven.

Brent van Dusseldorp bleef in vorm en verdapperde zijn spel door Erika Belle hardhandig van het bord te zetten. Een uitstekende prestatie, wat ook Erika sportief onderkende, en op het juiste moment opgaf.

Hierdoor zijn enkel Brent van Dusseldorp en Martijn Boele op drie punten uit drie wedstrijden geëindigd, waardoor zij automatisch in de vierde ronde tegen elkaar aan mogen treden. Gaan deze krachtpatsers uitmaken wie met de eindoverwinning gaat strijken, of is het vinkentouw van de groep achtervolgers kort genoeg?

Maak het mee - volgende week, om acht uur.


[Volledige stand volgt als alle byes zijn verwerkt.]