Velp 1 laat zijn tanden zien

De slotronde werd georganiseerd door onze tegenstanders van de avond. Schaakvereniging PION uit Groesbeek organiseerde de wedstrijd waarin alle teams van de poule in dezelfde zaal hun partijen speelden. Goed georganiseerd met gratis koffie, thee en een koekje voor de spelers en een gezellige spanning in de zaal.

Op papier zag het er niet goed uit voor Velp. Er moest gewonnen worden. Ook met een 4-4 gelijkspel zou op bordpunten gedegradeerd worden. Bovendien heeft PION 1 een hogere gemiddelde rating en tot overmaat van ramp werden er twee invallers opgeroepen want Velp 1 was niet compleet door ziekte en andere verplichtingen. Als Velp 1 gewoon op sterkte achter de borden had plaats genomen zou de kans groot zijn geweest met 2-6 te verliezen.

Daarom werd er naar de tactische opstelling gegrepen. Twee spelers werden opgeofferd aan bord 1 en 2 om de anderen meer kans te bieden op winst. Dat moest dan alleen wel even gebeuren..

Op bord 1 stond Julian Hul voor een onmogelijke opgave. Hij nam het op tegen de sterspeler van PION. En hij deed in de opening alles goed. De tegenstander offerde een pion voor actief spel en Julian reageerde daar goed op. Hij rekende alles goed door en wist zijn tegenstander twee dubbelpionnen aan te smeren. Dat leverde de tegenstander ook open lijnen op waarvan hij goed gebruik maakte. Wit wist op een stuk tegen twee pionnen voor te komen en speelde het technisch goed uit. Goed weerstand geboden door Julian en veel ervaring opgedaan.

Op bord zes speelde Brent van Dusseldorp een enerverende wedstrijd. Heel leuk voor de omstanders, want de mogelijke kansrijke combinaties voor Brent waren legio. Hij zette de dame van wit klem op a3, maar doordat zijn dame al naar f3 ten aanval was getrokken werd c2 zwak en kon de tegenstander eruit komen. De torenwinst op a8 werd gepareerd met een torenwinst op a1 en toen de rook was opgetrokken  hield hij toch een stuk minder over dan zwart. Dit werd goed geïncasseerd door de tegenstander. Dat hadden we niet afgesproken..

Intussen had Wouter van Rijn een pion gewonnen en stond geweldig actief in een toreneindspel met beiden 2 torens. Moeilijk te winnen maar niet voor Wouter. De witte pion op f6 was niet verdedigbaar en met twee pionnen meer maakte Wouter het af.

Op bord twee had Eric de Winter ook een moeilijke opgave. Met wit mocht hij ook weerstand bieden aan een veel sterkere tegenstander. Hij kwam niet lekker uit de opening en toen zwart los kwam waren de mooie velden niet beschikbaar voor de combinaties die hij in zijn hoofd had. Geen bezwaar: Dit was ingecalculeerd.

Op bord vier speelde Vadim van Kuijk zijn tegenstander gedecideerd van de mat. Met zijn badkuipopstelling en een zee van ruimte kon hij elke zet kiezen terwijl zijn tegenstander van armoede zijn koning heen en weer schoof. Vadim won simpel.

Ook Hans van Capelleveen verrichte zijn taak op bord zeven. Na een gambietopening van de tegenstander waarin Hans zijn pionnetje met hand en tand verdedigde offerde de tegenstander ook nog een stuk. Daarna ging er een stuk verloren bij Hans maar de complexiteit had de tegenstander al zo veel tijd gekost dat hij uiteindelijk in een verloren stand door de vlag ging.

Alain van der Velden kwam lelijk in de verdrukking met zwart. Nadat hij zich er langzaam maar zeker had uitgewerkt kregen zijn stukken eindelijk spel. Dan is Alain op zijn best. Hij kreeg de overhand en trok het punt binnen. Belangrijk maar nog niet verlossend.

Met een 4-3 voorsprong lag de druk bij Dries van Eijk die als invaller op het laatste bord was geplaatst. Alles wat hij binnenhaalt is meegenomen. Nadat hij de geofferde pion niet meer terugkreeg en er eigenlijk ook geen compensatie voor had, kwam het op het eindspel aan. In de tijdnoodfase kantelde de kansen en wist Dries het punt binnen te trekken dat voor lijfsbehoud zorgde.

Een prachtig teamresultaat waar iedereen -ook degenen die hun partij verloren hebben- een belangrijke bijdrage hebben geleverd. 5-3 winst en continuering in de hoofdklasse. Wie had dat van te voren kunnen voorspellen?