P3 R36 Interne Competitie 2018-06-15

De ernstigste hitte was voorbij, zodat het medio juni een uitstekend schaakweertje was. Maar goed, elk weertje is een goed schaakweertje, natuurlijk. Neem mee naar de camping, dat bord!

Een goede opkomst zorgde voor een gevuld zaaltje, waar barman Jan heerlijke koffie schonk. De laatste ronde van de reguliere competitie kon in gang worden gezet, maar niet nadat Andre nog een prijsje uitreikte, voor de op 5-na-snelste stijger van de jeugdcompetitie OSBO. De beker werd door Son breed grijnzend in ontvangst genomen.

Op het achtste bord moet, nadat Julian korte metten maakte met nieuwe jeugdspeler Nout, een broedermoord plaatsvinden. Vadim speelde met de zwarte stukken effectief en paste de in de training geleerde mentale kapstokken goed toe. Op het kritische moment nam hij genoeg tijd, en rekende alles netjes door. Het kostte Julian in het beste geval een stuk, maar hij miste het tussenschaakje, zodat hij geen stuk, maar een dame achter kwam. Dat gaf hij onder het genot van een bemoedigend schouderklopje van zijn trainer toch maar op. Maar niet getreurd: de afgelopen maanden heeft Julian het schaaklicht gezien, en blijkt zijn talent toch ook niet te veronachtzamen. Vadim gaat na drie verliespartijen met een goede winst op zak de zomer in.

Menno kreeg vrij vlot het beste van het spel tegen Hans W, op het zevende bord. Hij kwam wat materiaal voor, en bleef de stelling onder druk zetten. Hans probeerde wat grappen en grollen, maar Menno liet zich de kaas niet van het brood eten. Hij won nog meer materiaal, en toen dat was uitgegroeid tot een dame, gooide Hans het bijltje erbij neer, met de woorden: "Een dame achter is een beetje veel van het goede."
Omstanders deden lollig: "Ach, Hans, speel nog even door, het is maar een dametje."
"Ja," zei een ander, "als het er nou twee waren geweest."

Jan S en Rick maakten er een schaakfeest van. Het loperpaar voor Rick, met de zwarte stukken, sneed door de witte stelling, maar Jan had zeer actief spel, en zorgde dat de vijandelijke koning in het centrum bleef door mat-dreigingen op de onderste rij. Uit de analyse bleek dat er zomaar een eeuwige penning op het bord had kunnen komen, maar Jan zette niet helemaal actief door. Misschien was zijn plan weer iets te geraffineerd, en had hij met logischer, eenvoudiger spel het punt kunnen binnen halen. Want ook dat bleek uit de analyse: wit stond op z'n minst iets beter.
De matdreigingen waren voor wit, maar Rick besloot het luchtgaatje van de witte koning af te pakken met zijn loper, en zette zelf maar pardoes mat op de onderste rij. Teveel met zijn eigen aanval bezig had Jan dit niet gezien. Kan gebeuren. Weer een interessante partij, die zeker besproken zal gaan worden in de trainingen.

Wim speelde zijn eigen opening: rustig van opzet en veiligheid voor alles. André wilde daar niet aan meewerken, en zocht de aanval. Steeds leek er een familieschaakje in te zitten, waar André, geïnspireerd door het artikel elders op deze site, ook naarstig naar op zoek was. Met creatief spel speelde hij zijn paarden om en dacht aan koningsaanval, maar Wim gaf geen krimp en kreeg zelf een prachtig gecentraliseerd paard op d5.
De partij kabbelde op het scherpst van de snede voort, totdat die als een nachtkaars uitging. In een vlaag van vermoeidheid maakte André een fout waardoor hij zijn dame verloor. Dat hoefde hij niet meer te zien, en gaf op. Een leuke partij, die zowel qua aantal zetten als qua uitslag meer had verdiend.

Walter en Erika maakten er een stevig gevecht van om de zwarte velden in de Siciliaan. Erika bouwde haar stelling in het typerende stijl rustig uit, en Walter probeerde tegenspel te zoeken waar hij kon. Plotseling waren er stukken en dames geruild, en bleef Erika materiaal voor, dat ze zonder problemen met vaste hand naar winst voerde.

Dries maalde tegen Eric niet zo om materiaal, en probeerde zijn tegenstander mat te zetten. Dat is leuk, want dat geeft interessante partijen, en uiteindelijk draait het toch om schaakmat. Maar Eric is niet voor een kleintje vervaard, en had net na de opening zijn dame kunnen geven tegen een toren en twee lichte stukken, waarbij hij het loperpaar ook behield, in vrij open stelling. Ons erelid koos ervoor dit niet te doen, en de stelling rustig uit te bouwen. Dat bleek een goede keuze, omdat hij een stuk voorkwam. Dries ging vervaarlijk met zijn toren aan de slag: via de c-lijn kwam het kasteel binnen op de vierde rij, die volledig vrij was, en waar Dries naar hartenlust zo'n beetje alle velden met zijn toren heeft gezien. De creativiteit die deze speler aan de dag legt is prachtig, maar tactisch is Eric vooralsnog beter. Hij had geen problemen om de materiële voorsprong om te zetten in het volle punt. Dries was blij dat hij ondanks zijn verlies op de tiende plaats in de competitie bleef staan.

Brent zocht tegen de zwarte koning van Jan van G, die net als vorige week in het centrum was blijven staan, de offercombinatie, maar vond die op geen enkel moment. Waarschijnlijk zat die er ook niet in, want uit de nachtelijke analyse kwam geen winstcombi naar voren. De engine zal het laatste antwoord moeten geven. Uiteindelijk won Brent naar eigen zeggen nogal 'stom': in overweldigende stelling miste Jan een wegtrekschaak, waardoor Brent zijn dame won. Dat hoefde Jan niet meer bewezen te zien.

En dan op het eerste bord, speelden uiteindelijk, in de laatste ronde, de nummer een en twee tegen elkaar: Martijn tegen Hans van C. Er stond wat op het spel: het felbegeerde clubkampioenschap. Hans had de zwarte stukken, en had genoeg aan remise. Martijn moest winnen om clubkampioen te worden, en kreeg daarvoor wel de witte stukken.
In de opening trok Martijn fel van leer, en door tempo-verlies van Hans wist hij het perfecte centrum te bereiken. Door te passief spel van zwart en een minder goede damezet, kreeg Martijn gratis een paard op d5. De pion die hij in die zettencombinatie en prise zette mocht niet worden geslagen, en toen het paard eenmaal op het mooie centrumveld stond, was ook deze onaantastbaar, op straffe van materiaalverlies. Hans liet zich niet voor een gat vangen, zette zijn dame terug, accepteerde zijn verdedigende rol, en besefte dat hij slechts remise nodig had.
Martijn smeedde ondertussen een plan om zijn strategisch overweldigende stelling om te zetten in materiaalwinst, en dat plan werd hem wat makkelijker gemaakt doordat Hans zijn actieve stukken ruilde, waardoor Martijn in alle varianten een pion ging winnen. Die bleef hij behouden, terwijl zijn stelling intact bleef. Maar hoewel de zwarte stukken elkaar moesten blijven dekken, was de klus nog niet eenvoudig geklaard. Met een stille koningszet, die de achterste lijn vrijmaakte, ging Martijn het tweede front openen, ondersteund door het omgespeelde paard, dat op e5 het pionnetje had gewonnen, maar nu op f5 stond. Toen zijn toren eenmaal de open h-lijn betrad viel de zwarte stelling ineen.
Hans vocht voor wat hij waard was, opende zijn eigen a-lijn, maar Martijn kon dit negeren, en ging op zoek naar het mat en materiaalwinst. De witte stukken kwamen hardhandig over de middellijn van het bord en de al fragiele stelling van zwart kwam meer en meer onder druk te staan. Een kleine combinatie won de kwaliteit, en met een desastreuze stelling en materiaalachterstand, gaf Hans op.


Het was een prachtig seizoen, waarbij veel nieuwe schakers - jong en oud - hun weg naar de Velpse Schaakvereniging wisten te vinden. We hebben nog twee gezellige avonden: een trainingsavond en een rapid/snelschaakavond. Dan sluiten we het seizoen af, en gaan we vol goede moed na de zomervakantie verder.

Ook schaken? Beginners, gevorderden en experts komen op vrijdag bijeen. In de komende weken of na de zomervakantie: wees welkom!