P3 R35 Interne Competitie 2018-06-08

De avondvierdaagse, cito's en wat al niet meer hadden 's middags hun tol geëist van de Schaakscholers, zodat er vier jeugdspelers niet vroeg naar huis gingen. Het miezerde toch, en anders zit je maar voor de televisie. In plaats van weg te kwijnen kan men beter stevig breinen. Dat rijmt.

Op het achtste bord kwam Pepijn prima uit de opening tegen debutant Nout, die al wekenlang stond te trappelen om eens mee te mogen doen. Nu mocht en kon het, en met de zwarte stukken liet hij zich de kaas niet van het brood eten. Pepijn speelde te snel - hij ging mat achter de paaltjes toen hij nog maar enkele minuten van zijn tijd had gebruikt. Daar waar de jongeling in zijn stappenboek steeds ruim de tijd neemt om de goede oplossing te vinden - en daarin ook altijd slaagt - vinden zijn partijen nog niet die rust. Nout debuteert met een knappe overwinning.

Hugo speelde tegen Hans van R een prima opening. Goed de gouden regels toepassend, ging hij na de rokade in de aanval. Dat lukte, en met het mooie Pg6, waarmee hij gebruik maakte van de gepende pion op f7 won hij een kwaliteit. Meteen had Hans terug kunnen slaan met Pxc2, maar omdat hij dat verzuimde liet hij Hugo in leven. De jeugdspeler werd toen steeds minder geconcentreerd, ging rondjes lopen en teveel bij andere borden kijken, terwijl Hans geconcentreerd zetten bleef doen. De ene pion na het andere stuk viel ten prooi aan Hans' grijpgrage vingertjes, en het was een kwestie van tijd voordat Hugo zou worden matgezet. Maar Hugo liet zich toen weer van zijn beste kan zien. Met een mooi vooruitgedacht pat wist hij de laatste enige truc in de stelling te brengen, en Hans trapte er pardoes in.
Een spectaculaire partij!

Wim kwam met de zwarte stukken met een hippopotamus op de proppen. Hans W vond al dat hij niet goed uit de opening kwam, en het loperpaar van Wim werd sterker en nog sterker. Met gevoel voor humor wist Hans steeds weer een nieuwe draai aan de stelling en de sfeer te geven - we zijn verheugd dat hij weer een vaste aanwezige lijkt te worden.
Misschien gaf Hans iets te snel op, maar de zwarte stelling was overweldigend, toen Wim ook nog een vrijpion op de b-lijn verkreeg. Daarmee stijgt hij naar de zevende plaats in het klassement.

Helaas moest er weer een familievete worden uitgevochten tussen vader en zoon Van Kuijk. Na een interessante opening maakten Lazlo en André er een laffe remise van en gingen vroeg naar huis. Maar ja, geef ze 'ns ongelijk...

Dries kwam met de zwarte stukken volgens eigen zeggen nogal beroerd uit de opening. Omstanders vonden de belabberdheid wel meevallen, en dachten dat zwart met de juiste zetvolgorde net geen materiaal zou verliezen. Misschien was dat niet zo, en als dat al zo was, dan wist Dries het niet te vinden, zodat hij een stuk achter kwam. Misschien iets te veel pionzetten in de opening gedaan. Hoe het ook zij - Walter wist wel raad met het stuk. Hij manoeuvreerde nog eventjes, ruilde wat stukken, en haalde het punt relatief eenvoudig binnen.

De interessantste partij van de avond ging tussen Eric en Brent. Zonder dames ontstond er een waar stukkengevecht, waar ook in de post-mortem nog lang over werd doorgesproken. Eric kon een kwaliteit winnen, maar speelde Tf3, omdat hij dacht dat het mat zou gaan. En mat is nogal beter dan een kwaliteit. Brent vond een goede verdediging met Txe5 - een zet die Eric gemist had. In plaats van Tf3 was Tf4 meteen over en sluiten geweest, zo bleek uit de nachtelijk analyse. Brent wist wat verdedigingen te vinden, en na drie en een halve cryptisch complexe uren, wist hij een toreneindspel te bereiken met een pion meer. Dat werd met vaste hand naar winst gevoerd. Een kwestie van techniek. Eric had zeker meer verdiend, maar Brent maalde er niet om. Een punt is een punt en de derde plaats komt voor hem in zich.

Waar Rick de afgelopen weken steeds weer vorderingen maakt, was ook de partij tegen Hans van C een leerzame. Met de zwarte stukken bezette Hans het centrum, en ging op zoek naar de koning van Rick, die enkele duidelijk betere verdedigingsmechanismen nog niet in zijn repertoire had zitten. Daar maakte Hans handig gebruik van, en na materiaalverlies en een volledig lamgelegde stelling moest Rick het bijltje erbij neergooien. Nu de verse schaker de cracks heeft gehad, hopen we voor 'm dat de Grote Rekenmachine hem aanstaande vrijdag weer aan een mindere god koppelt.