P3 R31 Interne Competitie 20180511

Als je schaakt moet je steeds weer keuzes maken. Net als in het echte leven bepaalt dat het verloop van het vervolg. Schakers zijn er ook goed in om knopen door te hakken en door te gaan: Een kerncompetentie. Ze moeten ook wel, want de klok tikt door en de tijd is eindig. Net als in het echte leven.
Op 11 mei trokken weer een aantal schakers naar de Paperclip om daar keuzes te maken. Dat waren soms goede keuzes maar soms ook minder goede keuzes.

Op het eerste bord speelde Martijn Boele tegen Paul Stoffer. Paul speelde een van Martijns lievelingsopening en kreeg het dus zwaar. Het valt niet mee als je tegenstander 20 zetten theorie uit zijn hoofd kent. Misschien niet een gelukkige keuze van Paul.
Paul kreeg een hangpion op d6 en een geïsoleerde pion op a5. Twee zwakheden die niet te pareren waren. Martijn voerde de druk gestaag op en Paul kwam om een gegeven moment stukken te kort om de stelling overeind te houden. Onder druk vergat hij zijn dame te dekken. Dat was geen bewuste keuze. Opgeven wel.
 
Hans van Capelleveen speelde met wit tegen Jonathan van Nieukerken. Hans speelde een actieve opening en in de opening maakte Jonathan twee ongelukkige keuzes. Dit leverde op dat hij niet meer kon rokeren en dat hij een geïsoleerde dubbelpion op de e-lijn kreeg. Wakkergeschud speelde hij vervolgens secuur door waarbij hij wel alle dreigingen zag van zijn tegenstander maar niet altijd de mogelijkheden voor zichzelf. Na een paard cadeau te hebben gegeven speelde Jonathan nog even door, want daar leer je tenminste nog van. Hans kreeg de kans om hem mat te zetten op a8.

Walter Manschot speelde tegen het nieuwe talent Rick van Emden. Rick bracht zijn dame te vroeg in het spel en werd door Walter opgejaagd. Rick zocht een veilig heenkomen en zodra hij de kans had startte hij weer een nieuwe aanval. Hij koos er echter niet voor om eerst te ontwikkelen. Dat is iets wat hij de volgende keer al anders gaat doen. Walter creëerde een prachtige vrijpion op de a-lijn. Hij liet echter ook een pionvorkje toe waardoor een paard verloren ging. Vanaf dat moment maakte Rick de juiste keuzes: Zijn pionnen meerderheid op de koningsvleugel leverde sneller een dame op dan de vrijpion bij Walter. Walter gaf iets te vroeg op. Het had nog spannend kunnen worden in het eindspel dat weliswaar technisch gewonnen was voor Rick. Maar je kunt er ook voor kiezen om hem dat te laten bewijzen.

Het grootste spektakelstuk was te zien bij Wim Louwman en Jan van Galen. Wim koos met wit voor ruimte op de koningsvleugel. Jan koos voor ruimte op de damevleugel. In een middenspel, waarin de mooie diagonalen geopend werden en de offers je om de oren vliegen, komt de volgende stelling op het bord:

Wit aan zet
Wat zou je doen? De klok tikt door.. Txf5? Pxf6? Lf4? of iets anders?
Wim koos voor Pxf6 en na wat vuurwerk besloten de mannen er remise van te maken.

Brent van Dusseldorp speelde met wit tegen Dries van Eijk. Brent ging voor de koningsaanval met een paard lonkend naar f5, een loper smachtend naar h6 en een ondersteunende dame op f3. Dries doorzag het en bracht zijn paard naar h7 zodat hij met zijn dame naar h4 kon om de aanval af te slaan. Dat lukte in eerste instantie maar ergens zag Dries een dubbele aanval over het hoofd waardoor een paard verloren ging. Brent pakte de enige open lijn. Dries verdedigde een verloren stelling en toen hij het zelf ook inzag gaf hij op.

Net als in het echte leven is het niet nuttig om te simmen over verkeerd gemaakte keuzes. Bij schaken is de kans echter groot dat je weer in precies dezelfde situatie terecht komt. Gelukkig  kun je partij analyseren doordat je deze noteert en krijg je daarmee steeds weer een nieuwe kans om het nóg beter te doen.
Pak die kans op vrijdagavond bij de Velpse Schaakvereniging in de Paperclip.