P2 R23 Interne Competitie 20180302

Een gering aantal bikkels trotseerden de snijdende kou om de strijd te beslechten op de 64 velden. IJs en weder dienende noemen we dat dan. Gelukkig waren er weer hartverwarmend mooie partijen te bewonderen in de Paperclip.

Julian van Kuijk speelde tegen Son Stavenuiter. Julian won een pion in de opening en bouwde zijn stelling goed uit waarbij hij zijn stukken op de juiste velden wist te krijgen. Met toren op de g- en h-lijn werd een mooie koningsaanval ingezet. Son's stukken stonden wat ongelukkig maar hij wist zich er aardig uit te manoeuvreren. Julian bleef echter aandringen en dan zie je dat Julian al meer ervaring heeft. Julian won.

Hans van Riek speelde een zeer goede partij tegen Walter Manschot die er zijn handen vol aan had. Hans posteerde zijn paard mooi in het centrum met zijn loper op de lange diagonaal. Je ziet dat Hans baat heeft bij de trainingen die hij van Eric krijgt. Spanning vasthouden, slaan is een banaan en meer van dat spul. Uiteindelijk verrekende Hans zich in een diepe combinatie en gaf daarna op.   

Victor Pelt speelde met de witte stukken tegen Lazlo van Kuijk. Victor speelde een variant waarbij het de bedoeling is dat wit op de koningsvleugel 4 tegen 3 pionnen krijgt en op de damevleugel 3 tegen 4 pionnen maar dan wel alle drie op de a-, b- en c-lijn. Lazlo slaagde er echter in de pionnen op de koningsvleugel ook op 3 lijnen te krijgen waardoor het positionele voordeel bij zwart lag. In een open stelling met paard en toren tegen lopen en toren (beide 7 pionnen) ging Lazlo wat handige met de combinaties om en won de loper tegen een pion. Die pion werd echter nog gevaarlijk en werd door het paard weerhouden om op a8 te komen.
Met de stukken van het bord kon Lazlo met tempodwang de partij winnen. Victor zag het aankomen en gaf op.

Jan van Galen startte met wit een wonderlijke partij tegen Eric de Winter. Eric was onvoorzichtig en liet pardoes een stuk instaan. Hij zag het zodra hij de zet g7-g6 uitvoerde. Jan lette niet op -dit is iets wat je niet verwacht!- en ontwikkelde routinematig verder in plaats van het paard op e4 te slaan met de dame. Eric, met de schrik vrijgekomen, kwam maar moeilijk uit te startblokken. Het paard op a6 leek begraven en aanknopingspunten voor een aanval waren er niet. Met een vol bord woekerden de spelers met de ruimte. Uiteindelijk werden alle stukken naar de koningsvleugel gehaald en kon Eric, doordat hij iets meer ruimte had, een aanval opzetten waarbij Jan uiteindelijk met een dubbelschaak die ontstond na promotie mat werd gezet.

Hans van Capelleveen speelde met wit tegen Vadim van Kuijk. Hans was op zijn hoede want de vorige partij had Vadim knap gewonnen. Hans speelde dezelfde opening als vorige week tegen
Wim en kwam lekker te staan doordat Vadim het plan niet vervolgde dat bij de opening hoort. Goed voor een analyse met de schaakleraar. Hans maakte echter een paar keer minder goede keuzes. De pion op h6 was giftig en had dat Hans de partij kunnen kosten als Vadim nog meer bedenktijd had gehad. Er werd afgewikkeld naar een eindspel met paard tegen loper. Doordat Hans het paard achter de vrijpion kon houden en al zijn pionnen op de juiste kleur zette kon hij remise houden.

Dries van Eijk had wit tegen André van Kuijk. "Rokeren is voor mietjes" zal Dries gedacht hebben. Hij ging vol in de aanval en posteerde zijn dame al op de derde zet op f3. Dat moeten we hem nog even afleren.. Een pionoffer op e6 werd door André terecht niet aangenomen  en die pion speelde later de hoofdrol in het openen van de stelling met een schijnoffer op d6. Ook daar trapte André niet in en zwart kwam duidelijk beter te staan. Dat voordeeltje werd weer weggegeven door zwart. Wit gaf zijn torenlijn op door op de toren op d8 te slaan. Daarmee kwam André weer in het voordeel. In volle tijdnood gaf André echter een volle toren cadeau en de op h-lijn gedreven zwarte koning ging mat. Dries won.