Laatste Interne 2015/2016

Het was de afsluitende interne waar 16 schakers, jong en oud, op waren afgekomen. Buiten was het flink afgekoeld, dus wat is er dan mooier om achter het bord plaats te nemen?

Op acht maakte Branko met de witte stukken een enigszins ongeïnspireerde indruk. De randzaken leken voor hem belangrijker, waardoor hij al snel materiaal achter kwam tegen Rick. De jongeling wist er wel raad mee. Hoewel hij zich nog bijna liet meeslepen door de grappen en grollen van Branko, kwam het punt nooit meer in gevaar. Zo sluit de volhardende Rick zijn seizoen af met een mooie overwinning. Daar komen er vast meer bij!

Jeroen zat geconcentreerd achter het bord tegen Lucas, de jongste speler van de Interne Competitie. Lucas had al Stappenexamen gedaan, en voelde zich niet bijster geconcentreerd achter het bord. Daardoor kwam het dat hij zijn dame pardoes in liet staan, en Jeroen nam dit kadootje likkebaardend aan. Met de grote stappen vooruit die Jeroen de afgelopen tijd gemaakt heeft, was het geen enkel probleem meer om de stukken van Lucas vlotjes in het doosje te krijgen. Na een zet of 20 stond laatstgenoemde mat.

Jan Stuut had een mooie avond tegen Willem Cramer. In de typische Stuut-stijl wist hij een pionnetje buit te maken, daarna een paard en toen klapte de stelling van Willem in elkaar. De cursist van de beginnerscursus heeft dit seizoen het schaken echt opgepakt, en zal zeker toegroeien naar de volgende stap in ieders schaakcarrière: geen houtjes meer weggeven. Jan Stuut maakte het keurig af, en kwam daarmee op de 16e plaats in de eindrangschikking dit seizoen. Een knappe prestatie!

Bert leek met de witte popjes tegen Menno wat slechter uit de opening te komen. De zware stukken waren geruild, en de pionnenmeerderheid op de koningsvleugel leek te gaan beslissen, totdat plots de stukken in de doos gingen, omdat Menno een blunder was begaan en Bert hierop had geanticipeerd. Bert eindigt door deze overwinning in de eindstand op de 15e plaats, één plekkie voor Jan Stuut.

Jan van Galen had zijn dame op d1 met de koning moeten ruilen door goed spel van Jean uit de opening. Het leek er lange tijd op dat die koning op de tocht stond, maar Jan wist na wat pionzetten zijn toren van a1 naar a2 te brengen als extra verdediging. Jean had wat ontwikkelingsproblemen, waardoor de c-lijn in het bezit van Jan kwam, door verdubbeling van de torens, achter zijn eigen witte paard op c6. Toen Jean uiteindelijk alles goed had staan, en met het loperpaar en een half-open stelling aan kansen mocht gaan ruiken, kwam het desastreuze aftrekschaak op e7, waarmee de partij eigenlijk subiet was beslist. Jan stormde met deze laatste overwinning op de valreep de top-10 binnen, terwijl Jean met de 20ste plaats tevreden moet zijn. Dat mag best, want een keurige TPR van 1263!

Brent kwam met de witte stukken prima te staan tegen de wat passief spelende Hans van Capelleveen. Brent zag dat zijn loper werd opgesloten, en verplaatste daarom zijn dame, die tegelijkertijd ook richting vijandelijke koning stond te koekeloeren. Maar één zet later zette hij op dat vrijgekomen veld zijn paard, waarna Hans er als de kippen bij was om de loper alsnog in te sluiten. Hoewel Brent nog vocht als een leeuw, was de partij daarna eigenlijk al gespeeld. Het duurde nog tot het late eindspel voordat Hans het punt kon binnenhengelen om op de zesde plaats in de eindranking terecht te komen. Brent heeft met 24 partijen een keurige 9e plaats gepakt, en mag met een TPR van 1609 terugkijken op een fantastisch seizoen.

Enkel René op twé speelde meer partijen dan Brent, dit seizoen: 25 stuks. Tegen Paul, die dankzij zijn goede resultaten deze periode een sterke tegenstander trof, wist hij niet snel een vuist te maken. Na enige fouten over en weer leek er zelfs een verrassing in de maak, maar zover liet René het niet komen. Hoe later de avond, hoe schoner het volk, moet hij gedacht hebben, toen Paul in de late uurtjes een blunder beging. Het is moeilijk zo lang geconcentreerd te blijven, dat weet elke schaker, en dit stamina kan alleen maar worden opgebouwd door veel te spelen. Het zal niet lang duren voordat Paul in het Eerste speelt, maar nu moest hij zijn meerdere erkennen in René, die zich daarmee op de tweede plaats in de eindstand verstevigde.

Martijn, al voor de laatste ronde clubkampioen, want niet meer te achterhalen, mocht toepasselijk aantreden tegen voorzitter Eric de Winter. Martijn speelde met wit een onbekendere variant tegen de Sheshnikov van Eric, waardoor de hele damevleugel al na een zet of twaalf in witte handen was. De achterstand in ontwikkeling was geen groot nadeel, en een soepele overwinning leek in de maak, zeker toen de witte pion gedekt op b6 kwam te staan. Eric bleef actief spelen, en wist via een objectief niet correcte damezet naar e4 Martijn wat zand in de ogen te strooien. Hij dacht een stuk te kunnen offeren om de b-pion te laten promoveren met twee extra tempi, maar had gemist dat de aangevallen loper gedekt stond doordat er een pion van de lijn verdwenen was. Stukken mogen terug, en dekken dus ook terug. Eric had de luxe plotseling een stuk voor te staan, maar wist mede vanwege de teruglopende tijd, niet altijd de juiste zetten te vinden, waardoor hij Martijn steeds meer terug liet komen in de partij. De kersverse clubkampioen liet zich niet nogmaals de kaas van het brood eten, wist met een pionoffer nog een pion bijna naar de overkant te brengen, en voordat de offercombinatie ten borde verscheen gaf Eric op.

We gaan eind augustus weer verder! Dat wordt op deze website gepubliceerd, en leden van de VSV ontvangen er e-mail over.

Tot dan wensen wij u een prettige (schaak)vakantie!