Interne Competitie P3 R8

Het weer is altijd een week te laat. De beloofde druildag werd vrijdag 19 juni eindelijk bewaarheid. Vette modderregen kwelde de parkeerplaats, een verdwaalde kat schuilde onder een auto. Een schaakweertje om de vacht van uit te schudden, vooral voor de fietsers onder het geteisem. De computer verdeelde een lekkere opkomst onder negen borden, voorzitter Eric kreeg een byebye.Met de zwarte stukken speelde Jeroen op bord negen een volwassen partij tegen Menke. De tegengestelde rokades met de open h-lijn kwamen Menke goed van pas. Jeroen, die wel de gedachte had om de open h-lijn terug te pakken, achtte een ander plan beter, waardoor de witte torens binnen kwamen en er een geniepig paardmatje in de stelling kwam. Niemand die dat zag, behalve Menke, die met het lollige Pe7# het punt naar zich toe kon trekken.Lazlo en Jan van Galen maakten er een mooie partij van, met veel leerzame momenten, waarin wit het actieve centrum in handen kreeg, maar daarvoor met zijn koning een halve marathon moest lopen. Jan won hierdoor materiaal. Doordat Lazlo bleef werken en bleef compliceren, miste Jan een dubbele aanval op zijn dame, die verloren ging. Een grote fout, maar het lijkt geen toeval dat ook Lazlo stappen aan het maken is. Hij bleef geconcentreerd spelen, en maakte het, ondanks de nog knappe vondsten van Jan, prima af.Hans van Riek speelde tegen Vadim. Hans zet partijen steeds beter op – men zie wat doorzettingsvermogen ondanks verliespartijen vermag. Toch wist Vadim de dame van Hans te ontfutselen, een patroontje dat vaker bij Hans voorkomt. In dit geval kreeg hij echter veel materiaal voor z'n dame, waaronder het loperpaar, en was het onduidelijk wie het betere van het spel had. Vadim wist met actief spel door het witte blok heen te breken, mede door de wat ongelukkige positie van de witte koning. Toen de jongeman meer materiaal won, werd het tijd om de stukken in het doosje te stouwen.Jan Stuut is niet alleen een graag geziene gast op de Schaakschool, maar studeert daarnaast in zijn vrije tijd schaak via alle mogelijke kanalen. Het is duidelijk dat Jan in rap tempo beter wordt, en dat liet hij ook op bord zes zien tegen Julian, die na enige tijd van afwezigheid zijn prachtige haardos weer eens in de interne competitie tentoonstelde. Jan was scherp, speelde rustig en beheerst, en wist door een petite-combinaison een pion buit te maken. En daarna een stuk. Tegen het prachtige witte centrum wist Julian, die eigenlijk prima speelde, het niet te bolwerken. Jan klopte Julian op waarde, heeft 3 punten uit de laatste 4 partijen, en wordt een schaker om rekening mee te gaan houden.Jean deed na weken afwezigheid gelukkig weer eens mee in de interne. Het was immers ook geen barbecueweer. Hij mocht met de zwarte stukken aantreden tegen Brent. Waarschijnlijk was zijn schaakbrein wat roestig, want hij verplaatste zijn loper op f8 terwijl g7 stond aangevallen. De grote fout werd onmiddellijk afgestraft door Brent, die de toren op h8 buit maakte. Toen de dames waren geruild kon Brent deze broedermoord beslissen met een elegant loper-toren-matje. Mooi om te zien was de spelvreugd tijdens en ook na deze partij, toen er nog wat gesnelschaakt werd, zowel van winnaar als verliezer! André voerde de witte stukken aan tegen meester van de penningen Bert. Het gesloten centrum was doorgeschoven naar de vijfde lijn, waardoor wit meer ruimte had, maar zwart weinig tot niets te vrezen. Een interessant duw-en-trekwerk ontstond, totdat Bert de knuppel in het hoenderhok slingerde. Hij offerde tijdelijk zijn paard voor een centrumpion omdat hij dacht door te kunnen slaan. Dit bleek helaas niet het geval. Bert had zich verrekend: omdat zijn dame achter het tijdelijk geofferde paard op een witte torenlijn stond, kon hij niet doorslaan, waardoor hij het stuk achterbleef. André bleef cool en had geen enkele moeite om de partij naar zich toe te trekken.De partij op het derde bord tussen Walter en Pieter leek al snel in remise te verzanden. Pieter was weliswaar een pion voorgekomen, maar omdat het een dubbelpion op de c-lijn in half open stelling met de zware stukken nog op het bord betrof, leek het er niet op dat zwart kon winnen. Pieter bleef echter werken, en wist met goede techniek zijn pluspion in het dame-eindspel te gelde te maken. Door de overwinning kwam Pieter terug op plus-één waarmee hij naar de vijfde plaats in het periodeklassement steeg.Ook in de partij tussen Erika en Menno ging de strijd lange tijd gelijk op. Erika expandeerde haar koningsvleugel, terwijl Menno in rustige stijl zijn stelling gesloten hield. Een precair equilibrium waarbij de meter zomaar naar beide kanten kon doorslaan. De witte loper van de zwarte velden doorkliefde de zwarte stelling, terwijl de witte zwaktes door zwart onder vuur konden worden genomen. Het was eigenlijk jammer voor de partij dat Menno een grote fout maakte. Daar had Erika terecht maling aan, en snoepte groot materiaal mee. Menno deed wat men van een heer zoals hij verwacht: opgeven.Op het eerste bord werd Martijn met de witte stukken enigszins verrast door de opening van Ruud. De tegengestelde rokades bleken in het voordeel van de zwartspeler, en toen Martijn een simpele voortzetting miste, kwam zwart zonder twijfel gewonnen te staan. Wellicht kwam het door de te grote hoeveelheid aan winstmogelijkheden dat Ruud enkele malen niet de allerbeste voortzetting vond. Martijn bleef in de partij en kreeg weer hoop toen Ruud na dameruil niet van plan veranderde. De partij kantelde. Martijn vond in de kritische fase wel steeds de beste zetten en dat maakte het verschil. Hij drukte Ruud soepel van het bord. Aan de rand van de afgrond groeien de mooiste bloemen...Volgende week is de laatste interne competitie van dit seizoen. Daarna moet u minimaal zes weken wachten tot u de 64 velden weer mag beroeren. Dat belooft een grote opkomst! En voor alle niet-leden die hun vaardigheden zo voor de vakantie wel wat willen opvijzelen: wees welkom. Enthousiaste schakers, jonger en ouder, staan klaar om u alle hoeken van het bord te laten zien!