Interne Competitie P3 R26 2019-04-05

Nout van Eck speelde tegen Hans van Capelleveen. Nout paste de gouden regels nog niet helemaal toe en ging iets te vroeg in de aanval. Hans, die de plannetjes van Nout wel doorhad, pareerde de aanval en Nout verloor zijn eerste pion. Ook de tweede pion ging er aan na een combinatie waar Hans net wat dieper doorrekende. Maar Nout geeft niet op. Die gaat door met leuke plannetjes. Nout had een mooie combinatie bedacht waarin hij met een dubbele aanval de dame van Hans kon winnen. Hans had het echter gezien en ook de weerlegging bedacht. Met een tussenschaakje werden de dames afgeruild en toe verloor Nout zijn loper. Dat was te veel. Na nog een paar zetten te hebben gedaan zag Nout in dat het verloren was.

Vadim van Kuijk speelde met de witte stukken tegen zijn broer Julian. Nadat Julian zijn loper op g6 geslagen zag worden sloeg hij met de f-pion terug, met als voordeel: De halfopen f-lijn. Maar ook met een hangpion op e6. Vadim kreeg het betere van het spel en nadat Julian een pion won op e3 met zijn paard bleek dat zijn actieve stukken de koningstelling niet meer konden verdedigen. Met een charmant torenoffer op h7 was alle beveiliging van de koning verdwenen en stormde Vadims dame via b7 de koningstelling binnen om mat te geven. Mooi afgemaakt door Vadim die hiermee zijn tweede winst in deze periode scoort.

Hans van Riek had een slechte start tegen Jan Stuut. Hij verloor eerste een pion en kwam zwaar onder druk van de zwarte aanval van Jan. Door een doorstormende loper die eerst de ene toren aanviel en daarna door een röntgenaanval op de dame de andere toren buitmaakte kreeg Jan beslissend voordeel dat hij bekwaam te gelde maakte.

Robert Ratering en Lazlo van Kuijk leken gelijk op te gaan. Er werd nauwkeurig gespeeld en niets aan de ander toegegeven. Dit ontwikkelde zich tot een eindspel met beiden 4 pionnen waarbij Robert de zwarte loper had met zijn pionnen op zwart en Lazlo een paard had. Een remise was op zijn plaats geweest. Wie dacht hier te kunnen winnen? Allebei misschien wel, want er werd geen remise aangeboden. Door een onvoorzichtige zet van Lazlo kon Robert een röntgenschaak geven en het paard ging zonder compensatie verloren. Lazlo wilde graag zien of Robert dit kon winnen. Robert wilde graag laten zien dat hij dit kan.

Son Stavenuiter speelde tegen Brent van Dusseldorp. Op zich een zware loting voor Son die met verkort tempo speelt en daarin al zijn tijd ook gebruikt. En Brent had er moeite mee. Son speelde weer zeer geconcentreerd en laat zien dat de lessen van Martijn aan hem besteed zijn. De wedstrijd is niet of nauwelijks buiten de remisemarges geweest. Waar Son een pion wist te winnen kon Brent die daarna geforceerd weer terughalen. Ook hier een eindspel met 4 pionnen en een loper tegen een paard. Hier en daar werd een pion aan weerszijden opgerold en de remise was een feit. Weer knap van Frenkie! (lees alle verslagen en je snapt het..)

De periode kampioenen van de eerste twee perioden speelde tegen elkaar. Eric de Winter met de witten tegen Walter Manschot met de zwarten. En ook hier ging het gelijk op. In een gesloten stelling werden de voorbereidingen getroffen voor initiatief. Het moest over de d-lijn gaan plaatsvinden. Walter pakte het initiatief en had de mogelijkheid om met b6-b5 beslissend voordeel te bereiken. Eric zag, nadat hij gezet had, dat Walter zo de verdedigende dame had kunnen verjagen om daarna de loper te winnen. Helaas.. Walter zag het niet en ruilde materiaal af. Niet lang daarna werd remise overeengekomen.

Menno Potjer had wit tegen Dries van Eijk en speelde een bekende, offensieve opening waar de juiste reactie belangrijk is om goed spel te krijgen. Zwarts Ph6 was even ongebruikelijk als misplaatst en Dries offerde een paard voor een pion. Daarmee behield hij het initiatief en Menno had moeite om te ontwikkelen. Hij wandelde met zijn koning naar een veilige haven aan dame-zijde. Juist toen Menno een beetje uit de malaise kwam liet hij een aftrekschaakje toe waardoor zijn dame verloren ging. Hij masocheerde nog wat door voordat hij opgaf.

Als laatsten waren André van Kuijk en Wim Louwman nog bezig. Ook bij hen tekende de winst zich niet zo maar af. De stelling bleef ook hier lang gesloten en ook hier kwam de d-lijn uiteindelijk open. Wim verloor een pion met een onverantwoorde manoeuvre. In het dame eindspel toonde André aan dat hij begreep hoe dit gespeeld moest worden: Eerst nog een extra pion ophalen via schaakjes en daarna de dame naar een consoliderende plek brengen. Wim zag dat het niet meer te keepen was en gaf op.

En zo werd het weekend weer ingeluid na een avondje schaken onder het genot van een drankje van de zorgzame handen van Jan. Volgende week volle bak, wanneer de slotronde van poule 3D wordt gespeeld in de Paperclip. Komt dat zien!