Interne Competitie P3 R25 20190329

Voordat gestart werd met de interne competitie werd eerst nog René Mugie herdacht die in de loop van de week op 89 jarige leeftijd is overleden. Zie de In Memoriam elders op deze site.

Doordat we met een oneven aantal waren was het deze keer de beurt aan Nout van Eck om de bye in ontvangst te nemen. Hij wil natuurlijk niets liever dan schaken, maar eens per jaar kan je de beurt vallen om uitgeloot te worden.

Walter Manschot, de periodekampioen, maakte het Jan van Galen al vanaf de opening vrij lastig. De halfopen c-lijn met het mooie paard op c6 leverde Jan kopzorgen. Walter had daar al materiaal kunnen winnen maar hij had een mooier plan bedacht. In plaats van eerst de c-lijn te openen gaf hij schaak met Pe7. De koning ging naar h8. Vervolgens werd de loper in stelling gebracht waardoor met de dame op h5 een matje gloorde op h7. Jan dacht het te pareren met g6, maar dat leverde een mooie Df6# op.

Ook Wichard Weening liet zijn tegenstander, Robert Ratering, niet rustig ademhalen. Vanaf de start was f7 het doelwit. Robert liep al snel achter de feiten aan en Wichard kon kiezen op welke mooie wijze hij het kon afronden. Robert streed voor wat hij waard was maar het mocht niet baten. Knap punt van Wichard.

André van Kuijk mocht weer eens tegen een van zijn Kuijkens. Deze keer mocht Julian met de zwarte stukken weerstand bieden aan Padros Pollo. André was er als de kippen bij om het initiatief te nemen en hij creëerde veel ruimte op de damevleugel met het doorschuiven van c5.

Maar Julian bleek, ondanks dat hij al de hele middag geschaakt had, nog zo fris als een hoentje.

Maar André's haan leek altijd koning te moeten kraaien.. Hij zette b6 door als een kip zonder kop en gooide daarmee de knuppel in het hoenderhok. Julian rondde het mooi af en bouwde het uit tot winst. "Kip ik heb je!" zal hij gedacht hebben.

Lazlo van Kuijk speelde een ongelukkige wedstrijd tegen de weer scherp spelende Son Stavenuiter. Son speelt vanwege zijn jonge leeftijd met een kort speeltempo, maar hij gebruikt al die tijd wel. Lazlo was genoodzaakt om ook zijn tijd te gebruiken. De eerste de beste tactische wending dan al een stuk tegen een pion gekost. Hij was dus gewaarschuwd. Son speelde een prachtige koningsaanval die niet te keepen bleek. Mooie overwinning voor Son!

Rick van Emden speelde met de witte stukken tegen Jan Stuut. Beiden speelden scherp. Jan had veel last van de penning op zijn f6-paard. Rick hield die spanning er goed op. In het verre middenspel wist Rick de koningsstelling binnen te dringen met zijn dame en gaf hij mat op h8.

Wim Louwman speelde zijn systeem met wit tegen Vadim van Kuijk. Vadim nam, zoals gebruikelijk veel tijd in de opening en het middelspel. Dit resulteerde weer in een tijdsachterstand van 40 seconden tegen 40 minuten. Op zich dacht Wim lang genoeg na, maar Vadim wist er een doordachte combinatie in te bouwen waardoor hij een vrijpion kreeg tegen een kwaliteit. Met bloedspoed werd er nagedacht totdat Wim overzag dat zijn loper ongedekt stond. Dit stukverlies was onoverkoombaar. Vadim won.

Tot in middernacht maakte Hans van Capelleveen en Eric de Winter overuren. Hans wist Eric terug te dringen en stond positioneel heel prettig. Hij zette zoveel druk dat Eric gedwongen werd tot een geniaal loperoffer dat twee vrijpionnen opleverde. Hans reageerde adequaat maar dat kostte veel tijd. In de tijdnoodfase blunderde Eric een van zijn vrijpionnen weg. Tenminste: Hans had hem moeten pakken met zijn loper. Hans dacht dat het niet kon op straffe van mat, maar het had met schaak gekund en dat zag hij in de gauwigheid over het hoofd. In plaats daarvan deed Hans een verliezende zet en een paar zetten later gaf hij terecht op. Mooie partij en mooie winst van Eric, die daarmee op jacht gaat naar zijn zoveelste kampioenschap.