Interne Competitie P2 R21 | 2019-02-22

Aan bepaalde bomen groeiden de eerste lenteuitstulpingen, en het zachte weer droeg de stemming van de Schaakschoolmiddag als een echo richting middernacht. In de tussentijd schaakten twaalf jongere en oudere knapen partijen.

Walter kreeg de byebye, want oneven.

Op het zesde bord speelde Nout net iets teveel terugzetten, terwijl hij penningen had kunnen bouwen in de zwarte stelling van Dries, die feestelijk weer eens meedeed. Want de pionzetten op de koningsvleugel van Dries waren misschien wat doldriest (kort applaus), waardoor Nout stellingsvoordeel had kunnen bereiken met actiever spel. Nout beschermde zijn koning te weinig, en gaf na een pionzet een wegtrekschaak kado dat meteen tot mat leidde. Natuurlijk werd er nog uitgebreid geanalyseerd, en ook in het snelschaken liet Nout zien dat hij flink aan de weg aan het timmeren is. En, bovenal, straalt de spelvreugde van de jongeling af. Net zoals bij zijn tegenstander. Komt er wel!

Op bord vijf leek Hans W prima uit de opening te komen tegen Wim, maar hij zou achteraf zeggen dat hij al na 12 zetten een stuk achter kwam. Onhandig, en toen de zwarte loper over de diagonaal een monster werd, kwam Hans nog meer materiaal achter. Hans hield het voor gezien, en wist niet of hij nou aan- of uitstond.

Bord twee was voor Eric, die met de witte stukken tegen Robert aan mocht treden. Een leuke strijd ontbond zich, waar Eric met gevoel voor positie en precisie een stuk wist buit te maken. Hiervoor kreeg Robert een gedekte vrijpion, maar met beider torens nog op het bord leek dit kleinood niet genoeg om kans te maken op een resultaat. Eric maakte korte metten, en Robert heeft weer inspiratie om op de studietafel die laatste stap naar het 1800-niveau langzaam maar zeker te gaan maken.

Rick speelde de opening op het derde bord beter dan jeugdspeler Pepijn, die meteen het centrum aanviel. Op zich een uitstekend plan, maar niet als de koning nog niet in veiligheid is. Nu wist Rick met behulp van penning de pionnenstructuur van zwart in het centrum op te rollen, en een extra dubbele aanval kostte Pepijn de dame, tegen niets meer dan een loper. Het moge gezegd: Pepijn stribbelde nog zwaar tegen en wist dreigingen te creëren op de h-lijn, en zelf een stukoffer bleek een goede mogelijkheid om de materiële schade te repareren, of althans weer enigszins in balans te krijgen. Rick rekende goed, liet zich niet de kaas van het brood eten, en liep als een geoliede motor naar het punt. Onee, hij was juist blij dat hij even tussen de auto's uit was. Altijd een goede afleiding, dat schaken.

Op het eerste bord daagde Martijn de leider in de competitie Hans van C uit met een gambietje, dat werd aangenomen. Geen hoofdvarianten, maar een relatief onbekende zet was het vervolg direct na de opening, die Martijn wat hoofdbrekens gaf om er achter te komen wat nu de beste voortzetting was. Eric wist in de post-mortem nog te melden dat Hans wel degelijk een hoofdvariant speelde, maar de hoofdverdachten speelden sub-optimale zetten. De zetten van Martijn waren net iets supper-optimaal (bami, met kipsate en ei, lekker man), waardoor hij een pion ging winnen. In inferieure stelling deed Hans een moptimale zet, en gaf lachend op. Martijn kruipt hierdoor iets dichterbij, en ook Eric deed goede zaken in de IC-stand.

De laatste partij van de avond werd gespeeld tussen twee jeugdspelers. Jan St met de witte stukken, en Son met de zwarte poppen, gaven elkaar geen duimbreed toe. Een partij op het scherpst van de snede, wat alleen al bleek uit het feit dat ze als laatste nog zaten te schaken, met veel bekijks van de omstanders. Beiden hadden een prima opening gespeeld, maar Son had met actief schaak een iets betere stelling opgebouwd. Jan, die de laatste weken duidelijk een stap heeft gemaakt, speelde solide, en trapte niet in alle schitterend opgezette stukoffers van Son. In plaats daarvan consolideerde hij zijn stelling, om het jeugdtalent geen idee te geven dat er iets te halen viel. Dat viel er toch. In het verre middenspel wist Son met handig manoeuvreerwerk een pion buit te maken. Jan kreeg daarvoor een b-pion, en dacht dat deze vrijpion genoeg zou zijn voor voordeel, maar het actieve spel van Son bleek nu zijn waarde te hebben, omdat hij de pion ging ophalen. Son bleef een pion voor. Jan, ook niet voor een kleintje vervaard, begon pionnen te ruilen, terwijl hij de torens op het bord liet. Een wijze keuze, omdat Jan daardoor steeds meer in de remisezone kwam. Son had bedacht dat hij zou winnen als er torens werden geruild, maar dat liet Jan niet toe. In een technisch remise-eindspel kwam de jonge kemphanen na uren geweldig spel puntendeling overeen.

Wat een niveau al! En dan te bedenken dat ze alleen maar sterker worden...

Laat u niet afschrikken: op de Velpse Schaakvereniging spelen alle niveaus, dus als beginner bent ook u van harte welkom, ongeacht de leeftijd!

Zeker volgende week, want op 1 maart houden wij Debutantendag!

Houd deze website in de gaten voor meer informatie.