Interne Competitie P2 R18 2019-02-01

Na de sneeuw van afgelopen week, zette de dooi mooi door, waardoor de schakers in goede getale naar De Paperclip kwamen, waar Jan en Hennie de koffie met liefde en aandacht hadden gezet. Zo brak de pleuris bij de zestien schakers al vrij vlot uit. Een heerlijke hersengymnastiek brak los. Voor sommigen zou de yoga de zaterdagochtend nadien ook geen overbodige luxe te zijn. Het blijft bijzonder hoe subliem spannend een spel voor twee spelers kan zijn!

Op het eerste bord kwam Hans tegen de in vorm verkerende Robert prima uit de opening. Met het actieve loperpaar zette hij de zwarte stelling van de relatief nieuweling op de VSV langzaam maar zeker meer onder druk. Robert bleef echter zonder blikken of blozen uitstekende zetten doen, en wist de zware stukken af te ruilen, waardoor de stelling met ongelijke lopers door geen van beiden beslist kon worden. Een prachtige remise voor Robert, en Hans liet de achtervolgers voor het clubkampioenschap enigszins terugkrabbelen.

Want op het tweede bord maakte Martijn korte metten met de alleraardigste Menno, die door een afspraak van Martijn een dik kwartier moest wachten totdat de eerste zetjes konden worden gedaan. Martijn had hem op de hoogte gesteld, en gelukkig had Menno een glossy bij zich waarin hij kon lezen. Nadat de schakers allebei prima uit de opening waren gekomen, sloeg Menno met het verkeerde stuk terug, waardoor Martijn met een loperpenning de dame kon winnen tegen een toren en een stuk. Vaak is dat niet per se winnend, maar deze witte dame domineerde het bord als een Engelse koningin, en Menno hoefde het niet bewezen te zien. Na nog enkele zetten gaf hij op, opdat hij voor den ijzel thuis ware.

Op het derde bord voltrok zich een klein drama. Jeugdspeler Son overklaste oudgediende Walter in de opening en het middenspel, en Walter moest met de zwarte stukken alle zeilen bijzetten om niet meteen te verliezen. Het lukte hem enigszins onder de druk uit te komen, maar Son zette geconcentreerd door. De tienjarige opende een tweede front, en kwam gewonnen te staan toen hij alle stukken van zijn tegenstander vast wist te zetten, terwijl zijn toren en paard mobiel bleven. Ook de actieve koning van wit was veel sterker dan de zwarte koning, die afgesloten was.
Walter had slechts één optie om zijn stukken te bevrijden. Son had op dat moment al voor herhaling van zetten kunnen gaan, maar besloot terecht om de zwarte stukken hun vrijheid terug te geven omdat hij beter stond. Op het moment dat wit een pion won, en via verscheidene dreigingen op het punt stond de hele stelling van Walter op te rollen, zag Walter nog één truc: een matje. Daar trapte Son in... Met een toren en een paard en zijn eigen pionnen die als blokkadestukken het mat mogelijk maakte had Son pech, en Walter geluk!
Na de partij waren beide spelers zeer sportief. Son baalde als een stekker, maar kwam er snel bovenop, na opbeurende woorden en uitgebreide complimenten voor zijn alweer schitterende spel. Walter slaakte een zucht van opluchting en stamelde; “Nou, dat kan wel eens de laatste keer zijn dat ik van hem win. Wat speelt hij goed!”
Son’s trainer wilde hem inschrijven voor de yoga een dag later, maar toen moest dit talent alweer een toernooi spelen, waarin hij gedeeld eerste werd!

Ondertussen had Rick met de zwarte stukken het initiatief tegen Hans W overgenomen. Steeds bleef Rick de juiste zetten doen, zowel strategisch als tactisch, maar Hans gaf even zo lang geen krimp, en bracht op prachtige wijze de ene na de andere tegendreiging in de stelling. Een gevecht op het scherpst van de snede, waarbij Rick uiteindelijk aan het langste eind trok. Met een dubbele aanval won hij een stuk, en hoewel Hans nog krachtig tegenstribbelde was het pleit beslecht: Rick pakte na enige debacle-partijen terecht het volle punt.

Jan S en Wichard (spr. uit: wiesjart) maakten en ook een fantastisch potje van. Met vindingrijke pionstructuren, en vechtend voor het initiatief, stonden ze elkaar op het schaakbord naar het leven. Wichard (spr. uit: wiesjart) had een toren naar de tweede lijn gebracht, om te zorgen dat Jan daar geen stukken kon neerzetten, maar enkele zetten later vergiste Jan zich, en liet pardoes een paard slaan op diezelfde tweede lijn. Spijtig, spijtig, spijtig, want het creatieve plan dat Jan ten uitvoer aan het brengen was, vond nu zijn Waterloo. Wichard (spr. uit: wiesjart) pakte het cadeautje graag uit, en wist, tegen een knap tegenspartelende Jan, de vis op het droge te brengen. Interessant hoe goed de nieuwe mannen zich ontwikkelen!

Eric en Brent vochten hun strijd uit in het centrum. Na een merkwaardige opening van Eric kreeg Brent duidelijk het beste van het spel, maar hij vergat e4 door te zetten en plotseling kwam de dame van Eric hele vervelende dingen doen tussen de zwarte stukken. Daarmede waren niet alle problemen voor Eric zijn witte poppen opgelost, maar het gaf Brent heel wat hoofdbrekens. De mannen kwamen remise overeen na een buitengewoon boeiende partij op niveau, omdat ze beiden niet door de goede defensie van de tegenstander heen wisten te breken.

Julian was tegen Nout een aanval op de damevleugel begonnen. Waar hij weken geleden ook met de witte stukken een schitterende stelling verkreeg, maar in het eindspel toch het lootje moest leggen, kon Nout zich niet vrijspelen van de overmacht van Julian's witte stukken. Al na anderhalf uur was het punt voor het oudste Kuijken.

Het creatieve schaak dat Hans van R laatstelijk laat zien mag hem wel eens wat meer punten opleveren. Hij speelt goed schaak, maar weet het steeds net niet te bolwerken tegen de gemotiveerde tegenstand. Ook tegen Dries wist hij met goed centrumspel actief te worden op een manier waar veel schakers nog een puntje aan kunnen zuigen, maar ergens halverwege het middenspel liet hij een tactiekje toe waardoor Dries materiaal voor kwam te staan. Dat liet de vervangend penningmeester zich niet meer ontglippen, en ondanks het sterke tegenspel van Hans haalde hij het punt binnen. Die punten gaan komen, wat wij Hans brommen!

Schakers van elk pluimage, elk niveau, elke leeftijd en elk karakter komen op vrijdag samen om de 64 velden als een veldheer te veroveren. Voor nieuwe spelers staat de deur altijd open, en de koffie klaar. Kom een keertje kijken, vrijblijvend, of meedoen als je wilt. De drempel is laag, en hoewel we serieus schaken is het steeds weer gezellig.

Eerst wat meer informatie verzamelen kan ook. Via deze website of per mail naar secretaris@velpsesv.nl. We horen graag van je!