Interne Competitie P2 R14 2018-12-14

In het kielzog van Amerigo en met een briesende Rudolf in de nek galoperen de paarden over de 64 velden. Ze ontvluchten het opsieren van de kerstboom en de witte kerstkaartwereld om tot rust te komen op het centrum, de diagonalen en de mooie open lijnen.

Want dat is de plek waar de schaker écht rust vindt. In een hoofd met combinaties en dreigingen is geen plaats voor aardse zaken. Daar zijn ze in de zevende hemel.

In deze tweede ronde in de tweede periode nam Austin Pelt het met wit op tegen Pepijn de Waal. Austin verspeelde al vroeg zijn dame en toe hij een mooie aanval over de open g-lijn plaatste dacht Pepijn nog een stuk te winnen. Het paard op f3 stond immers niet gedekt. Austin had de kans om de partij te winnen. Na met schaak de pion op g7 te winnen en de pion op d6-d7 schaak te geven kon een d8D met dubbelschaak geplaatst te worden waarna Dd6# mogelijk was. Helaas raasde Austin door, nam te weinig tijd, en ontglipte Pepijn aan een nederlaag. Pepijn kon daarna eenvoudig winnen met het grote materiële overwicht.

Hans Wolthuis kreeg tegen Nout van Eck snel het overwicht. Nout die 's middags twee diploma's had behaald (goed man!) was waarschijnlijk wat vermoeid. Voor hij het wist was via Dh5+ en De5 een toren op h8 verloren gegaan. Hans stond echter te kijken van de vechtlust en creativiteit die Nout aan de dag legde, want hij had nog veel zetten nodig om Nout op de knieën te krijgen. Wel gelukt: Hans won.

Robert Ratering speelde de mooie partij tegen Julian van Kuijk. In een stelling in het middenspel waarin eigenlijk niet zoveel aan de hand was startte Robert een koningsaanval. Hij had gezien dat het vogeltje op g7 het nest verlaten had waardoor zowel f7 als h7 eenvoudig onderdruk konden worden gezet. Het paard op g5 ondersteunde de dame op f6. "Wegjagen die dame" dacht Julian. Dd8 viel wel de dame aan maar dekte niet f7. En na Dxf7+ en Dxh7# kon Robert zijn vijfde winstpartij bijschrijven.

Met de witte stukken speelde Jan Stuut tegen Walter Manschot. Jan speelde weer met een gezonde bravoure recht door het centrum en dan rechtsaf richting de koning van Walter.

Voor Walter was het even billenknijpen want die jongeling stormde wel heel hard op hem af.

Maar Walter bleef rustig. Hij sloeg de aanval over de g-lijn af en wikkelde af naar een eindspel met T en L en een pion meer. Door de onvoorzichtigheid van Jan wist hij de loper te winnen en nadat de torens van het bord gingen hield Jan het voor gezien.

Menno Potjer en Wim Louwman speelden een regelmatige partij waarin aan weerszijden geen grote fouten gemaakt werden en langzaam maar zeker de meeste stukken werden afgeruild. In een eindspel met beiden drie pionnen en elk een loper van verschillende kleur werd de vrede getekend.

Hans van Capelleveen speelde tegen Lazlo van Kuijk een opening uit de oude doos. Na deze opening in 40 jaar tijd honderden keren gespeeld te hebben is het leuk om te zien hoe Lazlo deze, zonder kennis van de opening, frank en vrij te lijf gaat. Na wat onconventionele zetten gaat Lazlo vrij snel voor de koningsaanval. Hij had echter niet gerekend de mogelijkheid voor wit om na de op de dame gepende Pf3-e5 en de afruil van dames, een kwaliteit te geven om vervolgens een extra stuk te kunnen winnen op de damevleugel. De stelling van zwart stortte in. Het leek alsof alle stukken opeens op de verkeerde plek bivakkeerden. Lazlo speelde tegen beter weten nog even door. Maar verlies was onvermijdbaar.

Brent van Dusseldorp trof een ontketende André van Kuijk die na een goede opening de zwakte van e4 op de proef stelde. Hij kreeg een pion voor en gevaarlijke mogelijkheden op de eerste lijn. André bood remise aan in een stelling die op het oog beter voor André leek. Brent nam het dankbaar aan en gezamenlijk togen ze richting Dieren.

Dries van Eijk en Rick van Emden speelde een leuke partij. Waar Dries eerst een beetje in de problemen kwam doordat hij bang was voor Lg5xc3 (Niet nodig: De mooie loper op g7 mag zijn vogelnestje niet verlaten!) en daardoor zijn paard naar e2 haalde kon hij later de zwarte dame op a4 weer in zijn hok op d8 duwen. Rick zag gelukkig dat de loper op b5 zeer giftig was omdat deze met een dreigende Pc7+ indirect gedekt stond.

Rick kreeg een geïsoleerde pion op de d-lijn en Dries ging lekker in de aanval. Maar zijn stukken konden niet goed samenwerken waar die van Rick dat wel deden.. Dries kwam in de problemen en de aanval van Rick bleek dodelijk. Leuke partij voor beiden, maar Rick ging met het punt naar huis.

Geschreven op 16 december 2018.

#interne