Interne competitie P2 R11 2020-02-21

Drie borden met daaraan het handige aantal van zes schakers deden in vredige stilte hun zetjes achter het veldige bord. Genoeg voor een spannende avond, terwijl het tweede team de Wijchense prutsers aan het oprollen was, en wat jeugdspelers hun schaakheil elders zochten, of daags nadien aan de jeugdtoernooien in den lande mee deden.

Het werd de avond van de pionwinsten.

Nieuwkomer Herman mocht met de witte stukken subiet tegen Martijn aantreden, die vanwege het initieel oneven aantal, alsmede het feit dat hij toch de boel moest afsluiten, graag gebruik maakte van de mogelijkheid de stukken weer eens te beroeren.
Na een positionele opening kwam er een tactisch grapje in de stelling, dat Martijn wel zag, en Herman niet, waardoor de doorgeschoven d-pion geruisloos verloren ging.
Martijn bleef initiatief houden op de dame-vleugel, maar in plaats van zich als een mak schaap naar de slachtbank te laten leiden, opende Herman de koningsvleugel, en dirigeerde zijn stukken richting de vijandelijke koning. Martijn rekende één en ander door, hield zijn hoofd koel, en snoepte nog een pionnetje mee op de damevleugel, waardoor ook zijn stukken konden worden geactiveerd. Op het moment dat Herman dameruil niet meer kon voorkomen, gaf hij maar op. Uit de analyse bleek dat dat misschien iets te vroeg was geweest, maar een mooie pot schaak en enkele toffe schaakideetjes verder, bleef de sfeer uitstekend.

Op het tweede bord zaten Rick en Nout elkaar het leven zuur te maken. Nout had uitstekend opgelet bij de toptrainingen en begon het centrum van de witte stukken van Rick onder vuur te nemen. Daar tegenover stond dat hij een verraderlijke penning moest toestaan, die slechts door een heel aantal zetten ongedaan kon worden gemaakt, zonder veel materiaal te verliezen. Enkel een pionnetje, daar issie weer, moest de jeugdspeler inleveren.
In de Zwischenzeit had Rick door de open lijnen en diagonalen langzaam maar zeker een koningsaanval opgezet. Met dame en paard, ondersteund door loper en toren, kwam hij als een zot de zwarte stelling binnenzetten. Nout had het gevaar te laat door, waardoor hij te weinig verdedigers in stelling kon brengen, en probeerde het uiterste met een koningswandel, maar hij kon geen veilig heenkomen vinden.
Met de koning op e7, en danig in de weg staande stukken op d8 en d6, werd Nout met de witte dame op f7 mat gezet.

Het eerste bord was voor periodekampioen Ruud, die met wit al snel tegen een stelling aankeek met tegengestelde rokades. Zoals het plan betreft speelden beide mannen op koningsaanval, maar met secuur gedrag, waardoor de verdediging niet verwaarloosd werd.
De eerste die in de fout ging was Robert. In plaats van zijn pionnen door te schuiven naar de vijandelijke koning, liet hij een centrumpion ongedekt staan, die Ruud kon slaan met schaak. Een presentje, maar stoïcijns als Robert is, bleef hij goede zetten doen, en had wit het vrij lastig om door de zwarte verdediging heen te komen.
Het witte lopertje leek behoorlijk wat sterker dan het zwarte paardje, maar toen Robert ook een tweede verdediger in zijn koningsstelling had weten te manoeuvreren, leek er niet snel een einde aan de partij te komen.
Met fijnzinnig spel bouwde Ruud zijn aanval uit, en voordat het doek viel gaf Robert plotseling op: hij zag er geen heil meer in. Wellicht ook iets te snel, maar toegegeven - het lot leek onafwendbaar.

Potje doen?
Meld je aan om 19:50u in de Paperclip.