Interne competitie P2 R1 2019-11-29

Op vrijdag 29 november liep de Paperclip weer gezellig vol met schakers, die nog de mond vol hadden van de gezellige jubileumavond een week geleden. André had nog wat hapjes meegenomen, zodat de monden nog wat langer vol konden blijven. Sommigen maakten daar (beduidend) meer gebruik van dan anderen.

Walter Manschot leefde nog een beetje in het verleden. Hij dacht dat het de laatste avond van de eerste ronde was en dat het resultaat niet veel uit zou maken voor de periodestand. Daar misrekende hij zich in, want het is alweer de eerste ronde van de tweede periode en dus mocht Walter eigenlijk niet verliezen van Jan van Galen. Maar dat deed hij wel, met zwart. Jan won op overtuigende wijze en lijkt aan een revival bezig. U bent gewaarschuwd.

Nout van Eck speelde met zwart tussen de zalmhapjes door tegen Robert Ratering. Onze jeugdspeler kwam goed uit de opening, maar dat deed Robert ook. Toen kwam het echte schaken op gang en Robert besloot een aanval op te zetten waar Nout niet het goede antwoord op had. Nog iets langer nadenken Nout!

Lazlo van Kuijk en Eric de Winter maakten er zoals altijd een taaie pot van. Er werd zo lang geen stuk geslagen, dat Robert er een beetje zenuwachtig werd. Het was wachten op wie het eerste foutje maakt. Rond zet 20 bleek dat Lazlo te zijn en toen stortte zijn bouwwerk ook gelijk als een kaartenhuis in elkaar. Hij toog naar de bar, waar hij ongetwijfeld tegen een cola aanliep.

Alsook tegen zijn broer Julian van Kuijk, die met wit al had verloren van zijn vader André. Julian trok fors ten aanval en leek optisch wat beter te staan, met name door een actievere stelling. Maar hij overzag dat wat ogenschijnlijk afwachtend geschuif met de lopers van André een enigszins flauwe test wast of Julian de dreiging van een gepende toren zou zien. En dat bleek niet het geval. Met een kwaliteit voor verslapte André voor de verandering eens niet en al snel kon Julian als een bezetene een werkstuk voor zijn opleiding ICT afmaken, waarvoor de deadline diezelfde avond was. Om 23.40 lukte hem dat ook. Bravo!

Bij Rick van Emden tegen Son Stavenuiter gebeurde iets geks. Rick speelde een prima partij en dreigde een stuk te slaan. Son dekte en bood sluw remise aan. Rick vergat rustig te blijven en te tellen (3 keer aangevallen, 2 keer gedekt: toeslaan), maar begon spoken te zien (ai, hoe herkenbaar). Hij joeg de spoken weg door remise aan te nemen, wat Son wel drie keer checkte omdat hij het niet kon geloven. En de hele avond lang kwamen de spoken regelmatig luid schaterlachend langsvliegen. Een harde les voor Rick, een gewonnen remise voor Son.

En dan de nieuwe koning tegen de aanstormende kroonprins: Ruud Verhoef, de kersverse kampioen van ronde 1 (alleen Walter wist dit blijkbaar niet) met zwart tegen de andere man in vorm: Alain van der Velde. Beide speelden zo te zien een partij uit één stuk, zonder dat er heel veel geks gebeurde. Alain vocht voor wat hij waard was, maar Ruud was (nu nog wel) simpel een maatje te groot voor hem. Leve de koning!

Het slotakkoord was voor Hans van Riek tegen Erika Belle. Erika, zichtbaar genietend van de olijven en druiven, had verder echt een hele kluif aan Hans. Tot laat in de avond was het verschil op het bord alleszins beperkt en daar feliciteerde Erika Hans ruimhartig voor. Nadat hij haar had gefeliciteerd met de overwinning. Leve de koningin!

Omdat de koplopers wonnen, veranderde er weinig in der rangschikking. Son stijgt van 13 naar 10 en Jan van Galen van 9 naar 7, waarmee hij Walter voorbijgaat, die dus weer wat uit te leggen heeft thuis.

Geschreven op 30 november 2019.