Interne Competitie P1R12 2017/2018

Met hier en daar nog een rondzwervende pepernoot, die daar door een Schaakpiet was neergegooid, om het 's middags gehouden jaarlijkse Pepernotentoernooi met de jeugd extra zoet te maken, stonden er ook schaaltjes met de kleinste koekjes klaar voor de liefhebbers.

Doordat de taxi van Erika niet tijdig was gearriveerd kon onze Grande Dame niet om 20:00u aanwezig zijn, en de indeling was al gedaan. Hoe handig was het dat door het oneven aantal Martijn nog beschikbaar was, en de eerste-team-spelers namen plaats aan het achtste bord.

Erika en Martijn hielden elkaar in de opening lang in de tang. Het evenwicht was aanwezig, en hoewel Martijn voor gelijkwaardigheid vocht, wist Erika met goed spel de lijn van het spel te bepalen. Misschien had zij voor een iets rustiger opbouw moeten kiezen, want toen er wat teveel stukken naar voren kwamen, kon Martijn het initiatief overnemen. Dat bouwde hij langzaam uit, en de samenwerking van de witte stukken van Erika begon wat problemen te vertonen. Dat bouwde de kopman langzaam uit tot een overwegend eindspel, dat Erika pardoes opgaf.

Op het zevende bord had Menno geen enkele moeite om de stelling van Hans van Riek binnen te dringen. Met oog voor detail maakte Menno het Hans steeds lastiger, en op een gegeven moment met Hans materiaal inleveren. Dit buitenkansje liet Menno zich niet meer ontzeggen, en hij maakte het keurig af, ondanks het knap gevonden stramme tegenspel van Hans.

De twee jeugdspelers Son en Lazlo maakten er een centrum-gevecht van. De dubbelpion op de f-lijn gaf voor Lazlo met de zwarte stukken mooie aanknopingspunten. Hoewel Son nog enkele malen de enige zet vond, sloeg hij zomaar het paard terug die net een toren had gewonnen, in plaats van eerst het zwarte paard op f4 te nemen. In dat geval was de stelling nog steeds goed voor zwart, maar speelbaar voor Son. Dit deed hij niet, waarop Lazlo meteen van de mogelijkheid gebruik maakte om de witte koning mat te zetten.

Jan Stuut had met de witte stukken tegen Ruud een aardig offer verzonnen op f7. Dat leek helemaal goed te gaan, en Ruud had er geen seconde naar gekeken, zo zei hij eerlijk in de post-mortem. Er zat echter een hiaatje in de berekening van Jan, waardoor de tussenplaatsing met Df7 het stuk voorsprong voor zwart behield. Dat vond Ruud prima achter het bord, waardoor Jan een stuk achter bleef, en zijn moed niet beloond zag. Toch weer een uitstekend creatief idee van deze jeugdspeler. Komt die doorbraak er dan nu toch?

André en Jan van Galen speelden een buitengewoon interessante partij, waarbij André met de witte stukken en de open h-lijn de zwarte koning onder vuur leek te nemen. Jan probeerde de dames af te ruilen, maar dit liet André terecht niet toe. Eén der omstanders moest anderen overtuigen dat de mat-combinatie toch echt wel klopte, en hoewel André hem niet zag, was de omdraairegel hier ook van toepassing. Het torenoffer erna was prachtig, en het mat was niet te voorkomen. Uitstekende overwinning voor de oudste der Kuijkens.

Walter pakte de opening van Jonathan voortvarend aan: een pionzetje teveel in de opening van zorgde voor een matdreiging op f7, die enkel door een stuk op te offeren kon worden voorkomen. Jonathan vond dit offer onder de druk knap, maar kon daarna niet voorkomen dat Walter met zijn paardenpaar de zwarte stelling steeds dieper binnendrong. Het aantal mogelijkheden is bij schaken soms onmenselijk, en op de zoveelste dreiging capituleerde Jonathan. Er was geen houden aan.
Heel sportief speelden de mannen nog een tweede partij, omdat er anders wel erg vroeg huiswaarts gegaan kon worden. Deze werd door Jonathan gewonnen, maar ja, die telt niet meer voor de interne competitie.
Jonathan blijft met 200 punten 14e op de ranglijst, terwijl Walter naar de 4e plaats stijgt.

Hans van Capelleveen had, na een complexe opening tegen Wim, aan het begin van het middenspel een prachtig en volledig correct positioneel paardoffer op f4. Maar het leek ook een kwestie van tijd voordat Wim zijn volledig inactieve stukken op de damevleugel zou activeren, om wellicht voor een verrassing te gaan zorgen. Met kansen over en weer, die niet gegrepen werden, bleven de zwarte stukken van Hans altijd licht in het voordeel, ondanks de materiële achterstand. Het dominerende loperpaar bleef zijn werk doen, en in het laatste uur sloeg de moeheid bij Wim in. Hij gaf zomaar een kwaliteit weg, zonder zijn stelling te verbeteren, en Wim kwam dat niet meer te boven. Clubkampioen Hans won de meest complexe partij van de avond, en bleef in het spoor van Brent.

Brent speelde met de witte stukken tegen Julian, die niet helemaal lekker om wist te gaan met de tegengestelde rokades en de daaropvolgende koningsaanval. Het pionnetje op h4 moest niet worden geslagen, want de open lijnen voor zijn zwarte koning gingen Julian fataal worden. Toen hij zijn dame moest inleveren tegen een toren was het pleit snel beslecht, en Brent bouwde hiermee zijn voorsprong uit.

Ook een keertje schaken?
We hebben borden en stukken genoeg!