Interne Competitie P1 R9

Terwijl er twee jeugdteams hard aan het werk waren om de gevestigde orde te weerstaan en Pieter en Brent in een bekerduel zaten speelden de andere schakers hun partijen in de interne competitie. Het ging er weer serieus aan toe op deze vrijdagavond met een hoog Hans-gehalte.

 

Op het eerste bord zaten Paul Stoffer en Wim Louwman, teamgenoten in het tweede team, elkaar het leven moeilijk te maken. Paul, dwong met zijn gebruikelijke aanvallende stijl, Wim direct tot creatief verdedigen. Dat leverde een meer-pion op de damevleugel op tegen een pion minder op de koningsvleugel. Doordat het een hangpion was kon Paul er niet direct gebruik van maken. Wel leverde het hem een fijn steunveld op voor de loper. Uiteindelijk kregen de dames meer spel en zag het er aan beide kanten gevaarlijk uit. Toen het Wim te heet onder de voeten werd offerde hij listig een loper op e5. De dame van Paul werd gedwongen bepaalde velden uit het oog te verliezen waardoor Wim eeuwig schaak kon geven.

Op het tweede bord leverde Vadim van Kuijk moedig weerstand tegen Ruud Verhoef in een voorlopig nog ongelijke strijd. In het middenspel gaf het machtige paard op d5 de doorslag door een meervoudige aanval die niet te pareren was. Vadim gaf op.

Hans Wolthuis speelde met het witte hout tegen René Kniest. René opende effectiever waardoor, na het openen van het centrum, een aanval snel werd opgezet op de vijandelijke koningsstelling. Hans kon niet alle stukken tijdig mobiliseren, maar trachtte met een toren de aanval af te slaan. Deze toren had echter geen vriendjes in de buurt en nadat deze werd afgeruild werd Hans ge-h-lijnd. Het punt ging naar René.

Walter Manschot speelde tegen Erika Belle die de weg naar de schaakzaal weer gevonden had. Na een rustige start werd de stelling wat meer open. Al vroeg op[ de avond werd de vrede getekend. Uiteraard werd er daarna nog lekker doorgeanalyseerd om te zien waar het beter had gekund en hoe het ook had kunnen aflopen. Tevreden togen beiden huiswaarts.

André van Kuijk had een drukke avond. Hij speelde zelf met wit tegen Hans van Riek. Daarnaast was hij zeer begaan met de ontwikkelingen in het 5e team wat voor de helft bezet was met zijn eigen kroost. Ondanks die afleiding wist André snel het betere van het spel te krijgen. Duidelijk een ongelijke strijd waarin Hans na een aantal goede combinaties van André zijn meerdere moest erkennen in de trotse teamleider van Velp 5j (Zie verslag)

Als laatste kwam Jan van Galen kort na achten binnenwaaien. Hans van Capelleveen dacht een vrije avond te hebben waarin hij op zijn gemak de jeugdteams kon begeleiden. Het liep anders; de loting bepaalde dat Jan mocht beginnen. Jan speelde een goede partij waarin hij continue een klein plusje hield met wit. Hij rokeerde lang en opende de aanval op de zwarte koningsstelling. Hans bracht, ter verdediging, zijn toren naar h8 en oende daarna de damevleugel net  b5. Dat bleek zijn redding want daardoor kwam er een gemene combinatie in de stelling die snel de doorslag gaf. Terecht gaf Jan op en als enige Hans won Hans.