Interne competitie P1 R9 2019-10-25

Het is mooi om te zien dat, wanneer Velp 1 een thuismatch in de SOS competitie moet spelen, er toch nog 7 borden bezet worden voor de interne competitie. Alhoewel, een oplettend lezer zal zich herinneren dat de klacht nu juist is dat er maar weinig spelers uit Velp 1 aan de interne meedoen. Dus eigenlijk was het op 25 oktober gewoon business as usual voor de interne competitie. Met natuurlijk wel gewoon als extra leukigheid de match van het 1e tegen SMB 1, die door ons team met 5-3 werd gewonnen. Saillant detail dat dit dezelfde uitslag is als waarmee Velp 2 SMB 3 onlangs had verslagen.

Maar dan de interne. Op bord 1 de langverwachte match tussen Eric de Winter en André van Kuijk. Alhoewel het nooit officieel bevestigd is, gaan de geruchten dat Eric afzag van een invalbeurt in Velp 1 omdat hij meer uitzag naar deze vriendschappelijke titanenstrijd. Of nou ja, Eric is in principe natuurlijk beter dan André. Maar toch, eerdere partijen waren altijd taai en verrassingen zijn niet uit te sluiten. De eerste verrassing kwam in zet 11: Eric blunderde en als André iets beter had gekeken, had hij zo een stuk of dan toch tenminste een kwaliteit kunnen binnenharken. André zette echter zijn positionele plan voort en zag dus dit langsscherend laag fruit op dat moment niet. Eric zette flux de boel op slot. André kreeg later de arme witte loper wel in het vizier, maar het momentum was voorbij. Bij Eric weet je het nooit. Zo lijkt hij de vriendelijke positionele schuiver, zo blijkt het voorbij met Mr Nice Guy en komt er een woeste aanval op het bord. Ook nu. André hielp hem een handje door de geslagen pion op g7 terug te slaan met de f-pion in plaats van de h-pion, wat Eric een tussenschaakje gaf. André spartelde wel, maar als een vis op het droge. Eric maakte het bijzonder mooi af. En zijn gezicht glunderde van oor tot oor. En de omstanders joelden al van jolijt voordat André goed en wel de misère kon overzien. De uitdager feliciteerde de leider, die hiermee vaster in het zadel komt te zitten.

Anekdote: Ruud Verhoef viel dus (ook voor hem onverwacht) in bij Velp 1, in plaats van de verwachte Eric. Ruud deed hiermee goede zaken: remise voor Velp 1 (en dus bijdrage in de winst) en door NIET te spelen klimmen naar de tweede plaats in de interne. Sterk!

Naast bord 1 weer eens een ouderwets potje oud tegen jong. Walter Manschot mocht proberen om de aanstormende Lazlo van Kuijk, die de laatste weken opmerkelijk goed presteert, weerwoord te bieden. Dat lukte Walter simpelweg niet. Lazlo ging met zijn pionnen stormachtig door het midden naar voren en had ook via de flanken dreigingen. Het hele bord stond in brand en de zwarte stukken leken wel bezig met een soort rituele dans (menuet) teneinde wit over de kling te jagen. Het feit dat het eindigde met een blunder van Walter was bijzaak, het was immers uitstel van executie. Daar had Walter vrede mee en hij feliciteerde Lazlo van harte, die het ging vieren met voor de verandering een colaatje. Lazlo staat op de ranglijst nu op 4, net achter zijn vader.

Op het derde bord zagen we Julian van Kuijk tegen Wim Louwman, wedstrijdleider i.o. tegen voorzitter. Volgens Julian was het een goede partij, waarin beiden voorzichtig manoeuvrerend de tegenstander aftastte om te kijken of er wat te halen viel. Geen van beiden maakte een echte fout, en geen van beiden durfde het avontuur echt aan. Het werd een verdienstelijke remise, waarmee Julian op de ranglijst op zijn beurt weer net achter Lazlo staat.

Dan op bord vier een bestuursmatch: Dries van Eijk tegen Hans van Capelleveen, die vanwege het anders oneven aantal toch maar meedeed (en dat weer omdat Robert Ratering er wel was, maar even niet de stress van de interne wilde ervaren). Over zijn partij zei Hans (in een ander lettertype): Dries speelde een onregelmatige opening waarin hij al in de aanval ging voordat hij gerokeerd had. Hans speelde het echter rustig en ging de doldrieste tactische wendingen uit de weg. Hans ontwikkelde rustig door, behield het loperpaar en liet Dries in zijn dubbelpion gaarkoken. Toen Dries zijn koning naar f2 bracht om de zwakke pion op d3 te dekken opende Hans de f-lijn en dwong Dries tot een kwaliteitsoffer. Na de afruil verstevigde Hans de f-lijn en de onbeschermde koning in combinatie met hevige tijdnood dwong Dries tot overgave. Hans is dus (ha, gewone lettertype weer) met 3 uit 3 eigenlijk de best presterende speler van de interne. Dat is hartverwarmend om te zien.

En dan Alain van der Velden tegen Rick van Emden. Alain stond lang beter, maar Rick vocht zich knap terug. Hij had een gigantische aanval op de koningsvleugel opgezet. Alles draaide om het tempo. Uw verslaggever had in zijn hoofd al het punt aan Rick gegeven. Maar Alain kwam een tijd daarna melden, dat hij het eerst had weten af te wimpelen naar remise, maar dan moest Rick wel voor eeuwig schaak gaan. Dat deed hij niet, waarmee Alain won. Alain komt wel heel hard op de top van het klassement afstuiteren, we zijn allen hiermee gewaarschuwd.

Nout van Eck speelde op bord 6 tegen schaakschoolgenoot Son. Of het nou door ontzag voor zijn opponent kwam of iets anders, feit is dat Nout zich heel snel in een hopeloze positie manouvreerde. Son had pion of f7 en toren op e8 met schaak,  wat Nout alleen maar kon afwenden door toren op d8 te zetten. Hij zag in dat verder doorspelen geen zin had en gaf op. De jongeheren gingen niet naspelen, want dat deden ze liever thuis. Enkele oudeheren deelden hun ervaring dat het toch echt meerwaarde heeft om met je tegenstander een partij te analyseren in plaats van enkel met de computer (slash vader). Daar werden de jongelingen warm noch koud van.

En dan Hans van Riek en Jan van Galen op bord 7. Jan heeft de laatste tijd wat moeite met de partij over de streep te trekken, maar dit keer lukte het hem met verve. Zoals Hans over deze partij verzuchtte op het moment dat hij opgat: 'Het was niks, het is niks en het zal nooit wat worden'. Tsja Hans, dat gevoel kennen we allemaal.

Al met al een alleraardigst leuke avond. Onze nieuwe zaal in de Paperclip lijkt toch wel prima geschikt voor combi externe en interne competitie, al moet er dan wel met tafels worden gesleept. Nog drie rondes in deze periode. Wie houdt Eric van het periodekampioenschap af? De volgende strijder die deze uitdaging opneemt zal naar verwachting Ruud Verhoef zijn. Dat is natuurlijk een mooie affiche waar hopelijk veel spelers op afkomen. Alsook om parallel zelf een leuke pot te spelen op een van de lagere borden.