Interne Competitie P1 R8 2018-10-26

Het was fijn om Hennie weer op de Paperclip te kunnen zien. Uiteraard niet om achter de bar te staan maar om lekker te kunnen kletsen. Gelukkig herstelt ze erg goed van de operatie die ze heeft ondergaan.

Julian van Kuijk had geen kind aan Austin Pelt. Austin had een hele tijd niet meer geschaakt en was vergeten dat je betere zetten aflevert als je langer nadenkt. Niet erg: De volgende keer weer langer nadenken en het zal beter gaan.

Vader Victor Pelt, ook sinds lange tijd weer van de partij, nam het op tegen Nout van Eck. Nout paste de gouden regels niet goed toe en kwam in de problemen toen zijn toren die gepend stond aangevallen werd door een pion. Maar Nout rechtte zijn rug en begon (helaas net iets te laat) beter te spelen. Victor lette echter goed op en verzilverde zijn materiaalvoordeel met een mooie overwinning.

Rick van Emden speelde met wit tegen Son Stavenuiter. Het ging er redelijk tactisch tegenaan in een open stelling. Het kon echt alle kanten op vallen. Stukje bij beetje kreeg Rick meer vat op de wedstrijd. Hij kon zijn stukken naar je juiste velden dirigeren en de stukken werkten goed samen. Dat leverde niet alleen materiaal op maar uiteindelijk ook een mooie matsituatie op h8.

Wim Louwman en Walter Manschot speelde tegen elkaar. Ze zijn goed tegen elkaar opgewassen en dat zie je in de partij terug. Wim startte meteen een koningsaanval met pionnen op e4, f4 en g4. Zaak om de f-lijn te bezetten en door te stoten. Maar Walter, ook niet voor een kleintje vervaard, manoeuvreerde zijn stukken in de beperkte ruimte naar de juiste velden om het te keepen. Met torens op h7 en g8 werd de aanval afgeslagen op de koningsvleugel en werd de strijd naar de damevleugel gebracht. De omschakeling kon Walter net op tijd realiseren. Hier werd een paard naar het startveld geretourneerd om weerstand te bieden. En toen ook Wim inzag dat hij er niet doorheen zou komen werd de vrede getekend.

Jan Stuut speelde met wit tegen Jan van Galen. Beiden zijn de laatste tijd lekker bezig dus dit beloofde een leuke strijd. En dat werd het ook. De ervaring van Jan van Galen gaf uiteindelijk wel de doorslag. Want de oude meester weet dat een toren verdubbeling op de tweede of zevende rij killing is. En dat bleek ook. Jan won.

De kans dat André van Kuijk tegen een van zijn zonen moet aantreden is best wel groot. Toch is het pas de eerste keer dit seizoen. André speelt met zwart tegen Lazlo. En dat verging André eigenlijk heel goed in de opening. Hij won een pion in het centrum en legde de druk op c2 om er een tweede bij te winnen. Lazlo is tactisch echter een tovenaar en wist met een mooie combinatie een stuk te winnen. André wachtte het verder niet af. Er werd nog wel lang nageanalyseerd want Vadim moest ook nog met de auto mee.

Eric de Winter had Hans van Capelleveen vanaf de eerste zetten in de tang. Eric stond beter maar niet beter genoeg. Hans moest een soort afbraakschaak spelen om niet onderuit te gaan maar daar mee hield hij wel de remise met zwart.

En hoewel Martijn Boele had beloofd dat hij zijn pupil Vadim van Kuijk zou vermorzelen komen beloften niet altijd uit.. Vadim was super geconcentreerd en weet de spanning tegenwoordig heel goed te reguleren. Hieraan zie je dat hij vorderingen maakt als schaker. Want schaken is niet alleen nadenken. Schaken is ook omgaan met omgevingsfactoren en tijdens het schaken zelf controle houden over het denkproces vanaf meta-niveau.

Heel goed was het dan ook dat hij op het beslissende moment zijn toren van de a-lijn naar de f-lijn bracht en activiteit prefereerde boven het verdedigen van een pionnetje. Natuurlijk, bij het spelen van Taf1 was de pion giftig. Pakken zou een dubbele aanval opleveren op koning en toren. Maar daarna was de pion nog steeds niet belangrijk. Het voordeel in activiteit en ontwikkeling was de pion meer dan waard. Dat zag Martijn ook. Hij wist uit de geseling te komen en twee mooie lopers voor een toren te krijgen. Maar in het eindspel kon Vadim remise door eeuwig schaak op het bord krijgen. Waardoor de pupil remise speelde tegen de meester en allerminst verpletterd werd.