Interne Competitie P1 R7 2018-10-19

Robert Ratering speelde voor de tweede keer tegen Nout van Eck. Nu met wit. Nout trok meteen weer fel van leer. Hij startte meteen een koningsaanval en bracht zoveel mogelijk materiaal naar de koningsvleugel. Je kunt zien dat hij echt een plan uitvoert en daaraan herken je al een goede schaker in deze jongeling. Hij was wel wat onvoorzichtig. Nadat Robert hem een keer de mogelijkheid had gegeven zijn zet terug te nemen (anders had hij zijn dame nooit meer teruggezien..) werd de tweede keer een loper geïncasseerd. Robert bleef rustig en in het voor Robert gewonnen eindspel met een paar pionnen en een stuk meer hield Nout het voor gezien.

Hans Wolthuis speelde met de witte stukken tegen Pepijn de Waal. Na eerst een pion in het centrum gewonnen te hebben won Hans stuk na stuk van Pepijn. Je ziet bij elk jeugdlid dat ze moeten leren geen stukken weg te geven. Dat duurt altijd even maar uiteindelijk leren we allemaal dat we eerst de controle doen of er niets ongedekt staat, er een dubbele aanval mogelijk is of gemene schaakjes inzitten voordat we de zet uitvoeren. En Hans verwonderde zich over het doorzettingsvermogen van Pepijn. Waarom gaf de jongen niet op? Heel simpel: Omdat Pepijn zoveel mogelijk wil leren. Hoe langer de partij duurt, deste meer situaties ziet hij en kan hij straks weer herkennen. En tot pat liet Hans zich niet verleiden die gaf gewoon mat.

Menno Potjer had de witte stukken tegen Hans van Riek. Menno speelde goed op de zwakheden van Hans' stelling. De pion op de H-lijn was reddeloos verloren en daarna kwam het zware geschut de stelling binnengefietst. Menno won.

Jan van Galen en Walter Manschot maakten er weer een mooie pot van. Lekker open stellingen waarin Jan en Walter beiden mooie dreigingen over diagonalen en lijnen lieten zien. Nadat Walter over de e-lijn was binnen gedrongen werden de laatste lichte stukken afgeruild en zette Walter Jan met de rug tegen de muur op de eerste rij. Maar Jan hield het matveld goed gedekt met zijn dame en nadat de dame van Walter van de c-lijn werd verdreven blonk een mooi mat in twee met Tc8+ en Dh5#.

Jan Stuut mocht het met de witte stukken proberen tegen Dries van Eijk. Ook nu weer koos Jan voor de goede zetten in plaats van de mooie. Hij won een pion en een stuk waarvan Dries dacht "die komt nooit meer weg". Maar jan ging er voor zitten en speelde super geconcentreerd verder om zijn paard te behouden. Toen Jan zijn paard uit de penarie had gewerkt erkende Dries in Jan zijn meerdere en gaf sportief op. Knap van Jan!

Rick van Emden mocht spelen tegen de weggezakte Hans van Capelleveen die al twee nullen achter zijn naam heeft staan. Maar Rick zag spoken en in plaats van het toestaan van een dubbelpion op de koningstelling gaf hij zijn paard op f3 weg. Nog even hield Rick de druk op de ketel maar nadat een loper werd genomen die door een gepende pion werd gedekt (En een gepend stuk is een slechte verdediger.) gaf Rick op.

De topwedstrijd de avond was de wedstrijd van Brent van Dusseldorp tegen Eric de Winter. Nadat Eric een witte pion op f6 won, bleek dat Brent die best kon missen. Alle pionnen van zwart stonden op dito velden en de enige loper van Eric stond ook op een donker vlak. Brent hield de stelling gesloten en toen de tijdnoodfase dreigde aan te vangen werd tot remise besloten.