Interne competitie P1 R3 2019-09-06

Jan van Galen mocht proberen de jeugdspeler Nout onder de duim te houden. Dat lukte. Met goed centrumspel en het verjagen van stukken op de damevleugel maakte Jan een pionnetje buit, en nog eentje op f7. Zoals altijd bleef Nout goede zetten doen, en door die goede zetten kwam er een prachtige combinatie in het spel, waardoor de jongeling meteen het nadeel in zijn voordeel terug had kunnen halen. Helas, hij zag het niet, en ging ten onder aan de oudgediende. Nog wel... nog wel...

Ook Hans Wolthuis kwam voortvarend uit de startblokken tegen jeugdspeler Son. Met zijn favoriete opening nam hij het centrum op de korrel, en ging gelijk Jan van Galen ook drukken op f7. De kleine combinatie die erin kwam kostte Son een kwaliteit, maar hij had wel degelijk compensatie op de damevleugel, waar hij twee verbonden vrijpionnen had die plotseling erg vlot naar de overzijde liepen. Met goed rekenwerk, en ten tijde van tijdnood, stonden de stukken van het Velpse toptalent veel beter samen te werken dan de kneusjes van torens van Hans. Dat werd hem ook fataal: de geoefende schaker weet dat twee pionnen op de zevende rij een dame waard zijn, en zo geschiede. Hans moest beide torens inleveren voor de vrijpionnen, en van een kwaliteit achter kwam Son een toren en een paard voor te staan. Son maakte het professioneel af: het paard werd geofferd tegen de vrije centrumpionnen van wit, terwijl de toren alle andere pionnen opsnoepte. Hans gaf zich gewonnen.

Brent maakte er met de witte stukken een centrumopening van, die transponeerde naar een koningsaanval. Walter wilde niet meewerken aan een snelle tocht huiswaarts, en verdedigde taai, tezelfdertijd de koning centraliserend, en de h-lijn overnemend. Omdat Brent niks meer te zoeken had op de vleugels, en er heel wat tactiek inzat in het centrum, met loperoffers en paardvorkjes, leek wit het beste van het spel te houden. Het duurde tot het verre eindspel om het punt binnen te hengelen. Daarvoor had Brent wel een fout nodig van Walter, maar als de tegenstander nul fouten maakt kun je nooit winnen. De tweede pion die Brent soldaat maakte kon nagenoeg straffeloos naar de overzijde wandelen, en als dat dan een dametje dreigt te worden, is het pleit vaak beslecht. Walter moest zijn koning omleggen.

Julian en Lazlo vochten een schitterende strijd uit op de 64 velden. Met afstand de meest interessante partij van de avond, en van een hoogstaand niveau. Julian bouwde zijn zwarte stelling keurig op, terwijl Lazlo met het voordeel van de witte stukken op zoek ging naar aanval. Die leek er ook te komen, maar met prachtig rekenwerk van beider zijden leek er niets doorslaands in de stelling te zitten. Bij de komende toptraining van aanstaande vrijdag zal onder andere deze partij uitgebreid besproken worden. Het was daarom extra jammer dat de partij enigszins als een nachtkaarsje uitging, omdat Lazlo zich verrekende. Waar de loperpenning in elke andere soortgelijke stelling een machtig wapen was geweest, kon het nu niet:. Het gepende stuk bleek voor de verandering geen slechte verdediger, en tot schrik van Lazlo knalde Julian het paard op e4 van het bord.

Er zaten nog veel scherpere varianten in, maar toen de kruitdampen waren opgetrokken bleef Julian een torentje voor, en waren alle actieve stukken geruild. Puntje voor die rooie.

Eric en Menno houden niet van de spanning op het bord bewaren. Met een open a-lijn, die geen van beiden per se in bezit wilde hebben, omdat ze liever hun stukken op het centrum richtten, werd de damevleugel dicht geschoven. Natuurlijk blijft het schaken, er zat onder de motorkap misschien meer in dan in eerste instantie gespot, maar een bloedeloze remise werd uiteindelijk overeengekomen.

Mooie potten in de nieuwe ruimte in De Paperclip.

Prima schaak. Kom ook 'ns!

We zijn gezellig, laagdrempelig en toegankelijker dan men van schakers over het algemeen denkt! ;-)