Interne competitie P1 R11

Met de maan schijnend door de bomen kwam een aantal makkers toch nog richting de Paperclip om de strijd aan te gaan op de zwart-wit geblokte borden. Waar een ander met de surprises in weer was toverden de schakers verrassingen voor elkaar op het bord. 

In de elfde ronde van de eerste periode werden vier partijen gespeeld voor de interne competitie. In koppel speelde een wedstrijd voor het bekertoernooi.

De toppartij ging tussen René Kniest en de Opper-Pepernoot Brent van Dusseldorp die eerder op de dag het Pepernotentoernooi had gewonnen. René wist met de witte stukken geen vat te krijgen op Brent en verspeelde een pion in het middenspel. René wist af te wikkelen naar een toreneindspel met een pion minder, maar de verbonden vrijpionnen van Brent gaven uiteindelijk toch de doorslag. Brent pakte daarmee weer de koppositie.
Lazlo van Kuijk kwam met wit tegen Erica Belle heel mooi uit de opening, maar deed al ras mindere zetten. Erika was de eerste om dat te erkennen. Lazlo kon zich zelf niet meer motiveren. Hij voorzag, wellicht ook deze keer weer wat aan de vroege kant, dat het helemaal niets zou worden en gaf op. Jammer dat ze beiden geen lust hadden in een tweede potje, want het wachten op beider chauffeurs duurde best lang. De jeugd trekt zich dan terug in de smartphone, de senioren pakken de sudoku.

André van Kuijk bouwde stelling rustig op tegen Hans Wolthuis en kwam nooit echt beter te staan. Het leek op remise af te stevenen en dat bood Hans ook aan, maar André wilde de blunder van de week ervoor tegen Walter Manschot nog wegspoelen en ging door. Na een paar zetten had hij hier eigenlijk spijt van, want door de winst te willen forceren kwam hij wat minder te staan. Maar toen Hans een aanval op zijn dame beantwoordde met een tegenaanval op de dame van André, had hij over het hoofd gezien dat hij er een loper bij in zou schieten. Hans mompelde een tijdlang 'Dat was geen goede zet', ging nog een paar zetten door en zag de hopeloosheid van de situatie in. Hans gaf op.
Jan Stuut speelde met wit tegen Lucas Hahné. Na alle pepernoten in de middag was de peperkoek bij Lucas al snel op. Hij kon zich er niet meer toe zetten om voldoende lang na te denken. Jan nam zijn tijd en al snel was het lot van Lucas bezegeld.

In de bekerwedstrijd van de tweede ronde had Eric de Winter wit tegen Wim Louwman. De strijd ging lang gelijk op en het leek een remise te gaan worden. Typisch aan het bekeren is echter dat er bij gelijkspel gevluggerd gaat worden totdat er een resultaat is. Is er nog geen resultaat om middernacht, dan beslist het lot. Daar wilden de heren het beiden niet op laten aankomen, dus werd er gestaag doorgespeeld. Uiteindelijk vergaloppeerde Wim zich waardoor Eric zich als eerste kwalificeerde voor de derde ronde van het bekertoernooi.