Interne Competitie P1 R11 2018-11-23

Zwart had wel overwicht deze voorlaatste ronde van de eerste periode in de interne competitie. Of zou het gewoon aan de spelers hebben gelegen? We gaan het ontdekken.

Austin Pelt speelde tegen Wichard Weenink die de roetveegstukken had getroffen. Austin ging vrolijk in de aanval en Wichard dacht goed over zijn zetten na. Toen de complexiteit toenam bleef Austin te snel schaken. En daarmee krijg je Wichard er niet onder. Wichard won en nam daarna ruim de tijd om met Austin te analyseren.

Hans van Riek speelde tegen Nout van Eck. Beiden volgen schaaktrainingen. Nout werkt in zijn stappenboek op de Schaakschool en Hans krijgt training van Eric de Winter. Zo is er voor alle leeftijden mogelijkheid tot educatie. Van Nout weten we dat hij een voorwaartse drive heeft die menig senior lid al heeft verrast. Hans speelt niet voor het eerst tegen Nout, dus die kon deze aanvalsdrift weerstaan en bracht zelf mooie matdreigingen in de stelling.Die hij nadat hij de dame van Nout had veroverd ook eenvoudig ten uitvoer kon brengen.

Victor Pelt speelde met wit tegen Erika Belle. Doordat Erika minder gespeeld heeft staat ze momenteel nog wat lager op de ranglijst dan haar sterkte rechtvaardigt. Jammer voor Victor, want het bleek een ongelijke strijd. Victor bouwde zijn stelling wel goed op maar Erika vindt feilloos de zwakke plekken en Victor kon zijn naam daardoor niet waarmaken.

Dries van Eijk speelde een doldrieste partij tegen Hans Wolthuis. Hans moeten we de gouden regels nog eens uitleggen.. Hij vergat te rokeren en peuzelde met zijn actieve paard de dode loper op c1 op. Dries liet het voor wat het was en ondersteunde zijn pion op e6 om met toren, paard en dame om Hans' koning op e8 te straffen voor zijn vreemde acties. Het is goed om out-of-the-box te denken maar in dit geval zaten de stukken weer snel in de doos.

Vadim van Kuijk speelde met wit tegen Jan Stuut. Beiden hadden er zin in en het werd voor de omstanders een prachtige partij om te zien. Jan speelde heel actief en Vadim heel creatief. Of het allemaal correct bevonden wordt door de almachtige rekenmachine tijdens de analyse valt te betwijfelen, maar het leverde een prachtig schouwspel op waar Vadim, door mooie offers en het actiefste spel, Jan op g8 matgaf.

Walter Manschot en Hans van Capelleveen speelde hun tweede partij in deze periode. Walter, met wit, won door een onoplettendheid van Hans een pion. Er was wel wat compensatie in de ontwikkeling maar zwart moest vechten voor remise. Hans wikkelde af naar een toreneindspel dat met een randpion minder remise te houden moest zijn. In de afwikkeling dacht Walter niet lang genoeg na en dacht de koningsvleugel te kunnen opeten. Maar een röntgenschaakje op f1 leverde een volle toren op. Walter gaf op.

Menno Potjer had de witte stukken tegen André van Kuijk. Na een actief middelspel waarin Menno een pion had gewonnen werd overgegaan naar een toreneindspel dat beiden een vrijpion opleverde. Die van Menno was ondersteund door zijn koning en even leek het er op dat wit het zou gaan winnen. André posteerde echter zijn toren, zo als het hoort, achter de vrijpion en kon schaakjes blijven geven. De toren van Menno moest bij de vrijpion van André blijven waardoor tot remise besloten werd.

Wim Louwman mocht het met wit opnemen tegen de leider in de ranglijst: Eric de Winter. De opening en het middenspel gingen gelijk op totdat Eric een vrijpion extra kreeg op f4. Toen Wim daarna in een vlaag van verstandsverbijstering de pion op b4 weggaf omdat hij dacht die pion op e4 weer terug te winnen, bleek Eric dat met een tussenschaakje op e1 te kunnen pareren. Al snel zag Wim er geen gat meer in en gaf op.

De langste partij van de avond werd gespeeld door twee kemphanen die niet voor elkaar willen onder doen. En terecht! Het werd een positioneel steekspel tussen Rick van Emden en Robert Ratering waar de laatste met zwart in het middenspel optisch een mindere stelling leek te hebben bereikt. Zijn paarden stonden verdedigend achter een nog complete pionketen te koekeloeren.

Robert had echter meer ruimte en de zware stukken stonden wel actief.

Nadat Robert tijdens een avontuur op de koningsvleugel zijn paard onbeheerd moest achterlaten zette hij de pionnen op de f- en e-lijn in werking en daardoor creëerde hij uiteindelijk een vrijpion waarvan promotie door Rick niet meer te voorkomen was.

Terecht blij met deze zwaarbevochten winst ging Robert in de nachtelijke uren huiswaarts, Rick gedesillusioneerd achterlatend. "Waar was het misgegaan?"

Stichting Correlatie was meteen ter plaatse en met Erika en Hans vC werd rond middernacht de partij geanalyseerd zodat de antwoorden werden gegeven en Rick de nacht niet spokend zou doorbrengen.

De vraag blijft natuurlijk hangen of we nu moeten loten wie er mag beginnen: zwart of wit? Als we dat zouden doen, dan zou dat voor het openingsrepertoir een enorme boost geven. Ook de openingsvoorbereiding wordt een stuk complexer, zij het niet onmogelijk. Wij doen dat niet.

Wit begint, zwart wint (als ie beter is..)