Interne Competitie 2022-2023 P1 R6

In de interne competitie wordt normaal gespeeld met een tempo van 1uur en 40 minuten en tien seconden per zet per persoon. Dat is het tempo dat ook in de externe competitie wordt gehanteerd. Een partij duurt dan in de praktijk maximaal 4 uur. De jeugdleden mogen kiezen voor een verkort tempo van 1 uur en 10 seconden per persoon per partij. Dan duurt de partij minder lang en kunnen ze toch nog op een redelijk tijdstip huiswaarts.

Stijn de Jonge mocht deze eerste keer tegen zijn broer Casper, die vorige week al een punt scoorde. Ze kozen voor het 'verkorte' tempo van een uur. De mannen moeten nog leren hun tijd te gebruiken. Ze waren zo snel klaar dat de wedstrijdleider niet heeft kunnen zien hoe de partij is verlopen. Stijn won van zijn jongere broer.

Ger Hoenders speelde met wit tegen Kevin Deenik. Kevin koos er voor het normale tempo te spelen en liet zien dat hij in staat is om die tijd ook te gebruiken. Het werd een spannende strijd waarin beiden naar kansen zochten. Ger behield een betere pionstelling en kon daardoor meer druk zetten op Kevins stelling. Doordat Kevin niet had kunnen rokeren liep hij over de open f-lijn naar een veilige plek. Dat gaf Ger de mogelijkheid voor een aftrekschaak waarmee hij een paard won. Het haalde ook de kansen van Kevin uit de partij. Kevin gaf daarom terecht op.

Hans van Capelleveen speelde tegen Walter Manschot. Hans had wit. De laatste keer dat zij tegen elkaar speelden won Walter door het passieve spel van Hans. Dat was Hans niet vergeten. De Italiaanse partij startte met een spiegeling van elkaars zetten. Dat hielden de mannen een zet of acht vol. Zwart doorbrak dit met Le6. Hans ruilde op e6 en dat leverde zwart een dubbelpion en een halfopen f-lijn op. Daarna opende Hans de c-lijn en kwam met de witte dame de stelling van Walter binnen. Daar kon de dame drie pionnen roven waardoor de a- en b-pion vrij baan kregen. Walter schatte zijn kansen goed in en gaf op.

Als laatste waren Martijn Ruumpol en Eric de Winter nog aan het knokken. Eric stond onder druk. Met zijn pion nog op d7 en de witte pion op d6 leek hij zich in de nesten te hebben gewerkt. Eric won echter wel een pionnetje en speelde het eindspel met allebei twee toren en veel pionnen goed uit. De pion op d7 was weliswaar een aanvalspunt voor Martijn, maar Eric rolde de pionnen van de koningsvleugel op en stootte met zijn b-pion door. Dat werd teveel voor Martijn. Hij heeft weel veel geleerd van de oude rot en Eric is een punt rijker.