Interne Competitie 2022-2023 P1 R10

Alain van der Velden was gelukkig weer van de partij. De clubkampioen van het vorige seizoen kon daardoor worden geëerd. De grote wisselbeker ging mee naar huis met zijn naam gegraveerd naast die van Erika Belle, Martijn Boele, Hans van Capelleveen en Ruud Verhoef.

Drie keer achter elkaar winnen of vijf keer in totaal en je mag hem houden. Nog een paar keer te gaan dus voor Alain.

Alain speelde met wit tegen Martijn Roest. Alain heeft een speelstijl die Van Basten wel bevalt. Direct met een gestrekt been erin. Martijn werd overrompeld door Alains stijl. Hij verloor een pion en zeer veel terrein. Alain ontnam hem de mogelijkheid te rokeren en sneed recht door het midden. De lichte stukken wandelden de zwarte stelling binnen als Maradonna die 5 verdedigers passeert. Martijn gaf op vlak voordat hij zijn dame moest geven om niet direct mat te gaan.

Een ongelijke strijd ook aan het bord dat als tweede afgelopen was die avond. Hans van Capelleveen had de witte stukken tegen Martijn Ruumpol. Martijn week snel af van de theorie waar Hans veel beter in thuis is. Vanaf zet zes moest het allemaal al zelf verzonnen worden. De vooruitgeschoven pion van Martijn werd door Hans meteen onder handen genomen. Martijn dekte maar overzag dat Hans de zwarte rokade kon voorkomen door een tussenschaakje. Hans ontwikkelde rustig door om de aanval voor te bereiden. Martijn ging op hoop van zegen in de aanval voordat zijn eigen ontwikkeling voltooid was. Dit hielp Hans om druk te zetten. Vlak voordat hij een hattrick kon maken gaf Martijn op. Tijdens de analyse werden andere kandidaatzetten bekeken. Zeer leerzaam voor beiden.

Dries van Eijk mocht beginnen tegen Eric de Winter. Marco hoeft hem weinig te leren. Dries heeft alleen maar spitsen in zijn team. Aanval is de beste verdediging dus wat moet je met een Van Dijk? Tijdens de in de eerste helft ingezette aanval strandde echter op het goed neergezette driehoekje van Eric. Erics nummer tien wist want er van hem verwacht werd. Dries opende de aanval op de geïsoleerde rechtsback van Eric. Eric had echter een open lijn op de rechter flank waarmee de rechtshalf van Dries onder vuur werd genomen. Dicht bij het doel zijn ze beiden niet gekomen. Ondanks dit wederzijds machtsvertoon kwam het toch tot een remise. De eerste remise die Dries speelt in de interne competitie. In 58 partijen in vijf seizoenen was het altijd erop of eronder. Nu een mijlpaal voor Dries waarin hij (zichzelf) remise toestaat.

Met wit opende Ted de Greef tegen Kevin Deenik. Beiden zijn aan elkaar gewaagd waardoor er een mooie strijd ontstond. In het middenspel wist Ted zijn sterke centrum pionnen naar de vijfde en zesde rij te drukken waardoor Kevin's paard een vette sliding op de vooruitgeschoven pionnen moest uitvoeren. Die ging met een rode kaart van het veld maar het gevaar was geweken. Ted leek op een overwinning af te stevenen. Hij hoefde het alleen nog maar uit te spelen. Kevin wist echter zijn pionnenmeerderheid op de rechtervleugel goed te benutten en zag dat zijn rechter buitenspeler sneller zou zijn dan de spits van Ted. Als de Duitse Manschaft haalde Kevin in de laatste minuut zijn winst binnen. Knap gedaan!