Interne competitie 2020-2021 P1 R6 2020-10-16

Op dinsdag 13 oktober 2020 kreeg Nederland te horen dat we in een gedeeltelijke lockdown terechtkomen. Dit heeft ook voor de schaakwereld veel gevolgen. Externe competities worden tot nader order uitgesteld en aan interne competities zitten strikte eisen. Veel clubs kunnen hier niet aan voldoen. Velp kan dit (nog) wel en daarom gingen afgelopen vrijdag zowel de jeugdtraining als de interne competitie door, beide inclusief alle benodigde voorzorgmaatregelen. Een belangrijke aanpassing is het speeltempo: 1:20 plus 30 s increment. Over dat increment werd iets vooraf niet duidelijk vermeld wat later nog zou opspelen: Conform de FIDE reglementen (en dus ook bijv in de KNSB competitie) geldt dat er bij een increment van 30 s notatieplicht is, ook in de laatste 5 minuten. Het idee is dat 30 s in het eindspel genoeg is voor denken, zetten en noteren, waarbij het wel helpt wanneer je een plan hebt. Hans zei het bij de intro wat anders en André verzuimde als WL om dit te corrigeren.

Omdat de computer in een schier oneindige updateloop zat, mocht de wedstrijdleider ouderwets handmatig de indeling maken. Hoewel hij zichzelf niet ouderwets vindt, kon hij dat vrij snel fixen. Waarbij hij, gezien het oneven aantal spelers, zichzelf ditmaal de bye gaf en hij zich kon richten op het wedstrijdleiden, oberen en naar de voortgang van de update kijken.

Son Stavenuiter zit een beetje in een dipje dit seizoen. Waar ie vorig jaar mening tegenstander te slim af was, lukt dat dit jaar vooralsnog wat minder. Ook tegen Lazlo van Kuijk ging het al snel mis: Lazlo viel twee stukken aan en Son redde het paard, maar niet de dame. En zonder dame is het lastig kersen eten op het schaakbord, wat in coronatijden overigens überhaupt niet mag (en daarbuiten ook niet). Beiden konden er wel om lachen. Ook van blunders leer je en die maken we allemaal.

Robert Ratering speelde tegen Julian van Kuijk een prima partij. Hij bleef tot het einde toe geconcentreerd en toen Julian een aanval op zijn dame pareerde met een tegenaanval op de dame van Robert, dook Robert vol het gevecht in. In het eindspel had Robert een pionnetje minder en een iets mindere pionnenstructuur (met dubbelpion), maar de stelling was ook nogal gesloten dus wellicht had hij het kunnen keepen. Maar Julian wist handig de oppositie te pakken waar bij er een klein gaatje voor zijn koning ontstond om bij de overbuurman op de koffie te komen en en passant (?) wat rond te gaan hakken. Dat geloofde Robert wel en hij gaf op.

Walter Manschot mocht het weer eens proberen tegen Vadim van Kuijk, lid van de familie van de favoriete tegenstanders van Walter (althans, hij lijkt zich ermee te hebben verzoend dat hij de helft van de tijd tegen zo'n sujet uit Dieren speelt). Waar Vadim de afgelopen weken wat concentratiegebrek leek te hebben, was dat dit keer niet het geval. Beide deden goede zetten, maar die van Vadim waren toch net iets beter. Een pion achter wilde Walter nog wel accepteren, twee pionnen achter daarentegen niet. Vadim op zijn beurt wilde de uitgestoken hand van Walter niet accepteren: "Ja, dat mag nu dus niet ". Walter kon een grinnik niet onderdrukken.

Dries van Eijk en Jan Stuut zijn aanvallend ingestelde personen. Dat levert dan altijd weer fraaie taferelen op aan het bord. Jan verloor een kwaliteit maar leek de loper te kunnen insluiten. En had via een tussenschaakje met paard uitzicht op een pionnetje. Maar Dries kon ook een pion en wie weet nog een toren rapen. De weg naar de overwinning was voor beide complex. Maar op zo'n moment zet je je geld toch in op Koning Puzzelrush. Dries won hem inderdaad.

Op het topbord een interessante affiche: Hans van Capelleveen tegen Alain van der Velden. Hans lijkt dit seizoen ongenaakbaar, maar daar kwam twee weken geleden voor het eerst een barstje in, toen Lazlo Hans knap op remise hield. Zou Hans moeite beginnen te krijgen tegen aanstormend jeugdtalent. Reikhalzend (mede vanwege de verplichte grote afstand tot het bord) werd uitgekeken naar de confrontatie van de avond. Hans had de betere stukken, Alain de pionnen. Alain zag in dat zijn winstkansen laag waren en hij bood remise aan. Hans speelde stoïcijns door. Beiden doken onder de 5 minuten speeltijd en Hans vroeg André om te noteren. Indachtig hetgeen aan het begin van dit artikel staat vermeld, zei André dat Hans zelf moest noteren. Hans mopperde wat - mede door de adrenaline van de tijdnood - maar ging door met noteren. André liep weg, mijmerend of hij hier nu goed aan had gedaan en voelde zich er wat mèh over (zeker omdat er 2 weken geleden ook al een akkefietje was ontstaan in de externe, wat het verlies van Alain inleidde), maar dacht ook 'Komt vast goed'. Hij liep terug en zag dat Dries ook awas gaan noteren (uit eigen beweging), terwijl de spelers dit ook deden. Hans zag dat ook zijn winstkansen complex waren en bood op zijn beurt remise aan, wat Alain accepteerde. Erg mooie partij, het analyseren waard. In de nazit no hard feelings, over het noteerissue, beide standpunten waren verdedigbaar. Voor de volgende keer moeten we dit gewoon duidelijk afspreken.

Overigens lijkt dit aangepast speelschema prima te werken voor de interne, op basis van deze eerste ervaring. We gaan het monitoren.

Geschreven op 18 oktober 2020.