IC R7 P3 2016-2017

Met een IJsco jeugdtoernooi voor de deur togen de Velpse schakers weer naar de Paperclip om daar hun wekelijkse potje schaak te spelen. Ook Peter, die op Koningsdag de Velpse Schaakvereniging ontdekte, was van de partij. En hij werd warm onthaald met een paar potjes rapid. André speelde tegen Peter terwijl de anderen de strijd aangingen in de interne competitie.

In de zevende ronde van de derde periode heeft de computer het gemiddelde leeftijdsverschil maximaal laten terug komen in de paring. Zo speelde Rick Schuren met wit tegen Hans van Riek. Rick won in de opening een pionnetje en in het middenspel nog een. Hoewel Hans zijn uiterste best deed om nog in de wedstrijd te komen, bouwde Rick zijn stelling uit tot een gewonnen stand. Een verdiende winst voor een geconcentreerd spelend jeugdlid.

Jan Stuut mocht het met wit proberen tegen Erika Belle. Het leeftijdsverschil durft schrijver dezes niet te gokken, maar het is niet weinig.. Jan zette zijn partij rustig op, maar Erika toonde vechtlust. Zij won een stuk en daarna was het niet meer te houden voor Jan.

Lazlo van Kuijk speelde met wit tegen Jan van Galen. Ook hier een onmeetbaar leeftijdsverschil. Lazlo probeerde wat tactische moeilijkheden in de stelling te brengen in de hoop dat dat voor Jan te lastig zou worden. Maar dan ken je Jan nog niet. Die nam alle tijd om het eens geheel door te rekenen. Stukje bij beetje won Jan materiaal. Lazlo speelde door tot het gaatje. En daar heeft hij groot gelijk in. Ten eerste heeft hij wel eerder iemand verrast met een leuke tactische grap. Ten tweede leer je vooral door veel te schaken en zo veel mogelijk stellingen op het bord te krijgen. Hoewel hij verloor is hij weer wat rijker.

Julian van Kuijk mocht spelen tegen Eric de Winter. Lang bleef de stelling gelijk. Julian wist zijn stukken goed neer te zetten en zijn stelling zat goed in elkaar. Eric broedde een plan uit en zette een val waar Julian instapte. Dat bleek ook doorslaggevend voor het eindresultaat. Eric won.

Vadim van Kuijk kreeg de schier onmogelijke taak om tegen zijn eigen leermeester Martijn Boele resultaat te halen. Maar dat Vadim talent heeft kon je wel duidelijk zien. Aan de keuze van zijn zetten kon je zien dat hij snapte waar de schoen wrong. Martijn bouwde rustig aan zijn stelling en dwong zwakheden af in de stelling van zwart. Toen de druk te groot werd legde Vadim de koning om.

En toen waren de jonge jeugdleden op. Menno Potjer speelde met wit tegen Walter Manschot. Zij zijn aan elkaar gewaagd. Beide lekker tactisch in positioneel verantwoorde stellingen. Hoewel ze beiden van alles probeerde om de ander uit balans te brengen.. Het wilde niet baten. Toen de stukken grotendeels al in de doos zaten werd remise overeengekomen.

De beste en oudste jeugdspeler die vandaag aanwezig was, Brent van Dusseldorp, speelde tegen de nummer één van dit moment, Hans van Capelleveen. En dat kan alle kanten op gaan want ze hebben de laatste jaren beurtelings van elkaar gewonnen. Er ontpopte zich een fantastisch duel waarin maar weinig niet gezien werd. Het leek een aan elkaar geregen verzameling diagrammetjes uit een probleemoploswedstrijd. Zowel Brent als Hans dienden steeds lastige keuzes te maken, hadden continue het idee dat ze moeite hadden de wedstrijd naar zich toe te trekken. Waar Hans op de twaalfde zet Lh4+ mistte waarmee hij iets voordeel had kunnen krijgen, sloeg Brent op zet 22 met het verkeerde stuk terug. Maar wat zou jij doen met wit aan zet in deze stelling?

Uiteindelijk wist Hans meer en meer de overhand te krijgen. Niet dat hij dat gevoel had dat hij veel beter stond; daar had wit veel te veel dreigingen voor. Nee, de analyse die ze de dag erna samen deden toonde dat aan. Hans won de partij waarin een hoog niveau werd bereikt. De analyse volgt nog wel een keer op deze site.