IC P1R11 20172018

Twee jonge debutanten speelden voor het eerste mee met de interne. 

Op het achtste bord nam de 8-jarig Rinse plaats, vorige week nog invaller in VSV 5J, en daar flink het schaakvirus te pakken gekregen. Hij speelde tegen Paul, die subiet hoog inzette met een vervaarlijke opening. Dit had schaakscholer Rinse nog nooit gezien, en hij verdwaalde in het woud van grappen en grollen. Al snel was het bekeken, en kon Paul de zwarte koning van Rinse mat zetten. Na een subiete analyse wist Rinse uren laten nog steeds de opening na te spelen, met de theoretische kennis die zijn trainer had mee gegeven. In deze opening zal Rinse in de toekomst niet meer zo snel te verslaan zijn!

Op het zevende bord jeugdspeler Son, die inmiddels al driemaal voor de externe competitie heeft meegespeeld. Ook voor hem werd het tijd om de interne te bezoeken, en hij mocht spelen tegen Hans van Rieck. Na een rustig opgebouwde opening, liet Hans een stuk instaan, en nam Son ruim de tijd om te controleren of dit geen tactisch offer was. Hij kon niet vinden, en nam het stuk. Terecht, want hij bleef de hele partij een stuk voor staan. Hans wist een pionnetje buit te maken en rechtte zijn rug, zoals een goed schaker betaamd. Dat leverde bij Son wat twijfel op, waardoor hij remise aanbood, en dat werd meteen en zonder nadenken door Hans aangenomen. De complimenten voor Son waren niet van de lucht!

Op bord zes mocht de snelste stijger van Nederland, Lazlo van Kuijk tegen Jonathan spelen. Het werd een buitengewoon complexe partij, terwijl Jonathan's opening zo rustig leek. Lazlo richtte het loperpaar naar de koningsstelling van de snelgroeiende senior, maar moest dat wel met een centrumpion bekopen. Althans - dat leek zo. Het was Brent die meteen na de partij blind opperde om een dubbel loperoffer te spelen op h6 en h7, om de dame daarmee te grazen te nemen. Beide mannen hadden het niet gezien. Toen kwam de koningsaanval niet snel genoeg, en Jonathan gaf ondanks dat Snieklaas weer in 't land is geen kadootjes: met twee stukken voor, zonder enige compensatie, een knappe overwinning voor de Jona. (Eerste en laatste grap over Snieklaas - u zoekt Toon maar op.)

Jan van Galen speelde met de witte stukken tegen Dries, die ook bevangen lijkt door het prachtigste virus dat men kan hebben: het schaakvirus. Een geweldige partij was het gevolg, met de koning van Dries nog in het centrum, maar de open koningsstelling van Jan schreeuwde om problemen. Die kwamen er ook. Dries viel met de lichte stukken en de dame binnen, en zette zijn tegenstander mat. Uit de analyse bleken er nog geweldige matjes te kunnen ontstaan, waarvan de lezer dezes nog een diagrammetje tegoed heeft!

Jan Stuut speelde zijn typische spelletje maar weer eens tegen Walter. Jan kwam weer uitstekend uit de opening, maar vergat even te rokeren. Dus maakte een tussenzetje een einde aan de koningsaanvalplannen van Jan, en daarna stortte zijn stelling in. We zijn het niet gewend van vechtschaker Jan, maar op deze vrijdagavond was hij voor half tien met een nul huiswaarts. 

De Grote Rekenmachine, het almachtige apparaat dat geen genade kent, had helaas twee familieleden tegen elkaar ingedeeld: Vadim speelde met de witte stukken tegen zijn vader, die creatief een stuk offerde tegen twee pionnen. Hier wist Vadim wel raad mee. Hij ruilde steeds meer stukken, zorgde dat het pionneneindspel gewonnen was, offerde het materiaal terug en tikte het keurig netjes uit. Of had André nog het al dan niet briljante pionoffer ...a5...? De analyse zal het leren. In dit geval maakte Vadim het mooi af en won weer 'ns van z'n papaatje.

Wim Louwman maakte op het tweede bord een rustige indruk, en zijn tegenstander Brent doet dat ook altijd. Maar wat een vuurwerk op het bord! De doorgeschoven zwarte pionnen leken sterk, maar op lange termijn zouden die best handenbindertjes kunnen worden voor de jongste van de twee. De vrijpionnen van Brent werden keurig ondersteund, maar het lukte Wim de koningsstelling van de student natuurkunde binnen te vallen met zijn dame. Het paard leek er ook achteraan te komen, maar ijskoud zette Brent een verdediging over de rij op en het einde was in zicht voor Wim. Doch Wim gaf niet op en bereikte een eindspel, waarin hij best nog kansen had: zijn twee pionnen op de damevleugel, tegen eentje van Brent, leek genoeg om de drie tegen één op de koningsvleugel tegen te houden, vooral omdat twee van de drie dubbel waren. Gegoochel met cijfers, u ziet, maar het kwam er op neer dat Brent met nog 30 minuten op de klok behoorlijk wat tijd moest investeren om zijn winstplan te bouwen. Wim had nog vier minuten de tijd (de bijtelling van 10 seconden niet meegerekend), maar vertrok geen spier. Twee ijskonijnen die elkaar in de tang hadden. Een boeiend gevecht! In zware tijdnood gaf Wim zijn laatste pion op de koningsvleugel weg, waardoor het loperpaar van Brent meteen dodelijk was. Wim heeft genoeg schaakkennis om zich dat te realiseren en gaf op. Prachtige partij.

Erika en Eric besloten met een gesloten centrum te spelen. Een besloten gesloten feestje op de damevleugel werd door Erika opgestart, terwijl Eric een tijdje zat na te denken over de koningsaanval. Maar Erika zette niet door, en bood remise aan op de twintigste zet. Eric acteerde nog even alsof hij wel door wilde spelen, maar ging na wat rondgedrenteld te hebben toch acceptée. Bloedeloos! Speelt dat nou voor het clubkampioenschap? Wat zullen we nou krijgen!? 

Naast deze salonremise werd er weer naar hartenlust gestreden. Een biertje in de post-mortem om het analyseren wat gemakkelijker te maken, en dan de nacht in voor het weekend. 

Komt u ook eens? Want wat doe je anders op vrijdagavond?

Met zijn overwinning stijgt Brent naar de eerste plaats in het klassement. Vadim stoomt op naar 5: http://velpsesv.nl/competitie/stand/